Interpretacja Siren - Theatre of Tragedy

Piosenka „Siren” norweskiego zespołu Theatre of Tragedy, pochodząca z ich trzeciego albumu studyjnego Aégis z 1998 roku, jest głęboko osadzona w klasycznych mitach greckich, a jej teksty, pisane w archaicznej angielszczyźnie, tworzą mistyczną i ponadczasową atmosferę. Album Aégis wyróżnia się tym, że każdy utwór poświęcony jest innej postaci kobiecej z mitologii lub historii, a „Siren” oczywiście koncentruje się na legendarnej kusicielce. Utwór ten stanowi kwintesencję gotyckiego metalu w stylu, który był cechą rozpoznawczą zespołu, zanim zaczął eksperymentować z bardziej elektronicznymi brzmieniami.

Tekst piosenki rozpoczyna się od słów „Haste not thine wisdom, for the hollow is ta'en - / By whom, know I not; 'lack! am I of twain -”, co można interpretować jako wewnętrzny konflikt podmiotu lirycznego, być może ofiary kuszenia, która czuje, że jej rozsądek został pochwycony przez pustkę, ale nie wie, przez kogo. Użycie frazy „am I of twain” sugeruje stan dwoistości, rozdarcia między rozumem a pokusą, lub też odzwierciedla dwoistą naturę samej syreny – pięknej, lecz śmiercionośnej. Podmiot liryczny kontynuuje, mówiąc: „And as a crux - cede I my words - / Fro my heart wilt thou ne'er / Have I been 'sooth sinsyne. / Be left without - come!”, co świadczy o poddaniu się i utracie prawdziwej, niewinnej natury, połączonej z zaproszeniem, być może kierowanym przez syrenę lub wewnętrzny głos tęsknoty.

Centralnym elementem utworu jest hipnotyzujący refren, w którym głos syreny jest opisywany jako „oh so sweet” (ach, tak słodki). Słowa „I speer thine pine, / Ryking for me: / Ryking for thee;” wyrażają wzajemne pragnienie lub manipulacyjne dążenie syreny, która wyczuwa tęsknotę ofiary i jednocześnie sama zdaje się czegoś szukać. „Ryking” w archaicznym języku oznacza „szukać” lub „sięgać”. Syrena wydaje polecenie „List and heed” (słuchaj i zważaj), a jej pieśń jest „Wistful, whistful - / Chancing to lure.” (tęskna, cicha – dążąca do zwabienia). Co ciekawe, mimo że śpiew syreny to „Skirl and skreigh” (pisk i krzyk), dla uszu ofiary jest on „aye, lown 'tis” (tak, cichy jest), co podkreśla iluzoryczny i osobisty charakter jej uroku. Bezpośrednie wezwanie „Dodge na 'way herefro, do come here in eath!” (nie uciekaj stąd, przyjdź tu z łatwością!) jest esencją jej wabienia. Zespołowi Theatre of Tragedy, zwłaszcza na albumie Aégis, udało się osiągnąć mistrzostwo w wykorzystaniu dialogu męskiego (Raymond Rohonyi) i kobiecego (Liv Kristine Espenæs) wokalu, gdzie głosy przeplatają się, symbolizując wewnętrzny dialog lub interakcję między syreną a jej ofiarą. Głos Liv Kristine jest często opisywany jako intensywny i poruszający, podczas gdy Raymond Rohonyi na tym albumie zrezygnował z growlu na rzecz czystego, niskiego śpiewu, tworząc tym samym „marzycielski i dynamiczny gotyk”.

Druga zwrotka dodaje głębi interpretacji, wprowadzając moment uświadomienia i poczucie winy: „Mayhap lured by the scent of lote - / 'Od! - the foetid - eft hie back I mote;”. Nawiązanie do „lote” (lotosu) może sugerować zapomnienie lub odurzenie, podczas gdy słowa „'Od! - the foetid” (O! – cuchnący/ohydny) to nagłe przebudzenie i uświadomienie sobie prawdziwej, zgubnej natury pokusy. Następuje chęć powrotu do rzeczywistości: „eft hie back I mote” (potem muszę szybko wracać). Jednakże, pomimo tej chwili jasności, pojawia się wyrażenie żalu i tęsknoty: „For what I did my soul atrounced, / How I wish for thee again,” (za to, co uczyniłem, moja dusza cierpiała, jakże pragnę cię znowu). Jest to klasyczne przedstawienie tragicznego dylematu, gdzie umysł wie o zagrożeniu, ale serce wciąż pragnie powrotu do kusiciela. Fragment „O! do believe me, 'twasn't a frounce. / Will I give thee it: Troth.” (O! wierz mi, to nie było oszustwo/podstęp. Dam ci to: Prawdę/Przysięgę) może pochodzić zarówno od syreny próbującej przekonać o prawdziwości swoich uczuć, pomimo zwodniczej natury, jak i od ofiary, która desperacko próbuje usprawiedliwić swoje uleganie pokusie lub złożyć obietnicę szczerości. To nadaje piosence złożony wymiar psychologiczny, eksplorując dualizm pragnienia i żalu.

„Siren” jest często uznawany za jeden z najsłodszych i najbardziej wyróżniających się utworów z albumu Aégis, doceniany za piękne partie klawiszy, wciągający refren oraz porywającą interpretację wokalną Liv Kristine. Lirycznie i muzycznie doskonale oddaje ona ducha mitologii i gotyckiego romantyzmu, za który Theatre of Tragedy był tak ceniony w późnych latach 90.. Złożoność języka i wielowymiarowość interpretacji sprawiają, że utwór ten pozostaje jednym z najbardziej intrygujących w dorobku zespołu, doskonale odzwierciedlając tematykę sedukcji, pożądania i odkupienia. Nawet nazwa późniejszej kolaboracji trzech wokalistek – Liv Kristine, Anneke van Giersbergen i Kari Rueslåtten – „The Sirens”, jest hołdem dla ich pionierskiej roli w muzyce kobiecego metalu, co podkreśla kultowy status tego archetypu w całym gatunku.