Interpretacja All I Wanted Was U ft. OMIDO - Ex Habit

Utwór "All I Wanted Was U" Ex Habita z udziałem OMIDO to mroczna i intensywna eksploracja toksycznej, wręcz uzależniającej miłości, w której granica między pożądaniem a cierpieniem zaciera się, a desperacka tęsknota miesza się z samounicestwieniem. Piosenka, wydana 14 kwietnia 2024 roku jako singiel, doskonale oddaje charakter twórczości Ex Habita, który opisuje swoją muzykę jako smutną, zmysłową i idealną do słuchania w trakcie intymnych chwil, często czerpiąc inspirację z artystów takich jak The Weeknd czy Labrinth.

Tekst rozpoczyna się od bezpośredniego porównania osoby ukochanej do narkotyku: "Baby, you get me high like drugs / Withdrawals hit so much" (Kochanie, hajem jesteś dla mnie jak narkotyki / Tęsknota uderza tak mocno). To natychmiastowo ustanawia motyw uzależnienia i niemożności funkcjonowania bez drugiej osoby. Podmiot liryczny czuje się "wasted" (wyniszczony, zmarnowany) bez jej obecności, podkreślając swoją całkowitą zależność emocjonalną. Deklaracja "No one else can trap my heart" (Nikt inny nie potrafi uwięzić mego serca) świadczy o wyjątkowości i intensywności tego połączenia, mimo że jest ono jawnie bolesne.

Refren, który jest sercem utworu, wyraża esencję tej skomplikowanej relacji: "All I wanted was you / But you'd rather not see me / Baby, tell me the truth / 'Cause I'm tired of dreaming / We're too young to be cruel / So don't play with my feelings". Podmiot liryczny pragnie szczerości i realności, zmęczony jest "dreaming" (śniąc), czyli życiem w iluzji lub niespełnionej nadziei. Apel "We're too young to be cruel / So don't play with my feelings" sugeruje, że gra, którą prowadzą, jest bolesna i nieodpowiednia dla ich wieku, uwypuklając poczucie zranienia i manipulacji. Ten motyw powraca kilkakrotnie, wzmacniając desperackie wołanie o autentyczność.

W kolejnych zwrotkach piosenka wkracza w jeszcze mroczniejsze zakamarki toksycznej miłości. Słowa "Scream you hate me on my bed / I'm obsessed and you're upset / Go and tell your friends that I'm dangerous" ukazują dynamiczną, burzliwą relację, gdzie nienawiść i obsesja są na porządku dziennym. Podmiot liryczny jest świadomy swojej "niebezpiecznej" natury w tej relacji, a może nawet akceptuje to, co o nim mówią. Paradoksalne stwierdzenie "Toxic love still feels the best" (Toksyczna miłość nadal smakuje najlepiej) to kwintesencja masochistycznego zacięcia, które często towarzyszy tego typu związkom. Pytanie "You know why we both so sad?" (Wiesz, dlaczego oboje jesteśmy tacy smutni?) to retoryczny wyrzut, który zamyka spiralę cierpienia, w której oboje partnerzy są uwięzieni.

Wkład OMIDO w piosenkę, zaznaczony w sekcji w nawiasach, wnosi dodatkową perspektywę, być może jako wewnętrzny monolog drugiej osoby lub uzupełnienie myśli głównego narratora: "(She got my heart but she lives a lie / Days with her were a waste of time / Now I can't get her out of my mind)". Te linijki podkreślają dwoistość uczuć – świadomość zmarnowanego czasu i oszustwa, a jednocześnie niemożność uwolnienia się od obsesji. Współpraca Ex Habita i OMIDO nie jest nowością; artyści często łączą siły, tworząc utwory o podobnej, mrocznej i zmysłowej estetyce, takie jak "PLEASE", który również opowiada o sekretnej, grzesznej relacji napędzanej pożądaniem, gdzie "przyciąganie to przerasta wszelką logikę". Ex Habit sam przyznaje, że jego muzyka często balansuje między arogancją a zmysłowością z jednej strony, a smutkiem i toksycznością z drugiej, traktując pewność siebie jako maskę dla głębszych problemów.

Mostek ("Baby, just let me in / I wanna breath your lust / I wanna taste your skin / I wanna do it so loud / Baby, can we just sin? / Pretend that this is love? / Act like we're in a film / Where you don't have a change of heart?") jest kulminacją desperacji i fizycznego pożądania. Podmiot liryczny błaga o bliskość, nawet jeśli ma to być tylko udawanie miłości, "grzeszenie" w imię chwilowego zapomnienia. Chęć "udawania, że to miłość" i "zachowywania się jak w filmie, gdzie nie zmieniasz zdania" to próba ucieczki od bolesnej rzeczywistości, w której uczucia są niestabilne, a koniec relacji wisi w powietrzu. Całość utworu, z charakterystycznym dla Ex Habita "mrocznym popem i alternatywnym R&B", pełnym nastrojowych, nocnych dźwięków i głębokich eksploracji tematycznych, maluje obraz skomplikowanej relacji, w której podmiot liryczny jest uwięziony między pragnieniem bliskości a świadomością jej destrukcyjnego charakteru. To historia o gorzkiej słodyczy toksycznej miłości, o uzależnieniu od drugiej osoby, mimo że ta relacja rani i prowadzi do smutku.