"The Adventures of Rain Dance Maggie" to singiel promujący dziesiąty album studyjny Red Hot Chili Peppers, I'm With You, wydany w 2011 roku. Utwór ma szczególne znaczenie, gdyż jest pierwszym singlem z Joshuą Klinghofferem na gitarze, który zastąpił Johna Frusciante w 2009 roku. Proces powstawania piosenki był niezwykły; wyewoluowała ona z trwającego godzinę instrumentalnego jamu, który Anthony Kiedis początkowo uważał za świetny utwór taneczny, nadający się co najwyżej na stronę B singla. Okazało się jednak, że to właśnie ten groove, stworzony przez Flea z zamiarem napisania "klasycznej linii basowej", stał się sercem przyszłego hitu, co potwierdzili inni członkowie zespołu i producenci.

W warstwie tekstowej piosenka maluje obraz ulotnej, intensywnej relacji, w której główną bohaterką jest tytułowa Maggie. Początkowe wersy "Lipstick junkie / Debunk the all in one, she / Came back wearing a smile / Lookin' like someone drugged me" wprowadzają postać charyzmatycznej i enigmatycznej kobiety, która wywiera na narratorze niemal odurzający wpływ. Kiedis, pytany o to, kim jest Maggie, zaznaczył, że to "zbiór wspomnień i ludzi, którzy pojawili się na jego drodze i wrócili do świadomości, gdy usłyszał tę muzykę". Podkreślał również, że imiona zostały zmienione, choć "są dwie Maggie" w jego życiu. To wskazuje na to, że Maggie może być archetypem, ucieleśnieniem wielu doświadczeń, a nie konkretną osobą. Anthony Kiedis nie chciał być nadmiernie dosłowny w wyjaśnieniach, sugerując, że "każdy ma Maggie w swojej przeszłości, miejmy nadzieję, że także w teraźniejszości i przyszłości".

Refren "Hey now / We've got to make it rain somehow / She told me to / And showed me what to do / Our Maggie makes it in a cloud" jest centralnym punktem utworu. Wyrażenie "make it rain" jest często interpretowane jako eufemizm dla seksu, a w kontekście całego tekstu, zwłaszcza wersów o "ciepłym, pysznym winylu" i "lick a little bit", nabiera ono wyraźnie zmysłowego charakteru. Można to rozumieć jako wezwanie do uwolnienia energii, osiągnięcia kulminacji, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej. "Maggie makes it in a cloud" może odnosić się do jej zdolności do wywoływania intensywnych doznań, być może nawet do kobiecej ejakulacji, jak sugerują niektóre interpretacje fanów. Ta "chmura" symbolizuje stan uniesienia, transu, który Maggie potrafi wykreować. Linia "Tugboat Shiela is into memorabilia / Who said three is a crowd" wprowadza element złożoności w relacji, sugerując możliwość trójkąta miłosnego lub po prostu luźne podejście do konwencjonalnych norm.

"Rain dance Maggie / Advances to the final / Who knew that she had the goods / Little did I know / Her body was warm delicious vinyl" to wersy, które pogłębiają erotyczny i metaforyczny wymiar piosenki. "Vinyl" może odwoływać się do gładkości skóry, ale także do samej muzyki, do namiętności, która jest odtwarzana i przeżywana, niczym płyta winylowa. Podkreślona jest tu jej magnetyczność i moc wpływania na otoczenie, "do twojego zakątka".

Niemniej jednak, utwór zawiera również nutę pożegnania i ulotności: "You've got the wrong girl / But not for long girl / It's in the song girl / 'Cause I'll be gone girl". Te słowa sugerują, że pomimo intensywności chwili, związek jest przejściowy. Narrator zdaje sobie sprawę z niestałości lub być może sam jest tym, który odchodzi. Metafora "It's in the song girl" może odnosić się do tego, że cała historia jest jak piosenka – ma swój początek i koniec, jest efemerycznym doświadczeniem, które pozostaje jedynie w formie artystycznej ekspresji.

Warto dodać, że utwór jest klasycznym przykładem funk-rockowego brzmienia Red Hot Chili Peppers, choć z delikatnymi wpływami klasycznego rocka, zwłaszcza w grze Klinghoffera. Perkusja Chada Smitha z charakterystycznym dzwonkiem cowbell oraz bluesowe solo Klinghoffera w refrenie nadają piosence świeżości, jednocześnie utrzymując jej korzenie. Te "przygody" Maggie, osadzone w hipnotyzującym basie Flea, stały się dla zespołu rekordowym dwunastym hitem numer jeden na liście Billboard Alternative Songs. Singiel, który niemal trafił na stronę B, finalnie stał się hymnem o zmysłowości, wolności i przemijającej, lecz intensywnej przygodzie. Teledysk do utworu, który był reżyserowany dwukrotnie (pierwsza wersja Kreayshawn została odrzucona), ostatecznie pokazał zespół grający na dachu budynku w Venice Beach, co było hołdem dla słynnego koncertu The Beatles.