Myślę, że "Red Guitar" Waterparks to głęboka i wielowymiarowa piosenka, która bada złożoną relację między dziecięcymi marzeniami o sławie a surową rzeczywistością przemysłu muzycznego. Awsten Knight, wokalista Waterparks, często wykorzystuje swoje teksty do osobistych refleksji, a ten utwór jest doskonałym przykładem jego introspekcyjnego stylu.

Początkowe wersy refrenu, "I just bought a brand-new red guitar / With six gold strings and a whammy bar / If I play real good, it'll take me far / Mama said, mama said I'm a superstar" malują obraz nadziei i ekscytacji. Czerwona gitara, ze złotymi strunami i whammy barem, to symbol aspiracji, młodzieńczego zapału i wiary w przyszły sukces. Słowa matki, nazywającej go supergwiazdą, podkreślają to wczesne, niewinne przekonanie o własnym potencjale i o tym, że ciężka praca doprowadzi go na szczyt. Ten motyw dziecięcej nadziei jest centralnym punktem utworu i stanowi ramę dla późniejszych, bardziej gorzkich refleksji.

Jednak już pierwsza zwrotka z brutalną szczerością zderza te marzenia z teraźniejszością. "What's up? I'm Awsten and I'm fucking exhausted" to uderzające otwarcie, które natychmiast sygnalizuje słuchaczowi, że będzie to szczera podróż przez umysł artysty. "Licznik bije" (The meter is running, can't imagine what it's costing) sugeruje presję czasu, energii i kosztów związanych z utrzymaniem kariery i publicznego wizerunku. Awsten wspomina o "nadludzkich poziomach iluzji" (superhuman levels of delusion), nawiązując do filmu Truman Show, co wskazuje na poczucie bycia nieustannie obserwowanym, ale też na pewien rodzaj samooszukiwania się, koniecznego do przetrwania w branży. Ta „iluzja”, którą pielęgnował od trzynastego roku życia – że napisze piosenkę i trafi na okładkę magazynu – jest jednocześnie siłą napędową i źródłem wewnętrznego konfliktu.

Fragment "Where none of y'all could ever, ever hurt me" w pre-refrenie, powtarzany dwukrotnie, wyraża pragnienie nietykalności, swego rodzaju tarczy ochronnej, którą artysta ma nadzieję zbudować poprzez sławę. To ukryta wrażliwość pod płaszczem rockstarowego image'u, potrzeba izolacji od krytyki i bólu, którą niesie ze sobą publiczne życie. Waterparks często poruszają tematy mentalnego zdrowia i presji w przemyśle muzycznym w swoich tekstach, a "Red Guitar" doskonale wpisuje się w ten trend.

Druga zwrotka to szczególnie wzruszający moment, w którym Awsten konfrontuje się ze swoim młodszym "ja": "If I could check back in on me as a kid / Be a crystal ball, he can see how we did". Ta wyobrażona rozmowa z dziecięcym sobą, który marzył o sławie, ujawnia "gorzką prawdę o poświęceniu". Dziecięce pytania "How's the future? Woah / Are we famous? No / Oh, well, what's it like though?" spotykają się z brutalną szczerością: "Well, your life is a circus that makes you feel worthless / The ones you love most are the ones who get hurt". To jest serce konfliktu – uświadomienie sobie, że osiągnięcie marzeń ma swoją cenę, która obejmuje poczucie bezwartościowości i rani bliskich. Młodszy Awsten zadaje kluczowe pytanie: "Wait, is this worth it?", na które dorosły odpowiada z rezygnacją, a może z głębokim przekonaniem: "It's our purpose". To słowo "cel" (purpose) może być interpretowane jako akceptacja, że pomimo wszystkich trudności i bólu, muzyka jest ich przeznaczeniem, czymś, co muszą robić, niezależnie od kosztów. Awsten Knight sam przyznał, że "Red Guitar" była jedną z najbardziej koncepcyjnie wymagających piosenek do napisania.

Interesującą ciekawostką jest fakt, że Awsten Knight, znany ze swojej dbałości o detale i często "kolorowych" motywów w twórczości Waterparks, reżyserował teledysk do "Red Guitar", który zawiera m.in. "rozgrzewającą rozmowę Awstena z jego młodszym ja". Gitara, jako instrument, jest dla niego niczym terapia. Premiera "Red Guitar" nastąpiła po anulowaniu poprzedniego, niezależnego albumu "IP2" i podpisaniu kontraktu z wytwórnią BMG, co sygnalizuje "ekscytującą nową erę" dla zespołu. Awsten określił utwór jako "najlepszą piosenkę zespołu w ciągu ostatnich 10 lat" i wyraził, że jest to "pierwsza piosenka po roku prób i przeciwności losu".

Powtórzenia refrenu na końcu utworu, z tą samą nadzieją na czerwoną gitarę, która "zajdzie daleko", stanowią intrygujące zamknięcie. Czy jest to powrót do początkowej iluzji, czy może bolesne przypomnienie o cykliczności marzeń i trudności? Tekst sugeruje, że pomimo uderzenia w brutalną rzeczywistość, pierwotne marzenie i wsparcie matki nadal napędzają Awstena, stanowiąc zarówno kotwicę, jak i niekończące się źródło dążenia. Piosenka jest odzwierciedleniem wewnętrznej walki, którą Awsten często przedstawia w twórczości Waterparks, gdzie pod fasadą energicznej muzyki kryje się głęboka introspekcja i zmaganie z własnym miejscem w świecie. W "Red Guitar" Awsten przedstawia nam siebie – zmęczonego, ale zdeterminowanego artystę, który nadal trzyma się dziecięcego marzenia, nawet jeśli jego realizacja okazała się daleka od wyidealizowanego obrazu.