My initial search results confirm that 'Watch What Happens Next' is a significant track from Waterparks' third album, FANDOM, released in 2019. The album itself, and this song in particular, deeply explore themes of fan expectations, the pressures of fame, and the band's struggles within the music industry. Awsten Knight, the frontman, even directed the music video for this song, highlighting its personal importance.

The song's lyrics directly address the hypocrisy of fans who claim to want new music but then criticize changes in sound, as well as the financial realities and constraints imposed by labels and the genre itself. Knight's frustration with being pigeonholed into a "restrictive genre" and the double standards applied to rock/pop-punk bands compared to hip-hop artists are central to the song's message. The line "I put autotune on Worst and Caught all their disgust" is a direct reference to the backlash they faced for experimenting with their sound, contrasting it with the freedom hip-hop artists enjoy.

The overall album FANDOM has been described as a "fifteen-track confession on why fame and celebrity isn't as fun as it looks" and "a scintillating, attitude-packed skewering of fan culture and modern heartbreak". It features an eclectic mix of genres, including pop, pop-rock, pop-punk, and electronic elements, defying genre restrictions. Awsten Knight's outspoken nature and his tendency to be blunt and fearless are reflected in the song's unapologetic tone.

Now I will synthesize this information into the interpretation, making sure to hit the character count, apply Markdown formatting, and include citations.

Piosenka „Watch What Happens Next” autorstwa Waterparks to nic innego jak bezpośredni i bezkompromisowy manifest frontmana Awstena Knighta, będący ostrym komentarzem do realiów przemysłu muzycznego, oczekiwań fanów i osobistych ambicji artystycznych. Utwór, wydany jako singiel z albumu FANDOM z 2019 roku, stanowi jeden z kluczowych elementów tej płyty, która w całości jest spowiedzią na temat tego, dlaczego sława nie jest tak przyjemna, jak się wydaje, a także „przenikliwym, pełnym postawy uderzeniem w kulturę fandomu i współczesne złamane serce”. Sam Knight wyreżyserował teledysk do utworu, co podkreśla jego osobiste zaangażowanie i autentyczność przekazu.

Już pierwsze wersy, takie jak „I wanna be a millionaire before I’m 30 / But saying that out loud is probably gonna hurt me” (Chcę być milionerem, zanim skończę 30 lat / Ale mówienie tego na głos prawdopodobnie mnie zrani), od razu wprowadzają słuchacza w temat konfrontacji materialnych pragnień z trudną rzeczywistością bycia artystą, zwłaszcza w alternatywnym nurcie. Jest to wyraz frustracji związanej z finansami i problemami z wytwórnią, co widać w gniewnym zdaniu „Got nothing from our label. Bitch, pay me what you owe me” (Nic nie dostałem od naszej wytwórni. Suko, zapłać mi to, co mi winna jesteś). Knight wprost wskazuje na hipokryzję, według której „If you play guitar you can’t want things” (Jeśli grasz na gitarze, nie możesz chcieć rzeczy), co dla niego jest kuriozalne i krzywdzące.

Centralnym motywem utworu jest napięcie między wolnością artystyczną a restrykcyjnymi oczekiwaniami publiczności i branży. Knight otwarcie śpiewa o frustracji wynikającej z tego, że fani chcą „słyszeć moją sztukę / Ale tylko na własnych warunkach” („You wanna hear my art / But only on your terms”). To prowadzi do poczucia niedocenienia, wyrażonego w linijkach „I don’t deserve as much / As all your pop faves” (Nie zasługuję na tyle, ile wszystkie twoje ulubione gwiazdy popu). Artysta wskazuje na podwójne standardy, porównując swoją sytuację do artystów hip-hopowych, którzy mogą eksperymentować bezkarnie: „Hip hop can do what— / -ever it wants / Like make country songs / And hit number one / And that’s fucking awesome / We could never do that” (Hip hop może robić, co chce / Jak nagrywać piosenki country / I trafiać na pierwsze miejsca / I to jest zajebiście / My nigdy byśmy tego nie mogli zrobić). To nawiązanie do reakcji na użycie auto-tune’a w utworze „Worst”, które „Caught all their disgust” (wywołało ich odrazę). Dla Waterparks, bycie zaszufladkowanym w „restrykcyjnym gatunku” jest „kulturowym hamulcem”.

Refren „I like cool shirts / I like cold rings / I want a big house / I want nice things” (Lubię fajne koszule / Lubię fajne pierścienie / Chcę duży dom / Chcę ładne rzeczy) jest powtarzanym, niemal dziecięcym wyliczeniem pragnień, które kontrastują z postrzeganym brakiem uznania i nagród. Nie są to tylko materialistyczne fantazje, ale symboliczny wyraz dążenia do sukcesu i komfortu, które w alternatywnym środowisku muzycznym bywają stygmatyzowane. Knight wyraża swoje zmęczenie byciem wiecznie niewystarczającym: „I’ll never be enough / Until it’s too late” (Nigdy nie będę wystarczający / Aż będzie za późno).

Piosenka jest surowym spojrzeniem na toksyczne aspekty fandomu, gdzie fani, zamiast wspierać rozwój artystyczny, próbują dyktować warunki i trzymać zespół w określonych ramach. Jak zauważa serwis Stitched Sound, utwór bada „hipokryzję fandomu i sukcesu oraz walkę o to, by przełamać kajdany wytwórni, gatunków i naszej kultury”. Awsten Knight, znany ze swojej bezkompromisowej postawy, w tym utworze jest „bezkompromisowy, dosadny, nieustraszony i pełen brawury artysty, który ma dość tego, co znajome i jest gotów odwrócić wszystkie konwencje dotyczące tego, czym może być piosenka”. W istocie, „Watch What Happens Next” to ostrzeżenie, a zarazem deklaracja niezależności, w której Waterparks odmawia dostosowania się do cudzych oczekiwań, stawiając na własną wizję, niezależnie od konsekwencji.