"21st Century" Red Hot Chili Peppers to utwór, który z albumu "Stadium Arcadium" z 2006 roku maluje złożony i często sprzeczny obraz współczesnego świata, pełen krytyki społecznej i osobistych refleksji. Anthony Kiedis, wokalista zespołu, znany jest z unikalnego stylu pisania tekstów, który łączy wolną poezję z elementami rapu, często tworząc enigmatyczne, ale emocjonalne komunikaty.

Piosenka otwiera się obrazem "All the creatures on the beaches / Making waves in a motion picture" [Wszystkie stworzenia na plażach / Robiące fale w filmie], co można interpretować jako metaforę ludzkości w erze cyfrowej, gdzie tożsamości są kształtowane i prezentowane niczym na ekranie, a autentyczność bywa kwestionowana. Jest to nawiązanie do powierzchowności i spektaklu, w jakim żyjemy. Kolejne wersy, "Won't you keep this in between us / Search and seizure wake up Venus" [Czy nie zachowasz tego między nami / Rewizja i zajęcie obudź Wenus], sugerują utratę prywatności i ciągłą kontrolę, a "obudzenie Wenus" może symbolizować przebudzenie kobiecości lub piękna w obliczu inwazji, bądź też odnosić się do doświadczeń seksualnych, gdzie "search and seizure" to poszukiwanie orgazmu, a "Venus" odnosi się do kobiecości.

Kiedis bezlitośnie krytykuje materializm i zależność od farmaceutyków w XXI wieku: "The dollar bill will mentally ill bill / Mom and dad take your don't be sad pill" [Banknot dolarowy doprowadzi do choroby psychicznej / Mama i tata weźcie swoją pigułkę "nie bądź smutny"]. To wyraźna aluzja do wszechobecnego dążenia do bogactwa i normalizacji leków jako mechanizmu radzenia sobie ze smutkiem, który wynika z wadliwych systemów społecznych. Tekst uderza w sposób, w jaki społeczeństwo zinternalizowało medykamenty jako rozwiązanie dla problemów mentalnych, często ignorując ich głębsze przyczyny.

Wersy takie jak "Turn the screw and twist my language / Don't forsake me I'm contagious" [Przekręć śrubę i wypacz mój język / Nie opuszczaj mnie, jestem zaraźliwy] mogą odnosić się do upadku czystości języka w dobie slangu i skrótów, a także do poczucia izolacji, kiedy "chory" człowiek obawia się odrzucenia. Poczucie bycia "zaraźliwym" może symbolizować zarówno fizyczną, jak i mentalną chorobę, czy nawet niepopularne idee.

Refren utworu, powtarzający "There's a reason / For the 21st century / Not too sure / But I know that it's / Meant to be" [Jest powód / Dla XXI wieku / Nie jestem pewien / Ale wiem, że tak / Ma być], oddaje poczucie przeznaczenia pomimo niepewności. Sugeruje on, że pomimo chaosu i niezrozumienia, XXI wiek ma swój cel, a jego sens wyłoni się z panującego nieładu. To nie jest jedynie lament, lecz wezwanie do introspekcji i ewolucji, aby zrozumieć nasze kolektywne przeznaczenie.

Dalsze fragmenty, takie jak "It's my favourite combination / Coming down with the favoured nations / Deep rotation mutilation / Learn to give and take dictation" [To moja ulubiona kombinacja / Upadek z uprzywilejowanymi narodami / Głęboka rotacja, okaleczenie / Naucz się dawać i brać dyktando], mogą dotykać brutalności geopolitycznej, gdzie "uprzywilejowane narody" niszczą te słabsze, a życie wymaga nieustannego dostosowywania się i posłuszeństwa. Obrazy "Cain and Abel" [Kain i Abel] oraz "it's time to run this table" [czas rozegrać tę partię] podkreślają nieustanną walkę, rywalizację i gotowość ludzi do czynienia drastycznych rzeczy, by osiągnąć cel, nawet kosztem najbliższych.

Wers "Read me your scripture and I will twist it" [Przeczytaj mi swoje pisma, a ja je wypaczę] jest potężną krytyką manipulacji dogmatami religijnymi i ideologicznymi. Mówi o kulturze, gdzie słowa, niegdyś święte, są teraz narzędziem do zniekształcania prawd dla własnych narracji, ostrzegając przed ślepą wiarą. Kontrastuje to z następującymi wersami "Show me your wrist and I / Show me your wrist and / Show me your wrist and I'll kiss it kiss it" [Pokaż mi swój nadgarstek, a ja / Pokaż mi swój nadgarstek, a ja go pocałuję], które mogą być intymnym, wręcz subwersywnym gestem, próbą nawiązania prawdziwej więzi w świecie pełnym fałszu. Niektórzy interpretują to także jako symbol oddania i zaufania, gdzie "nadgarstek" jest narażony na zranienie.

Finałowe strofy, "Simple soldier hand it over / Stop and read what you just wrote her" [Prosty żołnierzu, oddaj to / Zatrzymaj się i przeczytaj, co jej właśnie napisałeś] oraz "Strangulation altercation / Oral sex and bird migration" [Uciskanie, sprzeczka / Seks oralny i migracja ptaków], dodają do tekstu element cielesności i instynktu, mieszając sceny przemocy i konfliktu z naturalnymi procesami życia. Chaos i sprzeczności charakteryzują współczesny świat, gdzie intymność i życie instynktowne współistnieją z walką i przemocą.

"21st Century" to utwór, który, jak wiele piosenek RHCP, zaprasza do wielowarstwowych interpretacji. Styl pisania Anthony'ego Kiedisa, łączący poezję z elementami rapu, często prowadzi do tekstów enigmatycznych, które jednak rezonują z głębokimi emocjami i spostrzeżeniami. Red Hot Chili Peppers są znani z tego, że ich twórczość jest "nieograniczona miłością" i muzyką, co pozwala im eksplorować różnorodne tematy bez trzymania się jednej formuły. W przypadku "21st Century" zespół dostarcza słuchaczom utwór, który zmusza do myślenia o złożoności i sprzecznościach naszej epoki.