Interpretacja I Hate Trucks - Belles

"I Hate Trucks" autorstwa Belles to piosenka, która z humorem i autentycznością eksploruje ironiczny konflikt między niechęcią do popularnego symbolu amerykańskiej kultury – pick-upów – a niezaprzeczalnym pociągiem do mężczyzn, którzy je prowadzą. Tekst utworu, pełen szczegółowych narzekań, doskonale oddaje ten wewnętrzny dylemat.

Już w pierwszej zwrotce narratorka nie szczędzi ostrych słów dla ciężarówek. Wylicza ich wady: „I hate trucks, I hate the mud / That gets stuck up in them tires” (Nienawidzę ciężarówek, nienawidzę błota / Które utyka w ich oponach). Narzeka na trudności z wspinaniem się do środka, zwłaszcza gdy jest „dressed up to the nines” (ubrana odświętnie), co jest subtelnym, ale trafnym spostrzeżeniem o praktyczności tych pojazdów. Dalsze pretensje to częste postoje na stacjach benzynowych, zbyt szybka jazda oraz nieporządek na pace – „They all got shit in the back and I hate it” (Wszyscy mają coś na pace i tego nienawidzę). Intensywność tej niechęci jest podkreślona przez deklarację: „I swear I'd rather be dead than get up in one again” (Przysięgam, wolałabym umrzeć, niż znowu wsiąść do jednej). To mocne oświadczenie natychmiast zostaje jednak podważone przez narratora, który przyznaje: „I know it's a lot when I say it” (Wiem, że to dużo, kiedy to mówię), sygnalizując już w tym momencie ironię i sprzeczność, które są sednem utworu.

Refren natychmiast wyjaśnia źródło tego konfliktu: „'Cause I hate trucks but I love the boys / When they say 'Get in' I ain't got a choice” (Bo nienawidzę ciężarówek, ale kocham chłopaków / Kiedy mówią „Wsiadaj”, nie mam wyboru). To nieodparta siła przyciągania do kierowców ciężarówek sprawia, że narratorka ignoruje wszystkie swoje wcześniejsze obiekcje. Drobne gesty, takie jak „His hand on the back of the passenger seat” (Jego ręka na oparciu fotela pasażera), czy wrażenie, jakie wywołuje „Backing out my drive does something to me” (Cofanie z mojego podjazdu coś we mnie wywołuje), okazują się potężniejsze niż wszelkie niedogodności. Wspomniane modele ciężarówek – „That F-150 or Z71 rolls up to get me, I'll be shotgun” (Kiedy F-150 lub Z71 podjeżdża po mnie, siadam z przodu) – zakorzeniają piosenkę w specyficznym, prawdopodobnie południowym lub wiejskim kontekście Ameryki, gdzie te pojazdy są powszechne. Główny wniosek jest jasny: „There's only one reason to like them / Yeah, I hate trucks but I love the boys that drive 'em” (Jest tylko jeden powód, żeby je lubić / Tak, nienawidzę ciężarówek, ale kocham chłopaków, którzy je prowadzą).

W drugiej zwrotce, Belles pogłębia ten pociąg, skupiając się na konkretnych cechach chłopców: „I love the way they say my name / With that sweet southern accent / Ooh, it's like a magnet” (Uwielbiam, jak mówią moje imię / Z tym słodkim południowym akcentem / Och, to jak magnes). Południowy akcent jest tu symbolem pewnego rodzaju męskości i uroku, który jest dla niej irresistible. Linią „Good Lord, I finally know what seat belt's are for” (Mój Boże, w końcu wiem, do czego służą pasy bezpieczeństwa), artystka dodaje odrobinę humoru, sugerując, że jazda z tymi chłopcami bywa nieco „dzika” lub ekscytująca.

Most, będący swego rodzaju podsumowaniem, doskonale ujmuje całą esencję utworu: „I'll probably spend the rest of my eyes / Rolling my eyes on the passenger sidee” (Prawdopodobnie resztę życia spędzę / Przewracając oczami po stronie pasażera). To przyznanie, że pomimo ciągłych narzekań i teatralnego przewracania oczami, będzie ona wciąż znajdować się na fotelu pasażera, u boku kierowcy ciężarówki. To akceptacja słodko-gorzkiej rzeczywistości, w której miłość i pociąg przeważają nad drobnymi irytacjami.

Samą piosenkę Belles opisała jako „fun one” (zabawny utwór), wyjaśniając, że w jej rodzinnej Nebrasce „everyone drives trucks” (wszyscy jeżdżą ciężarówkami). Artystka przyznała, że osobiście nigdy nie była wielką fanką ciężarówek, nie rozumiejąc, dlaczego „you leave the back of this truck empty all the time” (zostawia się cały czas pustą pakę ciężarówki). Pomysł na utwór pojawił się, ponieważ choć nie lubi ciężarówek, zawsze kończyła spotykając się z facetami, którzy prowadzą te duże, ogromne ciężarówki. Hook piosenki, „I hate trucks, but I love the boys who drive them” (Nienawidzę ciężarówek, ale kocham chłopaków, którzy je prowadzą), jest „tongue in cheek” (z przymrużeniem oka). Jest to więc utwór głęboko zakorzeniony w osobistych doświadczeniach artystki i obserwacjach kulturowych, które z humorem przekłada na uniwersalny przekaz o sprzecznościach w relacjach. Piosenka "I Hate Trucks" została wydana 26 stycznia 2024 roku. Belles, której pełne imię to Kelli Rachel Belles, pochodzi z Omahy w Nebrasce, a w wieku dziewiętnastu lat przeniosła się do Nashville, aby rozwijać swoją karierę w muzyce country. Jej muzyka często łączy tradycyjne elementy country z nowoczesnymi brzmieniami i autentycznym storytellingiem.

Podsumowując, piosenka Belles "I Hate Trucks" to chwytliwa, country-popowa oda do miłosnego dylematu, z którym zmaga się wiele kobiet w kulturze, gdzie trucki i „country boys” są wszechobecne. To historia o tym, jak silna atrakcja potrafi przezwyciężyć nawet najbardziej zdeklarowane uprzedzenia, z lekkością i uśmiechem przedstawiająca złożoność ludzkich uczuć.