Amy Winehouse w „Back To Black” maluje portret rozpaczy i samozniszczenia po zakończeniu intensywnego związku, który był dla niej jednocześnie inspiracją i źródłem ogromnego bólu. Utwór, który stał się jednym z jej flagowych dzieł, jest sercem jej drugiego i ostatniego albumu studyjnego o tym samym tytule, wydanego w 2006 roku. Piosenka powstała pod wpływem burzliwej relacji z Blakiem Fielderem-Civilem, który opuścił ją dla swojej byłej dziewczyny. Amy sama przyznała w wywiadzie dla „Rolling Stone” w 2007 roku, że wszystkie piosenki na albumie opowiadają o stanie jej związku z Blakiem w tamtym czasie, dodając, że nigdy nie czuła się w stosunku do nikogo tak, jak do niego.

Początkowe wersy – „He left no time to regret / Kept his dick wet / With his same old safe bet” – uderzają brutalną szczerością i wściekłością, obnażając poczucie zdrady. Podkreślają brak szacunku ze strony partnera i jego natychmiastowy powrót do „bezpiecznej opcji”, czyli poprzedniej partnerki. Kontrastują z pozorną siłą podmiotu lirycznego: „Me and my head high / And my tears dry / Get on without my guy” – co ukazuje próbę zachowania godności pomimo głębokiego cierpienia. Ta fasada jest jednak kruchą obroną przed rzeczywistością. Amy Winehouse w 2006 roku, przed ponownym zejściem się z Blakiem, opisała „Back to Black” jako moment, w którym po zakończeniu związku „wracasz do tego, co jest dla ciebie wygodne. Mój eks wrócił do swojej dziewczyny, a ja wróciłam do picia i ciemnych czasów”.

Kluczowe dla interpretacji są słowa: „You went back to what you know / So far removed from all that we went through / And I tread a troubled track / My odds are stacked / I'll go back to black”. Partner wraca do znanego, przewidywalnego schematu, ignorując całą historię i intensywność ich relacji. Podmiot liryczny, osamotniony i ze „spiętrzonymi szansami” (przeciwnościami), zapowiada powrót do „czerni”. Słowo „black” jest tutaj wieloznaczną metaforą. Symbolizuje głęboką depresję, ciemność, smutek i żałobę po utraconej miłości. Może odnosić się do picia lub narkotyków, stanowiąc formę ucieczki od bólu, choć, jak zauważono w dokumencie „Amy”, jej użycie heroiny rozpoczęło się dopiero po ślubie z Fielderem-Civilem w 2007 roku, a więc po napisaniu piosenki. „Czerń” to także stan psychicznego „zaciemnienia”, swoistego „blackoutu”. Mark Ronson, producent utworu, wspominał, że Amy powiedziała mu, iż „back to black” to fraza, której faktycznie używała, gdy popadała w zły stan. Filmowy teledysk do piosenki, utrzymany w stylistyce noir, ukazuje Amy w kondukcie pogrzebowym, prowadzącą trumnę z napisem „R.I.P. The Heart of Amy Winehouse”, co doskonale wizualizuje motyw żałoby po umarłym związku.

Refren „We only said goodbye with words / I died a hundred times / You go back to her / And I go back to… I go back to us” podkreśla dysproporcję emocjonalną w rozstaniu. Dla niego było to jedynie werbalne pożegnanie, podczas gdy dla niej oznaczało to setki wewnętrznych śmierci. Początkowe „I go back to us” jest błyskiem nadziei, nierealistycznym pragnieniem powrotu do wspólnej przeszłości, szybko jednak zastąpionym przez ponure „I go back to black”.

Wersy „I loved you much / It's not enough / You love blow and I love puff / And life is like a pipe / And I'm a tiny penny rolling up the walls inside” są szczególnie przejmujące. Linia o „blow and puff” jest często interpretowana jako odniesienie do ich różnych nawyków związanych z narkotykami: Blake preferował kokainę („blow”), podczas gdy Amy „puff”, co najczęściej interpretuje się jako marihuanę. Ta dysharmonia w uzależnieniach symbolizuje głębszą niezgodność i toksyczność ich relacji. Amy nie była zwolenniczką twardych narkotyków przed małżeństwem z Blakiem. Obraz „life is like a pipe / And I'm a tiny penny rolling up the walls inside” sugestywnie oddaje poczucie uwięzienia, bycia małym i bezsilnym, toczącym się w niekontrolowany sposób w pułapce. Niektórzy widzą w tym odniesienie do fajki do cracku i kulki cracku, co wzmacnia motyw autodestrukcji i uzależnienia. To metafora życia jako czegoś ulotnego, co się wypala, a ona jest w nim nic nie znaczącym elementem.

Powtarzające się frazy „You go back to her / And I go back to black” wzmacniają poczucie beznadziei i cykliczności cierpienia. Winehouse nie widzi innej drogi niż pogrążenie się w ciemności, podczas gdy jej partner bezrefleksyjnie wraca do starego życia. Ta piosenka, której tekst Amy Winehouse napisała podobno w zaledwie godzinę, jest potężnym świadectwem bólu, zdrady i desperackiej próby radzenia sobie z rozstaniem, stając się ponadczasowym hymnem złamanego serca. Jej melancholijne brzmienie, inspirowane brzmieniem żeńskich grup soulowych z lat 60. i produkcją „Wall of Sound”, tylko pogłębia jej ponury nastrój. Mark Ronson wspominał, że na początku współpracy z Amy zagrał jej prosty riff fortepianowy, który stał się akordami zwrotki, a resztę dopracowali razem. Utwór to nie tylko osobista historia Amy, ale uniwersalna opowieść o stracie i powrocie do tego, co znajome, nawet jeśli to coś jest autodestrukcyjne. Sam Blake Fielder-Civil, po latach, oglądając film biograficzny „Back to Black”, przyznał, że przypomniał mu on o jego „regretach” dotyczących ich związku i zażywania narkotyków.