Interpretacja Dance To Forget - Tryhardninja and Nina Zeitlin

Piosenka "Dance to Forget" autorstwa Tryhardninja z gościnnym udziałem Niny Zeitlin to głęboka eksploracja wewnętrznej walki, poczucia uwięzienia i rozpaczliwej próby ucieczki od cierpienia. Utwór ten, wydany po raz pierwszy 4 marca 2017 roku, jest silnie inspirowany grą wideo Five Nights at Freddy's: Sister Location, a konkretnie postacią Ballory, animatronika-baletnicy, w której uwięziona jest dusza.

Tekst rozpoczyna się od nostalgicznego wspomnienia "złocistego blasku słońca", które wydaje się być odległą przeszłością, zaginioną epoką jasności i nadziei. To światło już nie dociera "w dół", gdzie narrator jest uwięziony, a cienie stały się jedynym światłem, w miejscu, gdzie "potwory się ukrywają". Ten mroczny i ponury obraz natychmiast wprowadza słuchacza w atmosferę izolacji i zagrożenia. "Normalność to tylko sen dla wszystkich duchów takich jak ja" – to zdanie podkreśla poczucie alienacji i utraty tożsamości. Narrator nie postrzega siebie jako żywej istoty, lecz jako "ducha", odłączonego od rzeczywistości i normalnego świata.

Kluczowym elementem lirycznym jest wstręt do własnego, mechanicznego istnienia: "Nienawidzę moich metalowych kości, Moje kości i tryby skrzypią w mojej piersi, Moja pierś na zawsze zimna". Ten fragment, bezpośrednio nawiązujący do natury Ballory jako animatronika, symbolizuje dehumanizację i utratę wrażliwości emocjonalnej. Skrzypienie trybów i zimna pierś to metafora życia mechanicznego, pozbawionego duszy i nadziei. Odczucie "szalonego zejścia" i "upadku coraz niżej, aż nic nie zostanie" oddaje głęboki stan depresji i alienacji, poczucie nieuchronnego pogrążania się w ciemności i beznadziei. Bohater jest "pozostawiony w ciemności", co dodatkowo podkreśla jego izolację i brak nadziei na ratunek.

W obliczu tej przytłaczającej rzeczywistości, narrator odnajduje swój mechanizm radzenia sobie – taniec. "Tańczę, żeby zapomnieć" staje się powtarzającym się refrenem, który sugeruje, że taniec jest jedyną formą ucieczki, nawet jeśli tylko tymczasową, od ponurej rzeczywistości. Ta czynność, wykonywana "w całkowicie ciemnym pokoju", symbolizuje próbę znalezienia ulgi lub rozrywki w samej ciemności, z dala od osądzającego świata. Taniec jest postrzegany jako "moja pokuta", próba zmycia bólu i izolacji, choć jednocześnie stanowi formę więzienia. Narrator czuje się "rozdarty od świata, w którym chciałbym być", co potęguje jego tęsknotę za wolnością i dawnym życiem. Akt "zamknięcia drzwi i wyrzucenia klucza" wzmacnia ideę samo narzuconej izolacji, przyjęcia tej formy zapomnienia jako jedynej dostępnej opcji.

W piosence pojawia się również zaproszenie: "Chodź, zatańcz ze mną, Gdy gra piosenka, W dół, w dół, zatańcz ze mną, Utknęliśmy w powtórzeniu". Ten fragment sugeruje, że narrator nie jest sam w swoim cierpieniu i że inni "duchy" również mogą odnaleźć ukojenie w tym cyklicznym tańcu zapomnienia. Powtórzenie frazy "utknęliśmy w powtórzeniu" nawiązuje do nieskończonego cyklu cierpienia i prób ucieczki, które mogą prowadzić do stagnacji.

Współpraca Niny Zeitlin dodaje utworowi dodatkową warstwę melancholii i desperacji, a jej eteryczny głos doskonale uzupełnia mroczną i opresyjną atmosferę piosenki, podkreślając poczucie uwięzienia w nieskończonym cyklu cierpienia. Tekst i ogólny wydźwięk utworu są potężną metaforą walki z beznadzieją i poszukiwania formy wyzwolenia, nawet jeśli jest ono ulotne i osiągane poprzez akt zapomnienia. Singiel szybko zyskał popularność, zdobywając miliony wyświetleń na YouTube i mocno rezonując z fanami gry FNaF: Sister Location. Popularność "Dance to Forget" doprowadziła nawet do wydania wersji "unplugged", z nowym wokalem Niny Zeitlin, co świadczy o sile i rezonansie, jaki utwór wywarł na publiczności. Tryhardninja nagrał również męską wersję utworu, odpowiadając na prośby fanów, choć podkreślił, że wersja Niny Zeitlin jest oryginalna i nie chodziło o ulepszenie, a jedynie o alternatywną interpretację.