Tekst utworu „High Life 2” Zeamsone’a to introspektywna podróż przez ambicje, dążenia i konflikty artysty mierzącego się z oczekiwaniami otoczenia oraz własnymi wartościami. Piosenka, będąca kontynuacją wcześniejszych rozważań, zanurza słuchacza w świat, gdzie pragnienie bycia „wielkim” zderza się z rzeczywistością i koniecznością zachowania autentyczności.

Początkowe wersy z powtórzeniem „Zanim pójdziesz spać, spać, spać” mogą symbolizować moment refleksji, zanim artysta odda się codzienności lub zapomni o swoich głębokich myślach. Zeamsone szybko przechodzi do uniwersalnego marzenia o sukcesie: „Każdy z nas chciał być wielki / Każdy z nas chciał mieć hajs i kurwa zero konkurencji / Co tydzień koncerty / Opróżniać butelki”. To obraz hedonistycznego życia, pełnego przepychu i beztroski. Jednak zaraz potem następuje gorzka konstatacja: „Ale to wielki wstyd”. Artysta zdaje się sugerować, że takie puste dążenie do sławy i bogactwa, pozbawione głębszego sensu, jest powodem do wstydu, choć dla innych „to niewielki wstyd”. W tym kontraście Zeamsone wyróżnia się, podkreślając swoje „wielkie sny”, które są odległe od „miejskiego syfu” i powierzchowności. Jego życie „pędzie jak ten gwiezdny pył”, symbolizując dynamikę, intensywność i być może ulotność, ale jednocześnie dystans do tych, którzy „nie mają niczego innego” poza materialnymi pragnieniami.

Wersy o „żywych legendach” i życiu „tylko i wyłącznie w te weekendy” ukazują powtarzalny cykl eskapizmu, w którym ludzie szukają chwilowej nieśmiertelności w imprezowaniu, by potem zapomnieć o codzienności. Zeamsone i jego otoczenie pragną jednak czegoś więcej – „niezależności”. To kluczowe słowo, które powraca kilkakrotnie, podkreślając fundamentalną potrzebę autonomii i wolności od narzuconych schematów. Odrzucenie „koperty z pieniędzmi” oraz stwierdzenie, że „życie dało mi więcej niż wyczekiwanie tej śmierci”, akcentuje jego priorytety – życie ma być przeżywane tu i teraz, w pełni, a nie jedynie w pogoni za końcem lub materialnymi dobrami.

Zeamsone odważnie deklaruje swoją pozycję w branży: „nie chciałem najlepszy być / to trwa już za długo ej / ludziom powiedz ze jadę na grubo też / że jadę na długo”. To manifest pewności siebie i zapowiedź długotrwałej obecności na scenie, bez potrzeby bycia na siłę „numerem jeden”. Nie interesuje go chwilowa sława, lecz trwały wpływ. Wyraża również lekceważenie dla tych, którzy chcą go „sprawdzić” lub krytykować, sugerując, że ma nad wszystkim kontrolę – „te telefony w mojej głowie odbieram jak zachce się mi”.

Motyw porównania stylów życia powraca w kontraście między piciem „wina musującego” a „wina za piątkę”. Zeamsone zauważa, że niezależnie od statusu, ludzie często żyją w rutynie, szukając rozrywki „jak kino co piątek” lub przygotowując się na „wojnę” codziennych zmagań. On sam jednak podkreśla gotowość na wyzwania: „Czekamy na wojnę my / Przygotowani na piątek / Wy przygotowani na problemy”. To zderzenie mentalności – jego ekipa jest gotowa do działania, podczas gdy inni jedynie przewidują kłopoty.

Ostatnie fragmenty utworu Zeamsone’a to ponowne potwierdzenie jego niezłomnej postawy. Mówiąc o „bilet do nieba”, być może odnosi się do aspiracji duchowych lub dążenia do osiągnięcia najwyższego poziomu w swojej twórczości. Jego słowa są „ostre jak sztylet”, co świadczy o ich sile i bezpośredniości. Artysta deklaruje, że „nie mogę być skurwysynem”, co może oznaczać, że mimo bezwzględności branży, on sam pozostaje wierny swoim zasadom i nie ulega moralnym kompromisom. „Napakowana waliza” symbolizuje gotowość do podróży i działania, a także przygotowanie na każde wyzwanie.

Koniec piosenki jest mocnym podsumowaniem jego etosu: „Jebać komenty / Mówiłem mamie że musze byc wielki / Nigdy nie kłamię / Bo wierze w momenty”. To osobiste wyznanie, które ujawnia głębokie motywacje – nie dążenie do sławy dla samego siebie, lecz spełnienie obietnicy danej bliskiej osobie i wiarę w autentyczne, przełomowe chwile. Ostatnie wersy „Pisałem kawałki pisałem numery / Byłem w nich za szczery / Żeby zrobić pierdolony przemysł” są gorzką refleksją nad konfliktem między artystyczną szczerością a komercyjnymi wymogami przemysłu muzycznego. Zeamsone, jak sam zaznaczał w wywiadach, często podkreśla wagę emocji i prawdziwości w swojej muzyce, co potwierdza ten fragment. "High Life 2" jest zatem nie tylko opisem drogi do sukcesu, ale przede wszystkim manifestem artysty, który, mimo presji i pokus, pragnie pozostać wierny sobie i swoim „wielkim snom”.