Interpretacja Ciggies - L.Stadt

Utwór „Ciggies” łódzkiego zespołu L.Stadt to intrygująca miniatura tekstowa, która mimo swojej zwięzłości, przekazuje silne przesłanie dotyczące dumy, niezależności i odnalezienia spokoju po trudnym rozstaniu. W zaledwie kilku linijkach tekstu zawarta jest esencja emocjonalnego wyzwolenia i stanowczego odcięcia się od relacji, która wydawała się obciążeniem.

Słowa „I for sure have my pride, But wasting my time” od razu wprowadzają nas w stan autorefleksji. Podmiot liryczny, czy to bezpośrednio wokalista Łukasz Lach, czy uniwersalna postać, z pewnością wykazuje się poczuciem własnej wartości. Jednocześnie przyznaje, że miniony czas, spędzony w poprzednim układzie, był marnowany. To kluczowe stwierdzenie, które uzasadnia dalsze, zdecydowane kroki. Jest to moment uświadomienia sobie, że inwestycja emocjonalna w tę relację nie przynosiła oczekiwanych rezultatów, a wręcz prowadziła do stagnacji lub cierpienia.

Następujące zdanie: „I'm feeling good without your love!” jest triumfalnym wykrzyknieniem, deklaracją odzyskanej radości i satysfakcji. To nie jest desperacka próba przekonania samego siebie, lecz autentyczne potwierdzenie dobrego samopoczucia, osiągniętego pomimo braku miłości drugiej osoby, a może właśnie dzięki temu brakowi. Podkreśla to siłę wewnętrzną i zdolność do regeneracji. Powtórzenie tej frazy w ostatniej linijce: „I'm feeling good without you” wzmacnia to przesłanie, zamykając utwór niczym manifestem samowystarczalności.

Zadawane pytanie „So what do you care Still telling me 'no'” jest szczególnie ciekawe. Może oznaczać, że druga strona nadal próbuje wywierać wpływ lub odmawia podmiotowi lirycznemu czegoś (być może szansy na powrót, ale równie dobrze jakiejkolwiek uwagi czy finalnego zamknięcia). Jednak podmiot liryczny, odnajdując spokój, przestaje przejmować się tym, co druga strona myśli lub mówi. Obojętność staje się tu formą obrony i dowodem na pełne przetrawienie przeszłości. Niezależnie od tego, czy „nie” dotyczyło kiedyś jego próśb, czy teraz oporu drugiej osoby, nie ma to już znaczenia – podmiot liryczny odnalazł własną drogę.

Utwór „Ciggies” ukazał się na drugim albumie L.Stadt, zatytułowanym „EL.P”, który miał swoją premierę 6 grudnia 2010 roku nakładem wytwórni Mystic Production. Interesującym faktem jest, że już 2 lutego 2009 roku piosenka ta była prezentowana jako „piosenka dnia” w Polskim Radiu Trójka i zapowiadała nadchodzący album, co sugeruje, że „Ciggies” zyskało uznanie jeszcze przed oficjalnym wydaniem płyty. Robert Sankowski z „Gazety Wyborczej” również wskazał „Ciggies” jako utwór wybrany do promocji albumu „EL.P.”, podkreślając jego chwytliwość i siłę.

Muzycznie L.Stadt to zespół z Łodzi, założony w 2003 roku, grający rocka z elementami surf rocka, country i psychodelii, a także indie rocka. Ich brzmienie czerpie z tradycji lat 60., nowej fali oraz niezależnych scen muzycznych ostatnich dekad. Robert Sankowski zauważył, że choć ich styl wydaje się oczywisty, to w muzyce L.Stadt „dzieje się cała masa rzeczy nieoczywistych i zaskakujących”, w tym „smaczki i niuanse, sample i mikrocytaty”. Na płycie „EL.P.” można usłyszeć różnorodne brzmienia, od wspomnianego „Ciggies” po „pastiszowe Mumms Attack” z samplami ze starych horrorów. Krytycy często chwalili zespół za spójność i dystans, a głos Łukasza Lacha bywał porównywany do Damona Albarna, a brzmienie albumu do twórczości Gorillaz.

Ta niezależność i pewność siebie, manifestowana w tekście „Ciggies”, znajduje odzwierciedlenie w ogólnym wizerunku L.Stadt – zespołu, który od debiutu w 2003 roku na Camerimage zyskał uznanie w Polsce i za granicą, występując na znaczących festiwalach, jak Open’er czy amerykański SXSW. Nawet nazwa zespołu, nawiązująca do okupacyjnej nazwy Łodzi – Litzmannstadt, może symbolizować pewien rodzaj konfrontacji z przeszłością i przekuwanie jej w coś nowego, własnego. W kontekście tak świadomego zespołu, krótki i dosadny tekst „Ciggies” staje się celowym artystycznym wyborem, który wzmacnia jego siłę rażenia. Nie ma tu miejsca na zbędne słowa, wszystko jest esencją – duma, koniec marnowania czasu i dobre samopoczucie osiągnięte na własnych warunkach. Utwór staje się hymnem dla każdego, kto odważył się powiedzieć „dość” i odnaleźć spokój w sobie.