'Bombtrack', otwierający debiutancki album Rage Against The Machine z 1992 roku, to prawdziwa deklaracja wojny przeciwko systemowej niesprawiedliwości i społecznemu marazmowi, torująca drogę dla całej twórczości zespołu. Już samo tytułowe określenie, będące połączeniem słów "bomba" i "utwór", symbolizuje zarówno eksplozywną naturę piosenki, jak i konceptualną bombę, którą zespół rzuca w panujący ład. To audytoryjna insurekcja, która od pierwszej sekundy ma za zadanie obudzić słuchacza i wezwać go do działania.

Utwór rozpoczyna się od odliczania: "It goes a-one, two three and It's just another bombtrack", co można interpretować jako sygnał do powstania, zapowiedź, że po tym symbolicznym odliczaniu nadejdzie czas, by wstać i stawić opór. Tekst natychmiast uderza w tych, którzy sądzą, że mogą "fade this" – ignorować lub bagatelizować przekaz zespołu. Wokalista Zack de la Rocha jasno daje do zrozumienia, że jego myśli są na wyższym poziomie, gotowe na "beat-downs" dla tych, którzy "think they run the game", ale ich perspektywa jest "obsolete". Jest to wyraz czystej pogardy dla samozwańczych władców i ich przestarzałych metod kontroli.

Centralnym punktem utworu jest bezkompromisowe odrzucenie "Manifest Destiny". Ten zwrot, odwołujący się do XIX-wiecznej doktryny uzasadniającej amerykańską ekspansję kosztem rdzennej ludności, zostaje w wulgarny, ale dosadny sposób odrzucony. W ten sposób Rage Against the Machine podważa fundamenty imperializmu i historyczne kłamstwa, które legitymizowały ucisk. De la Rocha przenikliwie dostrzega manipulację, mówiąc: "See through the news and the views that twist reality", nawołując do krytycznego myślenia i odrzucenia zniekształconych narracji medialnych.

Zespół kieruje swój gniew wobec "Landlords and power whores", przedstawicieli zamożnych i wpływowych elit, które "On my people they took turns" – czerpały korzyści z eksploatacji mas. Obrazy te są celowo surowe i niekomfortowe, by wywołać reakcję. Powtarzające się zdanie "Dispute the suits I ignite and then watch 'em burn" jest symbolicznym wezwaniem do konfrontacji z biurokracją i korporacyjną władzą, z obietnicą, że ci, którzy perpetuują cykle nadużyć, spłoną w ogniu zmian. To "palenie" jest metaforyką wprowadzania zmian i wezwaniem do działania przeciwko opresyjnym siłom. Okładka debiutanckiego albumu, przedstawiająca samopodpalenie wietnamskiego mnicha Thích Quảng Đứca w proteście przeciwko prześladowaniom buddystów w 1963 roku, doskonale wizualizuje ten akt palącego protestu.

W refrenie, powtarzane "Burn, burn, yes ya gonna burn", to potężne i buntownicze wezwanie do działania, wzmacniające przekaz o nieuchronności zmian i sprzeciwu. Wers "With the thoughts from a militant mind, Hardline, hardline after hardline" jest okrzykiem bojowym, podkreślającym bezlitosną naturę walki o sprawiedliwość, gdzie każda "hardline" wyznacza nową granicę w oporze przeciwko opresji.

Rage Against the Machine od początku wykorzystywało swoją muzykę jako platformę do szerzenia idei i aktywizmu politycznego. Teledysk do 'Bombtrack' wyrażał wsparcie dla peruwiańskiej organizacji maoistowskiej Świetlisty Szlak i jej przywódcy Abimy Guzmána, imitując scenę jego uwięzienia w klatce. Warto odnotować, że ten element teledysku był później przyczyną kontrowersji, a sam klip nie pojawił się na pierwszej komercyjnej taśmie VHS zespołu z powodu "zmienionych opinii politycznych" grupy, choć ostatecznie został udostępniony na DVD. Zespół również często używał utworu 'Bombtrack' na koncertach, aby zwrócić uwagę na los Leonarda Peltiera, aktywisty rdzennych Amerykanów, którego, według Zacka de la Rochy, niesłusznie uwięziono. Gitarzysta Tom Morello w wywiadzie z 2012 roku określił teledysk do 'Bombtrack' jako jeden z tych "zbyt kontrowersyjnych", by można go było puścić w MTV.

Utwór, którego riffy skomponował basista Tim Commerford, narodził się jako "sketch in my notebook" Zacka de la Rochy. Podczas nagrywania albumu w Sound City Studios, producent GGGarth Richardson zastosował pełny system nagłośnienia koncertowego, aby uchwycić surową energię występów na żywo zespołu. 'Bombtrack' był jednym z siedmiu utworów z wczesnego dema zespołu, które trafiły na debiutancki album, z pewnymi zmianami w tekstach. Cała płyta, z politycznie naładowanymi tekstami, była świadectwem dążenia zespołu do "ignite change and challenge the status quo". Jak stwierdził Tom Morello, ich bohaterami nie byli muzycy, lecz rewolucjoniści walczący o zmianę świata.