Interpretacja Babylon - Omega

Piosenka „Babylon” węgierskiego zespołu Omega, tytułowy utwór z ich trzynastego węgierskojęzycznego albumu wydanego w 1987 roku, to głęboko refleksyjne dzieło, które za pomocą biblijnej metafory snuje pesymistyczną wizję współczesnego świata. Album ukazał się w szczególnym momencie – w 25. rocznicę powstania zespołu, co podkreślało jego wagę w dorobku artystycznym grupy. Choć sprzedaż albumu „Babylon” nie osiągnęła rekordowych wyników (ok. 80-90 tysięcy egzemplarzy), tytułowa kompozycja, podobnie jak „Hajnali óceán”, zdobyła dużą popularność i z czasem stała się jednym z ikonicznych utworów Omegi. Muzykę do utworu stworzył kolektyw Omega, natomiast tekst napisał András Trunkos, który był autorem większości słów na albumie.

Sercem utworu jest powtarzające się pytanie „Mire vársz, új Babylon épül” (Na co czekasz, nowy Babilon się buduje?), które stanowi centralną metaforę. Odwołanie do biblijnego Babilonu, symbolu ludzkiej pychy, zamętu i buntu przeciwko Bogu, jest tutaj kluczowe. W starożytności, jak opisuje Księga Izajasza, Babilon był miejscem, gdzie ludzie próbowali zbudować wieżę sięgającą nieba, by uniknąć boskiego sądu i stać się niezależnymi. W tekście Omegi „nowy Babilon” to metafora współczesnego społeczeństwa, które, mimo postępu, powtarza te same błędy, brnąc w hipokryzję, materializm i oddalenie od prawdziwych wartości. Słowa „Megfestett arcod nekem örül / Mögötte semmi, fekete űr” (Twoja pomalowana twarz raduje się ze mnie / Za nią nic, czarna pustka) doskonale oddają tę fasadowość i wewnętrzną pustkę, za którą kryje się brak autentyczności.

Piosenka zaczyna się bezpośrednim apelem do Boga: „Gyere le, Isten, mondd, mit akarsz / Már ezer éve folyik a harc” (Zejdź na dół, Boże, powiedz, czego chcesz / Już tysiąc lat toczy się walka). Ten fragment wyraża znużenie i bezradność ludzkości wobec nieustających konfliktów oraz pyta o boską interwencję w obliczu narastającego chaosu. Wokalista, János Kóbor, głosem pełnym emocji, niejako oskarża siły wyższe o bierność, podczas gdy świat pogrąża się w samozagładzie.

Następnie, tekst koncentruje się na konsekwencjach tych działań, malując obraz samotności i rozpadu relacji: „Mosolyod torzít, feszít a kín / Nem marad senkid, ledől a híd” (Twój uśmiech wykrzywia, napięcie zadaje ból / Nikt ci nie zostanie, most się zawali). To prorocza wizja izolacji i upadku więzi międzyludzkich, gdzie fałszywe obietnice („Sunyi a csend, ma sokat ígér” – Zdradziecka cisza, dziś wiele obiecuje) prowadzą do przyszłego cierpienia („Holnap már ordít valakiért” – Jutro już ktoś będzie krzyczeć). Piosenka sugeruje, że złudny spokój poprzedza gwałtowny upadek.

Kluczowym elementem przesłania jest również wezwanie do odpowiedzialności: „Ne mutass másra / Ha te vagy a gyáva / A műved elkészült” (Nie wskazuj na innych / Jeśli sam jesteś tchórzem / Twoje dzieło jest skończone). Ten fragment podkreśla rolę człowieka w kształtowaniu własnego losu i ostrzega przed zrzucaniem winy na innych. To ludzie sami tworzą ten „nowy Babilon” swoimi wyborami i tchórzostwem. Ostrzeżenie staje się jeszcze bardziej przerażające, gdy tekst odnosi się do przyszłości zdominowanej przez technologię: „Ha nem lesz ember, harcol a gép / Egymással szemben buta igék” (Jeśli nie będzie ludzi, walczyć będzie maszyna / Głuche słowa przeciwko sobie). Jest to chłodna przepowiednia dehumanizacji, gdzie miejsce ludzi zajmują maszyny, a komunikacja staje się pusta i bezsensowna.

Utwór kończy się ponownym, jeszcze bardziej naglącym apelem: „Gyere le, Isten, ideje már / Félek, ha késel, Babylon áll” (Zejdź na dół, Boże, już czas / Boję się, że jeśli się spóźnisz, Babilon będzie stał). Ten finalny okrzyk wyraża głęboki strach przed tym, że boska interwencja może przyjść zbyt późno, a stworzona przez człowieka destrukcyjna rzeczywistość okaże się trwała. „Babylon” Omegi to nie tylko rockowa ballada, ale też uniwersalna przestroga, która w 1987 roku, u schyłku epoki komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, mogła rezonować z ówczesnymi obawami społecznymi, politycznymi i duchowymi. Zespół, znany ze swojego monumentalnego brzmienia i głębokich tekstów, stworzył kompozycję, która mimo upływu lat wciąż pozostaje aktualna w swoim krytycznym spojrzeniu na ludzką kondycję. Co ciekawe, utwór doczekał się również anglojęzycznej wersji o tytule „Tower of Babel”, która pierwotnie miała znaleźć się na nieopublikowanej demówce „Dark Side of the Earth”, a jej oryginalna wersja pojawiła się na reedycji albumu w 2024 roku. Piosenka na przestrzeni lat była interpretowana na wiele sposobów, a jej ponadczasowy charakter podkreśla fakt, że istnieje nawet tribute band o nazwie „Új Babylon” (Nowy Babilon), kontynuujący dziedzictwo Omegi.