Interpretacja Я никому не верю - Би-2

Utwór „Я никому не верю” (Nikomu nie wierzę) zespołu Bi-2 to głęboka, introspektywna podróż w głąb ludzkiego doświadczenia, której premiera w formie maksisingla/EP miała miejsce 3 lutego 2022 roku. Kompozycja ta, będąca zwiastunem nadchodzącego albumu koncepcyjnego, ma stanowić „dziennik”, do którego z czasem dołączane są nowe single i teledyski. Jest to utwór powstały na styku gatunków, łączący w sobie elementy synth-popu i darkwave’u, kontynuując tym samym stylistykę zapoczątkowaną przez wcześniejsze single takie jak „Пекло” i „Нам не нужен герой”.

Tekst piosenki, stworzony wspólnie przez klawiszowca i wokalistę wspierającego Yana Nikolenkę oraz liderów zespołu Ljovę i Szurę Bi-2, opowiada o radykalnym zerwaniu z przeszłością i poszukiwaniu wewnętrznej wolności. Ljova Bi-2 wyznał, że refren „Я никому не верю” (Nikomu nie wierzę) nabrał dla niego podczas pracy nad utworem niepokojącego znaczenia, a pogodzenie się z nim zajęło mu około trzech tygodni. Muzyk podkreślił, że w obliczu rosnących prób i wszechobecnego kłamstwa, które zalewa społeczeństwo, coraz trudniej jest odróżnić prawdę. Problematyka ta została, według Ljovy, szczególnie uwydatniona przez pandemię, prowadząc do zaniku wzajemnego zaufania, nawet wśród przyjaciół.

Otwierające wersy, „Agent zimy podpalił liście, Cały świat płonie, a ja żyję”, malują obraz apokaliptyczny, lecz paradoksalnie pełen życia. Podpalone liście to symbol końca pewnego etapu, oczyszczającego ognia, który mimo zniszczenia pozwala bohaterowi na istnienie „bez zapasowych lotnisk”. Wdychając „dym minionych dni” i patrząc na „blask nocnych ognisk, które już mu nie są znane”, podmiot liryczny dystansuje się od tego, co było, odrzuca przeszłość i jej obciążenia.

Kluczowy moment następuje w refrenie: „W końcu zrozumiałem, Nie trzymają mnie korzenie, I przy każdej pogodzie, Jestem wewnętrznie wolny”. To deklaracja wyzwolenia, uświadomienie sobie, że żadne więzy – czy to społeczne, emocjonalne, czy wynikające z przeszłości – nie są w stanie zatrzymać wewnętrznego dążenia do autonomii. Decyzja o pozostawieniu wszystkiego w przeszłości i „zatrzaśnięciu drzwi z impetem” jest aktem definitywnym, podkreślającym, że „nikomu nie jest nic winien i nikomu nie ufa”. To nie jest jednak historia beznadziei; wręcz przeciwnie, piosenka jest interpretowana jako opowieść o odrodzeniu i wolności, o nieuniknionych ofiarach na drodze do lepszego jutra i o odwadze, by iść za swoim celem, nie bacząc na opinię publiczną.

W drugiej zwrotce pojawia się motyw zdrady i bliskiego wroga: „Mój bliski wróg jest bliższy od obcych, Podstępnie lecą noże, I nie można się wymknąć”. Te słowa odzwierciedlają gorycz i rozczarowanie relacjami międzyludzkimi, gdzie nawet ci, którzy wydają się bliscy, mogą okazać się źródłem cierpienia. Mimo to, w obliczu tej pustki, podmiot liryczny stwierdza, że „pustki nie można zdradzić, A miłość wcale nie jest trudna”. Sugeruje to, że prawdziwa miłość jest prosta i czysta, w przeciwieństwie do skomplikowanych i często zdradliwych ludzkich relacji, które prowadzą do rozczarowania. Głównym celem w czasach przełomu jest nie utracić wewnętrznej wolności i nie wpaść w otchłań.

Interesującym aspektem projektu „Я никому не верю” jest to, że Bi-2 zaprosili wielu artystów do stworzenia własnych wersji utworu, oferując im pełną swobodę interpretacji. Wśród nich znaleźli się m.in. Brainstorm (który nagrał anglojęzyczną wersję), Inna Zhelannaya, Alliance, Ploho, iamthemorning i No Drink No Pass. Szura Bi-2 wyjaśnił, że zespół celowo wybrał artystów reprezentujących „mroczną scenę” oraz tych, którzy byli ich idolami w latach 80., co dodatkowo podkreśliło „mroczny” nastrój albumu. Taka strategia, podobna do tej zastosowanej przez Paula McCartneya w albumie „McCartney III Imagined”, wzmocniła główną tematykę utworu – ideę wewnętrznej wolności. Nagrania EP-ki odbywały się w moskiewskim studio FlySound od września do listopada 2021 roku i trwały około trzech miesięcy.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Maksa Szyszkina, również odzwierciedla mroczny i introspektywny nastrój piosenki. Wideo, podobnie jak sama kompozycja, zachęca do refleksji nad indywidualną drogą i wytrwałością w zachowaniu autentyczności w czasach ogólnego rozczarowania i braku zaufania.