Interpretacja Kookaburra - Barney

„Kookaburra”, znana również jako „Kookaburra Sits in the Old Gum Tree”, to australijska piosenka dla dzieci i popularna runda, która cieszy się międzynarodową sławą. Chociaż użytkownik wskazał jako autora „Barney’a”, faktycznie została ona napisana przez australijską nauczycielkę muzyki Marion Sinclair w 1932 roku. Sinclair zgłosiła swoją kompozycję do konkursu zorganizowanego przez Girl Guides Association of Victoria w 1934 roku, gdzie wygrała. Prawa do zwycięskiej piosenki miały zostać sprzedane, aby zebrać fundusze na zakup terenu kempingowego. Utwór został po raz pierwszy wykonany na zlocie Girl Guides w Frankston w Wiktorii w 1934 roku, w obecności założyciela Boy Scouts, Lorda Baden-Powella, i jego siostry Agnes, która pomogła założyć Girl Guides. Dzięki sieciom harcerskim i skautowskim piosenka szybko rozprzestrzeniła się poza Australię, została przetłumaczona na wiele języków i zyskała globalną popularność.

Piosenka ta, choć prosta w swojej formie, stała się ikoną australijskiej kultury, wprowadzając pokolenia dzieci na całym świecie w świat australijskiego buszu i charakterystycznego, śmiechowego zawołania kookaburry. „Barney” (fioletowy dinozaur) faktycznie wykonywał tę piosenkę, co przyczyniło się do jej rozpoznawalności w Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Wersja Barney’a, często pojawiająca się na ścieżkach dźwiękowych i w odcinkach, takich jak „Barney’s Favorites, Vol. 1” czy „The Alphabet Zoo”, sprawiła, że piosenka stała się znana wielu dzieciom, które mogły nie być świadome jej australijskiego pochodzenia ani tego, że kookaburra jest prawdziwym ptakiem.

Piosenka przedstawia kookaburrę, dużego australijskiego zimorodka, znanego ze swojego dźwięku przypominającego ludzki śmiech. W pierwszym wersecie „Kookaburra sits in the old gum tree / Merry, merry king of the bush is he / Laugh kookaburra, laugh / Kookaburra, gay your life must be” kookaburra jest ukazana jako „wesoły, wesoły król buszu”. Drzewo gumowe to eukaliptus, bardzo powszechny w Australii. Samo słowo „bush” odnosi się do obszarów Australii poza głównymi miastami i miasteczkami. Interesujące jest użycie słowa „gay” (wesołe/beztroskie życie) – w latach 30. XX wieku, kiedy piosenka powstała, oznaczało ono „szczęśliwy i beztroski”, a jego dzisiejsze konotacje znaczeniowe są późniejsze. Ten fragment tekstu oddaje radość i beztroskę kojarzoną z kookaburrą, której śmiechowy głos symbolizuje szczęście, pozytywność i optymizm. W kulturze Aborygenów głośny, melodyjny głos kookaburry jest uważany za zwiastun dobrej pogody i znak boskiej interwencji, symbolizujący nadzieję i pozytywność w trudnych czasach.

Drugi werset, „Kookaburra sits in the old gum tree / Eating all the gumdrops that he can see / Stop, kookaburra, stop / Kookaburra, leave some there for me”, wprowadza element humorystyczny i nieco absurdalny. „Gumdrops” w kontekście australijskim to twarde krople soku, które tworzą się na drzewach eukaliptusowych uszkodzonych przez owady. Te naturalne „gumdrops” nie są jadalne dla kookaburr (które są drapieżnikami i żywią się owadami, małymi gadami i ssakami) i zjedzenie ich mogłoby zaszkodzić. W piosence jednak „gumdrops” odnoszą się do cukierków, co jest zabawną metaforą, mającą na celu uatrakcyjnienie tekstu dla dzieci. Apel „Leave some there for me” dodaje piosence dziecięcej przekory i interakcji.

Ostatni werset, „Kookaburra sits in the old gum tree / Chasing all the monkeys he can see / Stop, kookaburra, stop / Kookaburra, that's not a monkey, that's me!”, kontynuuje humorystyczną narrację. W Australii nie ma dzikich małp. Słowo „monkeys” zostało prawdopodobnie użyte ze względu na rym. Ta linijka tworzy zabawną puentę, gdzie narrator piosenki sam staje się ofiarą pomyłki kookaburry, co jest klasycznym elementem dziecięcych piosenek, budującym poczucie zabawy i nonsensu. Symbolizm kookaburry często wiąże się z radością, humorem, lekkością, dziecinnością i psotą. Jej senne pojawienie się może również sygnalizować potrzebę wyluzowania się i odnalezienia humoru w trudnych sytuacjach.

Piosenka zyskała rozgłos również dzięki głośnemu procesowi sądowemu. W 2009 roku Larrikin Music, które zakupiło prawa autorskie do piosenki od spadkobierców Marion Sinclair, pozwało australijski zespół Men at Work, twierdząc, że słynna sekcja fletowa w ich hicie „Down Under” z 1981 roku była kopią „Kookaburry”. Australijski sąd orzekł na korzyść Larrikin Music w 2010 roku, przyznając firmie 5% tantiem z „Down Under” z mocą wsteczną do 2002 roku. Ten proces zwrócił uwagę na prawa autorskie do tak powszechnie znanych utworów, które wielu uważało za będące w domenie publicznej.

Podsumowując, „Kookaburra” to znacznie więcej niż prosta piosenka dla dzieci. To utwór, który uchwycił esencję australijskiej przyrody, promuje radość i beztroskę, jednocześnie będąc świadectwem złożonych kwestii prawnych dotyczących praw autorskich. Jej ponadczasowa melodia i zabawne teksty, w tym te zinterpretowane i rozpowszechnione przez Barney’a, sprawiły, że kookaburra, „wesoły król buszu”, stała się ukochanym symbolem szczęścia na całym świecie.