Interpretacja High and Lonesome - Robert Plant & Alison Krauss

Piosenka "High and Lonesome" autorstwa Roberta Planta i Alison Krauss, wydana 7 października 2021 roku, stanowi centralny punkt ich albumu Raise the Roof, którego premiera miała miejsce 19 listopada 2021 roku. Jest to jedyny oryginalny utwór na płycie, napisany wspólnie przez Planta i producenta T Bone’a Burnetta, który ponownie objął tę funkcję po ich wielokrotnie nagradzanym albumie Raising Sand z 2007 roku. Utwór ten, z jego głęboko emocjonalnym przesłaniem i charakterystycznym brzmieniem, doskonale wpisuje się w unikalną estetykę, jaką duet stworzył w swojej drugiej wspólnym projekcie po czternastoletniej przerwie.

W swej istocie "High and Lonesome" to ballada o obsesyjnym poszukiwaniu miłości, niezłomnej determinacji i głębokiej, egzystencjalnej tęsknocie. Już początkowe wersy, "Take me down, down to the river / Lift me high, up on the flood / And there will be no turning back / And I must find my love", wprowadzają słuchacza w stan nieodwracalnej podróży. Rzeka i powódź symbolizują tu zarówno oczyszczenie, jak i niebezpieczeństwo, a co najważniejsze – punkt bez powrotu. Podmiot liryczny jest gotów rzucić się w wir zdarzeń, byle tylko odnaleźć ukochaną osobę, co podkreśla refren "I must find my love", powtarzany z niemal mantryczną intensywnością.

Dalej tekst pogłębia obraz determinacji, która ociera się o desperację. Słowa "Well, now, meet me in the bottom / With the serpents and the vine / And I must shout out loud / Will she still be mine?" sugerują gotowość do zejścia w najmroczniejsze rejony, zmierzenia się z pierwotnymi lękami i pokusami, reprezentowanymi przez węże i pnącza. To zmaganie ma na celu jedno: uzyskanie odpowiedzi na dręczące pytanie o wzajemność uczuć. Wokal Roberta Planta w tym utworze jest pełen emocji i ekspresji, co potęguje napięcie.

Centralnym punktem utworu jest deklaracja podmiotu lirycznego, który nie spocznie, nie zmęczy się ani nie popadnie w rozpacz. Wersy takie jak "I shall not rest upon the highway / I will not tire nor despair (I will not tire nor despair) / I shall conspire, I will be there / I'll make a deal, I'll dance in hell / I'll sing out loud and louder yell (I'll sign out loud and yell) / I will open every, every door, yeah" to potężne oświadczenie o niezachwianej woli, zdolności do poświęceń i przekraczania wszelkich granic, nawet tańczenia w piekle, byle tylko osiągnąć cel. To heroiczny wysiłek w imię miłości, ukazujący jej absolutny priorytet. Alison Krauss, choć jej wokal jest bardziej subtelny, dodaje głębi i harmonii, wzbogacając brzmienie, szczególnie w refrenach.

Kolejna zwrotka maluje obraz samotnej wędrówki w nieznane: "Unconversated, out in the wild words / With the lion and the dove / And if I should lose my mind / There, I must find my love". To podróż w dziką przestrzeń emocjonalną, gdzie brak rozmów i samotność są dominujące. Lew i gołąb mogą symbolizować sprzeczne siły – agresję i łagodność, drapieżność i niewinność – które kształtują tę wewnętrzną pustynię. Nawet groźba utraty zmysłów nie jest w stanie powstrzymać tej misji.

Piosenka osiąga punkt kulminacyjny w pytaniu o wrażliwość i akceptację: "Leave me high, high on the mountain / With the naked and the free / And if I should bare my soul / Would she still care for me?". Podmiot liryczny jest gotów obnażyć swoją duszę, stając w pełni nagi i wolny na szczycie góry, symbolizującym ostateczną szczerość i bezbronność. Pojawia się tu kruche pytanie o to, czy miłość przetrwa, gdy zostaną ujawnione wszystkie słabości i prawda.

Alison Krauss podkreśla, że praca z Robertem Plantem i T Bone'em Burnettem to "świetna edukacja w historii muzyki". Z kolei Robert Plant, odnosząc się do Raise the Roof, stwierdził, że "to takie dalekie od wszystkiego, co robiłem wcześniej". Dodał: "Kocham cały kalejdoskop muzyki, którą eksplorowałem, ale to jest miejsce, gdzie możesz myśleć w ramach piosenki, możesz zdecydować, jak przekazać emocję. To kolejna mieszanka, którą mamy, i obyśmy mieli ich więcej". Ta wypowiedź doskonale oddaje ducha "High and Lonesome", gdzie emocje są podane w sposób surowy, lecz przemyślany, a gatunkowe granice zacierają się, tworząc coś nowego, opartego na korzeniach bluesa, folku i Americana.

Końcowe wersy "I'm lost out on the ocean / And I will calm the seven seas / So all alone, so high and lonesome / Does she still think of me?" zamykają utwór w poczuciu głębokiej samotności i tęsknoty. Pomimo wszystkich podjętych wysiłków i opanowania siedmiu mórz, pozostaje egzystencjalna niepewność i bolesne pytanie o to, czy miłość jest wzajemna i czy podmiot liryczny nadal istnieje w myślach ukochanej osoby. Tytułowe "high and lonesome" doskonale oddaje to uczucie wzniosłej samotności i odległego, a zarazem intensywnego pragnienia. Utwór ten, z powolnym wyciszeniem i użyciem mellotronu, zyskuje spokojne, ale poruszające zakończenie.

Komentując dynamikę ich współpracy, Robert Plant w wywiadzie z 2021 roku dla "The Independent" wspominał, że nauczył się "stosować do piosenek, gdzie wokal jest tak nagi... Nie ma pierwotnych krzyków, trzeba po prostu opowiedzieć historię". To właśnie ta intymność i bezpośredniość wybrzmiewa w "High and Lonesome", czyniąc go nie tylko świadectwem niezłomnej miłości, ale i dowodem na niezwykłą synergię dwóch muzycznych światów – rockowego doświadczenia Planta i precyzyjnego bluegrassu Krauss. Ich głosy, choć tak różne, "pasują do siebie jak para zakurzonych butów na wycieraczce".