Interpretacja Guardian - Alanis Morissette

Piosenka „Guardian” Alanis Morissette to głęboko emocjonalny utwór, będący wyrazem bezwarunkowej miłości i obietnicy nieustannej ochrony. Wydana w 2012 roku na albumie Havoc and Bright Lights, kompozycja ta jest w dużej mierze inspirowana macierzyństwem artystki, a konkretnie jej relacją z synem, Everem Imre Morissette-Treadwayem, urodzonym w 2010 roku. Ta osobista geneza nadaje tekstowi niezwykłą intymność i szczerość.

Pierwsze zwrotki piosenki zwracają się do osoby, która doświadczyła bólu i trudności, ale mimo to „uśmiechała się, kiedy cierpiała” i „przebrnęła przez to, co plugawe” [Fragment tekstu]. Jest to portret kogoś, kto musiał wykazać się niezwykłą siłą w obliczu przeciwności, podczas gdy inni byli „rozproszeni i niedostępni” [Fragment tekstu]. Morissette w lirycznym pytaniu „and where was your watchman then” [Fragment tekstu] podkreśla samotność i brak wsparcia, którego doświadczyła ta osoba. Odnosi się to do przeszłych doświadczeń, być może do samej Alanis, która teraz, jako matka, chce uchronić swoje dziecko przed podobnymi przeżyciami.

Refren stanowi serce piosenki, będąc potężną deklaracją lojalności i opieki: „I’ll be your keeper for life as your guardian / I’ll be your warrior of care your first warden / I’ll be your angel on call, I’ll be on demand / The greatest honor of all, as your guardian” [Fragment tekstu]. Słowa te, powtarzane kilkukrotnie, wzmacniają poczucie niezawodności i bezgranicznego oddania. Alanis przedstawia się jako „stróż”, „wojownik” i „anioł na zawołanie”, podkreślając, że bycie opiekunem jest dla niej „największym honorem ze wszystkich” [Fragment tekstu]. To właśnie ten aspekt piosenki jest ściśle związany z jej macierzyństwem, wyrażając niezłomną więź i wolę chronienia swojego dziecka przed wszelkimi krzywdami.

W drugiej zwrotce tekst kontynuuje opis osoby zmagającej się z chaosem, „udającej zdrową” i „przekraczającej to, co ludzkie” [Fragment tekstu]. „Them as the ghostly tumbleweed” [Fragment tekstu] może symbolizować obojętność lub ulotność innych ludzi w obliczu cierpienia. Ponowne pytanie „and where was your watchman then” utwierdza w przekonaniu o dotychczasowej osamotnionej walce adresata utworu [Fragment tekstu].

Ciekawostką jest specyficzne użycie gramatyki w tekście, zwłaszcza frazy „You who has smiled” zamiast „You who have smiled”. Niektóre interpretacje zwracają uwagę na to, że jest to celowy zabieg artystyczny, który dodaje tekstowi unikalnego, poetyckiego charakteru, choć dla purystów językowych może być intrygujący. To swobodne podejście do formy jest charakterystyczne dla twórczości Morissette, która często eksperymentuje z językiem, aby wzmocnić przekaz emocjonalny.

Ostatnia zwrotka, „Now no more smiling mid crestfall / No more managing unmanageables / No more holding still in the hailstorm / …now enter your watchwoman” [Fragment tekstu], stanowi punkt zwrotny. Jest to obietnica końca samotnego zmagania i cierpienia w milczeniu. Wprowadzenie „watchwoman” (strażniczki) symbolizuje nadejście Alanis jako tej, która przejmuje rolę opiekuna, kończąc erę uśmiechania się przez łzy i radzenia sobie z niemożliwymi do opanowania sytuacjami. To mocne zakończenie podkreśla transformację, jaką przechodzi zarówno adresat piosenki, jak i sama autorka, która z pozycji obserwatora staje się aktywnym obrońcą.

Całość utworu jest więc wzruszającym hymnem o miłości, poświęceniu i pragnieniu ochrony, czerpiącym siłę z osobistych doświadczeń Alanis Morissette jako matki. Jest to obietnica, że bez względu na to, ile bólu czy trudności przyniesie życie, zawsze będzie ktoś, kto stanie na straży, oferując niezachwiane wsparcie i miłość.