Interpretacja Medication - Yungblud

„Medication” to jeden z kluczowych utworów wczesnej twórczości Yungbluda, wydany w 2018 roku na jego debiutanckim albumie „21st Century Liability”. Piosenka ta, utrzymana w charakterystycznym dla artysty punkowo-rockowym stylu, jest gorzkim komentarzem na temat kondycji współczesnego społeczeństwa, presji bycia „normalnym” i ucieczki od rzeczywistości za pomocą leków lub innych używek.

Od samego początku utwór wprowadza nas w świat wewnętrznych zmagań. Fragment otwierający, „(- We're prescribing you a medication - Fook )”, natychmiast sygnalizuje motyw narzucanej „normalności” i instynktowny bunt. Yungblud, w wywiadzie dla Songfacts, wyjaśnił, że piosenka ta rzuca światło na jego własne zmagania z lękiem i poszukiwaniem odpowiedzi na swoje wewnętrzne demony. Porusza kwestię nadużywania technologii do „odrętwienia bólu”, co prowadzi do uciekania się do narkotyków w celu „poczucia czegoś lub ucieczki od szaleństwa świata”. Tłumaczy to jako komentarz na temat tego, jak „dezorientujące jest to wszystko, zwłaszcza dla młodych ludzi”.

Pierwsze wersy, „Doctor says that I'm so lonely / A mistake on the painting of my family / But that big smudge is what I love”, obrazują poczucie bycia niedopasowanym, błędem, ale jednocześnie podkreślają akceptację tej odmienności. To, co inni postrzegają jako wadę, dla podmiotu lirycznego jest źródłem tożsamości i siły. W dalszej części, opisy disfunkcyjnej rodziny („Getting drunk at quarter to one / Coz my dad is a geeza and he keys up my mum”) i pragnienie ucieczki w chaos („Give me a grenade, and I'll tape it to my face”) ukazują środowisko, które kształtuje jego buntowniczą postawę. Porównanie „If that ain't normal then the pope is a right clown” jest prowokacyjnym odrzuceniem tradycyjnych norm i autorytetów.

Refren „I just wanna take my / My Medication / I just wanna find my / My motivation” to centralne przesłanie utworu. Może być interpretowany dosłownie, jako pragnienie zażycia leków, które pomogą opanować chaos w głowie, ale także metaforycznie – jako poszukiwanie jakiejś formy ukojenia, sposobu na odnalezienie sensu i napędu do działania w świecie, który wydaje się oszałamiający i przytłaczający. Yungblud sam przyznał, że dorastał w społeczeństwie, w którym ludzie często sięgają po leki, aby znieczulić ból, zamiast faktycznie zmierzyć się z uczuciami. Wspomniał, że jemu samemu w dzieciństwie próbowano przepisać Adderall, co ukształtowało jego krytyczny pogląd na nadmierne medykalizowanie emocji.

Wizja „Lost in white light, white heat / Fire shots in our arms on your street” może odnosić się do odurzenia, utraty kontroli, a także do intensywności doświadczeń w świecie, który jest zarówno ekscytujący, jak i niszczący. Wers „I'm blank, why you shouting at me” oddaje poczucie zagubienia i niezrozumienia, typowe dla lęku i stanów dysocjacyjnych.

Druga zwrotka kontynuuje ten motyw: „Doctor says, "Don't fight that feeling" / But my head is stuck to the ceiling / I can't get it off / You superglued it on”. To metafora utknięcia w trudnym stanie psychicznym, poczucia, że umysł jest uwięziony, a próby ucieczki są daremne. „My heart is a bomb, it just ticks along / With a bang, bang, bang on a beat up tin drum” to wyraz wewnętrznego napięcia i niepokoju, który jest stałym towarzyszem. Yungblud opisuje siebie jako „an experiment of young irrelevance” i odniesieniem do swojej niepewności – „I'm insecure so I got tattoo of an elephant” – dodaje osobisty, autoironiczny akcent, który jednocześnie uwypukla jego wrażliwość i poszukiwanie akceptacji, mimo kreowania wizerunku outsidera. Artysta wspomniał, że jego energia była często źle rozumiana w dzieciństwie, a jego muzyka jest głosem dla tych, którzy czują się niezrozumiani.

Ostatnie sekcje piosenki, „You cannot pretend there’s no dirt on your shirt / Cause that’s not how it works, no, that’s not how it works”, to bezpośrednia krytyka hipokryzji i pozorów czystości, które społeczeństwo próbuje narzucić. Yungblud odrzuca ideę perfekcji i zachęca do autentyczności, podkreślając, że każdy ma swoje wady i problemy, a udawanie, że jest inaczej, jest bezcelowe i niezdrowe. Ten fragment jest silnym wezwaniem do akceptacji niedoskonałości i rezygnacji z ukrywania prawdziwej siebie.

Klip do „Medication”, wyreżyserowany przez Adama Powella, doskonale wizualizuje ten wewnętrzny chaos, przedstawiając to, co dzieje się w głowie Yungbluda. Artysta opisał go jako „powitanie w oczach kogoś dorastającego w silnie medykalizowanym społeczeństwie, gdzie rzeczywistość i fantazja wywołana narkotykami stają się ze sobą bardzo splecione”. Celem wideo było zarówno przekazanie wiadomości, jak i „namieszanie w głowie słuchacza”, aby po jego obejrzeniu ludzie zastanawiali się, „co, do cholery, właśnie oglądali”.

Podsumowując, „Medication” to introspektywna, a jednocześnie potężna oda do walki o siebie w obliczu narzuconych norm i oczekiwań. Yungblud, poprzez swoje osobiste doświadczenia i surową szczerość, daje głos młodemu pokoleniu, które zmaga się z lękiem, samotnością i poszukiwaniem sensu w skomplikowanym świecie. To utwór, który prowokuje do myślenia o tym, co naprawdę znaczy „normalność” i jak ważne jest odnalezienie własnej motywacji, niezależnie od presji zewnętrznego świata.