Interpretacja Thought She'd Be Mine - Stone Temple Pilots

"Thought She'd Be Mine" to utwór Stone Temple Pilots, który pierwotnie ukazał się na ich siódmym, imiennym albumie studyjnym w 2018 roku, pierwszym z Jeffem Guttem jako wokalistą. W przeciwieństwie do Perdida z 2020 roku, album z 2018 roku nie był całkowicie akustyczny, ale recenzje wskazywały, że "Thought She'd Be Mine" oraz "The Art of Letting Go" były "pięknymi balladami" na tej płycie, pokazującymi, że zespół potrafi również tworzyć spokojniejsze utwory. Piosenka była wyraźnym odejściem od bardziej agresywnych, napędzanych gitarami utworów, które są znakiem rozpoznawczym STP, ukazując ich skłonność do potężnych ballad pop-rockowych w nowym wcieleniu z Guttem. Utwór ten pokazuje także, że zespół z Guttem na wokalu potrafi honorować swoje dziedzictwo, jednocześnie wytyczając nową ścieżkę.

Tekst piosenki maluje obraz głębokiego żalu i melancholii, koncentrując się na straconej miłości i nierealizowanych nadziejach. Już początkowe wersy, "I swim in oceans of blue sky Autumn hazy / They tell me it's only you", wprowadzają słuchacza w stan oniryczny, przesiąknięty nostalgią. Podmiot liryczny zanurza się w przestrzeni błękitnego nieba, które choć bezkresne, jest jednocześnie "zamglone jesienią", co sugeruje ulotność i poczucie utraty, typowe dla jesiennego pejzażu. "They tell me it's only you" może odnosić się do głosu rozsądku lub wewnętrznego przekonania, że to właśnie osoba, którą stracił, jest jego jedynym ratunkiem. To zapowiedź obsesyjnego myślenia o przeszłości.

Kolejne wersy, "Anticipating the one thing that could save me / But something's not right with the moon", podkreślają tęsknotę za ratunkiem, za czymś, co mogłoby przywrócić mu spokój. Jednakże "coś jest nie tak z księżycem" – tradycyjnym symbolem zmian, intuicji, ale też szaleństwa i niepokoju. Sugeruje to, że mimo nadziei, istnieje głębokie, podskórne poczucie, że coś jest fundamentalnie zaburzone, a wszechświat nie sprzyja jego pragnieniom. Powracające "Every time I get by I get closer to thinking / And we don't need that again" to przyznanie się do cyklu autodestrukcyjnych myśli. Podmiot liryczny boi się zanurzyć w rozmyślaniach, bo wie, że prowadzą one do bólu, który już kiedyś przeżył. To walka z własnym umysłem, próbującym odtworzyć bolesne wspomnienia.

Refren, powtarzane z naleganiem "I thought she'd be mine / Thought she'd be mine / Mine in the morning", jest sercem utworu. Jest to wyrażenie rozczarowania, zderzenia pragnień z rzeczywistością. Podkreśla siłę przekonania, że ukochana osoba będzie jego, szczególnie "Mine in the morning", co symbolizuje nadzieję na nowy początek, na wspólną przyszłość, która nigdy się nie ziściła. Ta repetycja wzmacnia poczucie nierealności i tęsknoty za tym, co mogło być.

W drugiej zwrotce następuje przejście do bardziej konkretnych działań i ich konsekwencji. "I walk the streets out of time so tired and lonely / Never to be the same" to obraz samotnej wędrówki, poczucia zagubienia i nieodwracalnej zmiany po stracie. Jest to zmęczenie zarówno fizyczne, jak i emocjonalne. "It could've been something beautiful if only / I opened my eyes too late" to gorzkie przyznanie się do błędu, do przegapionej szansy. Podmiot liryczny zdaje sobie sprawę, że piękna przyszłość była na wyciągnięcie ręki, ale jego opóźnienie w "otwarciu oczu" przekreśliło wszystko.

Wersy "Every time that I try words get lost in the wind / And we don't need that again" oddają frustrację niemożności komunikacji, wyrażenia swoich uczuć. Słowa ulatują, nie docierając do adresata ani nie przynosząc ulgi samemu mówiącemu. To ponowne wejście w błędne koło, z którego podmiot liryczny chciałby się wyrwać. Ciągłe myślenie o "blue eyed Autumn baby" (co może być metaforycznym odniesieniem do ukochanej, kojarzonej z porą jesienną i niebieskimi oczami) i wspominanie "I used to remember when" pokazuje, jak silnie przeszłość determinuje jego teraźniejszość.

To utwór nasycony emocjonalną wrażliwością, co doskonale współgra z brzmieniem płyty Perdida, której tytuł z języka hiszpańskiego oznacza "utracona" lub "zagubiona", a która jest albumem akustycznym, eksplorującym tematy straty i żalu po śmierci Scott Weiland i Chestera Benningtona. Chociaż "Thought She'd Be Mine" ukazał się wcześniej na albumie Stone Temple Pilots (2018), jego melancholijny wydźwięk i balladowy charakter idealnie wpisują się w ogólny nastrój, który zespół później rozwijał na Perdida, gdzie muzyka jest "wyblakła, zmęczona i zaskakująco piękna", ale jednocześnie próbuje "znaleźć nadzieję w ciemności". Piosenka ta, ze swoimi "wirującymi gitarami, które powoli rozpuszczają się w iskrzącej kodzie", pozwala Jeffowi Guttowi opłakiwać utraconą miłość. Wielu fanów zauważyło, że Gutt zdołał oddać hołd esencji oryginalnego brzmienia STP, jednocześnie wnosząc własną energię, a niektórzy nawet komentowali, że Scott Weiland mógłby zaśpiewać ten utwór w podobny sposób, co świadczy o jego emocjonalnej głębi i uniwersalności. Utwór stanowi dowód na to, że Stone Temple Pilots z nowym wokalistą wciąż potrafią tworzyć muzykę poruszającą, pełną piękna i melancholii, która rezonuje z ich dotychczasowym dorobkiem, jednocześnie otwierając nowy rozdział.