Utwór "Slow and Stoned (Method of Yonash)" zespołu Acid Drinkers, pochodzący z albumu Infernal Connection wydanego w grudniu 1994 roku, to intensywna i wielowymiarowa opowieść, która zanurza słuchacza w stan emocjonalnego rozchwiania i desperacji. Tekst piosenki, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się chaotyczny, tworzy spójną narrację o relacji naznaczonej autodestrukcją i bezsilnością.

Początek utworu, "You're calling me late at night / Spasmodically breathing / You whisper to my tired Ear / An Unintelligible message", od razu wprowadza atmosferę niepokoju i zmęczenia. Podmiot liryczny odbiera nocny telefon od osoby, której spazmatyczny oddech i niezrozumiała wiadomość świadczą o głębokim kryzysie, być może związanym z nadużywaniem substancji, chorobą psychiczną, czy po prostu całkowitym załamaniem. Słuchacz jest świadkiem intymnego, ale i bolesnego kontaktu, który wyczerpuje odbiorcę, co podkreśla fraza "my tired Ear".

Refren, wykrzykiwany z niemal pierwotną frustracją, stanowi emocjonalny punkt kulminacyjny utworu: "Slow! Stone it! Fuck it! Don't creep like a pig!". To nie jest tylko wściekłość skierowana na rozmówcę, ale również na sytuację, na bezsilność i narastającą agonię. "Slow!" może odnosić się do powolnego, metodycznego upadku, w którym tkwi druga osoba. "Stone it!" to brutalne wezwanie do uśmierzenia, zahamowania, a nawet ewentualnego otępienia bólu czy problemu, podczas gdy "Fuck it!" jest wyrazem całkowitej rezygnacji i wściekłości. Ostre "Don't creep like a pig!" dehumanizuje cierpiącego, co może świadczyć o pogardzie podmiotu lirycznego, ale równie dobrze może być krzykiem frustracji wobec czyjejś słabości lub godzenia się na własny upadek.

W drugiej zwrotce, "You read me your last will / While you're sleeping / Your gabble is maybe charming me / But can't you see / You're drowning", obraz staje się jeszcze bardziej mroczny. Mowa o "ostatniej woli" symbolizuje ostateczne pożegnanie, akceptację końca. Surrealistyczny element "while you're sleeping" może sugerować, że osoba ta jest nieświadoma swoich działań, pogrążona w letargu, snu na jawie, lub też jej stan jest tak zły, że granica między jawą a snem zanika. Sceptyczne "Your gabble is maybe charming me" to ironiczny komentarz, wyrażający zmęczenie i być może pewien sarkazm wobec prób manipulacji lub rozczulania się nad sobą przez dzwoniącego. Kluczowe jest jednak bolesne pytanie: "But can't you see / You're drowning", które jest prośbą o otrzeźwienie, uświadomienie sobie rozmiaru tragedii.

Ostatnia zwrotka, "I tell you / You must go to bed / I don't know what I know / And I don't call a medicine man / I should know that you drown!", ukazuje dramatyczną wewnętrzną walkę podmiotu lirycznego. Próba racjonalizacji ("You must go to bed") jest naiwna w obliczu rozmiaru problemu. Przyznanie "I don't know what I know" świadczy o konfuzji, być może o sprzecznych uczuciach – między chęcią pomocy a świadomością beznadziei. Odmowa wezwania "medicine man" (czyli kogoś, kto mógłby pomóc, lekarza, terapeuty) może wynikać z poczucia bezcelowości, braku wiary w skuteczne rozwiązanie, a nawet z upartego odrzucenia pomocy. Finałowe, bolesne zdanie "I should know that you drown!" jest wyrazem samokrytyki, poczucia winy i gorzkiej, spóźnionej świadomości nieodwracalności sytuacji. Podmiot liryczny widzi tonięcie drugiej osoby, a jego bezczynność, lub niezdolność do skutecznej interwencji, staje się jego osobistą tragedią.

Warto zauważyć, że utwór "Slow and Stoned (Method of Yonash)" jest klasykiem Acid Drinkers i często pojawia się na ich koncertach. Chociaż oryginalnie znalazł się na albumie Infernal Connection z 1994 roku, to jego remiksy – w tym "Bonarowski Mix Gitarowy", "Hrohomyloh Mix" oraz "Versya Spoko" – pojawiły się także jako bonusy na singlu "3 Version 4 Yonash / Acid On The Dance Floor" z 1995 roku, a później również na reedycjach albumu The State of Mind Report z 1996 roku. Brak szczegółowych wywiadów na temat dokładnego znaczenia "Metody Yonasha" pozwala na szeroką interpretację, co tylko dodaje piosence mistycznego i uniwersalnego wymiaru. To sprawia, że tekst może być odczytywany jako metafora dla różnych form autodestrukcji i cierpienia, a także jako świadectwo trudnej, często bolesnej, ludzkiej interakcji w obliczu czyjegoś upadku.