Intro "100% Kaptur" autorstwa Kinny'ego Zimmera od razu osadza utwór "Dzisiaj" w kontekście bliskiej współpracy i autentyczności, tym bardziej, że Kaptur jest również producentem tego kawałka, co podkreśla jego integralną rolę w brzmieniu piosenki. Utwór, pochodzący z albumu ROCKST4R, wydanego w styczniu 2025 roku, to esencja hedonistycznego stylu życia, który White 2115 często eksploruje w swojej twórczości. Jest to opowieść o luksusie, spontanicznej zabawie i buncie przeciwko wszelkim ograniczeniom, co zresztą jest często wskazywane jako główna interpretacja tekstu.

W pierwszej zwrotce raper maluje obraz nieokiełznanego przepychu i uwodzicielskiej pewności siebie. Mówiąc "Rzuca w niebo pliki forsy plus milion do aury / Jestem lekko zazdrosny, leci na nią Benjamin Franklin", artysta podkreśla swoje bogactwo, ale i atrakcyjność kobiety, do której lgną nawet pieniądze, personifikowane przez wizerunek Benjamina Franklina na studolarówkach. Przybycie "narzeczonej" z koleżankami na imprezę, na którą White wpada z "całym gangiem", sugeruje beztroskie, rozrywkowe środowisko. Oferowanie bransoletki Van Cleef, luksusowej marki biżuterii, to demonstracja statusu i hojności. Otworzenie drzwi do garderoby "jak do Narni" to intrygująca metafora, która sugeruje zaproszenie do ukrytego, magicznego świata niedostępnego dla każdego, pełnego luksusowych przedmiotów i niezwykłych doświadczeń. Następnie White opisuje ekskluzywne otoczenie: „King-size łóżko, kino, ona nie chce Netflix wersalki / U mnie na suficie lustro, by mogła pooglądać gwiazdy (W akcji)”. Ten fragment, szczególnie sugestywny obraz lustra na suficie, jasno wskazuje na erotyczny aspekt tej luksusowej scenerii. Dalsze wersy o "besties przy mnie kręcą swym tyłeczkiem" oraz "Całe piętro wynajęte, apartamenty prezydenckie" wzmacniają wizerunek rapera jako centrum uwagi, otoczonego pięknymi kobietami i obracającego się w kręgach niedostępnego luksusu. Linia o dysleksji jest nieco enigmatyczna, być może jest to gra słów lub po prostu wtrącenie mające na celu zaskoczenie słuchacza, podczas gdy opis "chudy brzuch, duże pośladki, lubię takie dysproporcje" odnosi się do preferowanego ideału kobiecej sylwetki.

Refren jest manifestem życia chwilą i odrzucenia wszelkich konwenansów. Powtórzone „Ona chce mnie dzisiaj, ona chce seks dzisiaj / Zostawić ex dzisiaj, żyć razy pięć dzisiaj” to wezwanie do natychmiastowego spełnienia pragnień, zerwania z przeszłością i intensywnego przeżywania każdego momentu. Fraza "żyć razy pięć" idealnie oddaje pragnienie maksymalizacji doznań i doświadczeń. Wykrzykniki takie jak „Głośno się bawić dzisiaj, jebać zakazy dzisiaj / Chuj mnie obchodzi cisza, niech sąsiad wypierdala” świadczą o buncie przeciwko normom społecznym i kompletnym ignorowaniu opinii innych. To symboliczne "wypierdalanie sąsiada" staje się hymnem wolności i niczym nieograniczonej ekspresji, charakterystycznej dla wizerunku White'a 2115. Artysta, znany ze swojego charakterystycznego flow i chwytliwych melodii, często w swoich utworach celebruje beztroski styl życia.

Druga zwrotka wprowadza nieco głębszy wymiar w tę hedonistyczną narrację. Sceneria przenosi się do Paryża, miasta miłości, gdzie raper wspomina, że jego "crushem była Paris Hilton". To odniesienie do ikony popkultury symbolizującej bogactwo, imprezy i swobodę, idealnie wpisuje się w atmosferę utworu. Zabranie dziewczyny na pokaz Vetements, awangardowej marki odzieżowej, po tym jak "Zdjęła z siebie wszystkie ubrania", to kolejna demonstracja ekstrawagancji i niekonwencjonalnego podejścia do luksusu. Deklaracja "Pierdole życie na pokaz chodź się ze mną kochać na plaży nudystów" może wydawać się sprzeczna z wcześniejszym obnoszeniem się z bogactwem, ale w rzeczywistości podkreśla pragnienie autentycznych, nieskrępowanych doświadczeń, nawet jeśli te mają miejsce w równie prowokacyjnych okolicznościach.

Wersy takie jak "Jestem zagubiony chłopak dlatego znów dzwonisz i pytasz gdzie jestem / Ona jest we mnie zakochana a ja się zajebałem holendrem" wprowadzają element wrażliwości i wewnętrznego konfliktu. Pod maską rockstarowego życia kryje się "zagubiony chłopak", a hedonizm może być ucieczką od rzeczywistości, na co wskazuje nawiązanie do używania substancji ("zajebałem holendrem", czyli najprawdopodobniej palił marihuanę). Ten motyw samotności czy zagubienia mimo sukcesu jest obecny w twórczości White'a 2115, który często dzieli się swoimi osobistymi przeżyciami i refleksjami nad drogą, którą przeszedł od skromnych początków do sławy. Warto zauważyć, że White 2115, a właściwie Sebastian Czekaj, zaczął swoją karierę na YouTube i jego piosenki często niosą ze sobą narrację o osiągnięciu sukcesu "z bloków na salony".

Kluczowym momentem zwrotki jest również wyznanie "Tak samo patrzyła na mnie w starej siódemce jak w nowej siódemce / Nie zostawię Cię bo wiem jak to jest tęsknić sto tysięcy razy dziennie". "Siódemka" odnosi się tu najprawdopodobniej do BMW serii 7, symbolizującego status. Te wersy są niezwykle osobiste i wzruszające, sugerując, że pomimo całego blichtru, raper ceni prawdziwe uczucia i lojalność. Lojalność dziewczyny, która kochała go zarówno wtedy, gdy miał starszy model auta, jak i nowszy, świadczy o głębi ich relacji, wykraczającej poza materialne dobra. Obawa przed tęsknotą i wynikająca z niej obietnica wierności to odzwierciedlenie ludzkiej potrzeby bliskości i unikania bólu opuszczenia, co humanizuje postać artysty i nadaje utworowi nieco sentymentalnego tonu. White 2115 w swoich tekstach często odnosi się do własnych doświadczeń, ukazując wytrwałość w dążeniu do celu.

Podsumowując, "Dzisiaj" White'a 2115 to utwór wielowymiarowy. Z jednej strony jest to hymn na cześć beztroskiego hedonizmu, luksusu i łamania zasad, charakterystyczny dla mainstreamowego rapu i wizerunku artysty. Z drugiej strony, zawiera on subtelne, ale znaczące nuty melancholii i wrażliwości, ukazując artystę jako "zagubionego chłopaka" poszukującego autentyczności i trwałych więzi w świecie pozorów i chwilowych przyjemności. Ta dychotomia między blichtrem a wewnętrznymi zmaganiami jest cechą wyróżniającą twórczość White'a 2115, który, jak zauważają krytycy, potrafi z równą siłą porywać do zabawy, co skłaniać do refleksji nad osobistymi doświadczeniami. Utwór wpisuje się w szerszy kontekst jego twórczości, balansując między rockowymi inspiracjami a trapowymi brzmieniami.