Interpretacja Mr. Personality - 20 fingers

Piosenka "Mr. Personality" autorstwa 20 Fingers, wydana w maju 1995 roku, jest utworem, który na pierwszy rzut oka szokuje swoją bezpośredniością i niestandardowym poczuciem humoru. Grupa 20 Fingers, zespół produkcyjny z Chicago składający się z Carlosa "Charliego Babie" Rosario i Manfreda "Manny'ego" Mohra, znana była w latach 90. z tworzenia piosenek z gatunku pop, dance i rap, często wyróżniających się humorystycznymi lub ryzykownymi tekstami. "Mr. Personality" doskonale wpisuje się w ten trend, będąc drugim singlem z debiutanckiego solowego albumu Gillette (Sandra Navarro Gillette) "On the Attack", a w Polsce i Niemczech trzecim singlem 20 Fingers, przypisywanym jako "20 Fingers featuring Gillette" z albumu "On the Attack and More". Utwór osiągnął pozycję w top 20 w Belgii, choć sprzedaż była niższa niż w przypadku ich wcześniejszych hitów "Short Dick Man" i "Lick It".

Centralnym punktem interpretacji piosenki jest ironia zawarta w tytule. "Mr. Personality" to określenie zazwyczaj używane w odniesieniu do osoby charyzmatycznej, czarującej i obdarzonej wyjątkową osobowością. Jednakże tekst piosenki całkowicie wywraca to znaczenie, używając tytułu jako sarkastycznego, wręcz obelżywego komplementu, by podkreślić ekstremalną szpetotę adresata. Powtarzające się frazy "They call you Mr. Personality because your so ugly" ("Nazywają cię Panem Osobistością, bo jesteś tak brzydki") stanowią sedno utworu, brutalnie i bezkompromisowo koncentrując się na fizycznych niedoskonałościach.

Tekst piosenki posługuje się hiperbolą i absurdalnymi porównaniami, aby wzmocnić komiczny, choć nieco okrutny, efekt. Opisy takie jak "When I look at you, I go out of my mind, It's like I'm looking at someone's behind" ("Kiedy na ciebie patrzę, szaleję, to jakbym patrzył na czyjeś tyłki") czy "You make the children scream and baby's cry, With your crusty teeth and your blood shot eyes" ("Sprawiasz, że dzieci krzyczą, a niemowlęta płaczą, z twoimi zaschniętymi zębami i przekrwionymi oczami") malują ekstremalnie niepochlebny obraz. Kulminacją tych groteskowych metafor są fragmenty w stylu: "your dad had to tie a pork chop around ya neck just to get ya dog to play witchya" ("twój tata musiał ci przywiązać kotlet schabowy na szyi, żeby twój pies chciał się z tobą bawić"), "i heard that when you were born your doctor slapped ya mama" ("słyszałem, że kiedy się urodziłeś, lekarz uderzył twoją mamę") czy "you make frankenstine look like johnny depp" ("sprawiasz, że Frankenstein wygląda jak Johnny Depp"). Te porównania, choć rażące, mają na celu rozbawienie słuchacza poprzez ich skrajną przesadę i absurd.

Piosenka nie próbuje głębokiej analizy czy ukrytych znaczeń. Jej cel jest prosty: dostarczyć szokującej, tanecznej rozrywki i sprowokować reakcję. W kontekście twórczości 20 Fingers, którzy zasłynęli również kontrowersyjnym singlem "Short Dick Man" (gdzie "Short Dick" w ocenzurowanej wersji zmieniono na "Short Short"), "Mr. Personality" jawi się jako kolejny przykład ich podejścia do muzyki pop-dance, które stawia na zapamiętywalne refreny, proste bity i prowokacyjne teksty. Sam Manny Mohr w wywiadzie dla Los Angeles Times na temat "Short Dick Man" stwierdził, że celem było zwrócenie uwagi, mówiąc: "Uznaliśmy, że jest tyle piosenek mężczyzn atakujących kobiety i traktujących kobiety jak obiekty seksualne. Postanowiliśmy więc, że piosenka, która odwróci role, może przyciągnąć uwagę". Chociaż to dotyczyło innego utworu, można przypuszczać, że podobne motywacje, czyli chęć bycia prowokacyjnym i zwracającym uwagę, kierowały twórcami również przy "Mr. Personality", nawet jeśli tutaj żarty są na temat czyjegoś wyglądu, a nie płci.

Utwór jest typowym przykładem eurodance'u i dance-popu z połowy lat 90.. Wersja "Ugly Mix" piosenki "Mr. Personality" podąża za stylem "Short Dick Man", opierając się na rytmie dance z minimalistycznymi wokalami i usuniętymi zwrotkami rapowymi, zastąpionymi powtórzeniami, co było charakterystyczne dla 20 Fingers. Ostatecznie "Mr. Personality" to prześmiewcza, ironiczna i bezpretensjonalna piosenka, która bawi się konwencjami piękna i osobowości, czyniąc z ekstremalnej brzydoty główne źródło (kontrowersyjnego) dowcipu.