Interpretacja Sklopi oci - Novi Fosili

Piosenka „Sklopi oci” (Zamknij oczy) chorwackiej grupy Novi Fosili to poruszająca ballada, która z niezwykłą delikatnością, a zarazem stanowczością, opowiada o naturze prawdziwej miłości i jej granicach. Utwór został skomponowany przez Rajko Dujmića, natomiast autorką tekstu jest Dea Volarić, co miało miejsce w 1979 roku. Piosenka była wykonana przez wokalistkę Đurđicę Barlović, której ciepły głos doskonale oddał emocjonalną głębię utworu.

Pierwsze zwrotki budują obraz niezwykłej, niemal magicznej więzi. Podmiot liryczny zapewnia, że jego obecność jest zawsze dostępna dla ukochanej osoby. Wystarczy, że ona zamknie oczy – symbolicznie odwoła się do ich wspólnych wspomnień, głębokiego uczucia, wewnętrznej potrzeby – a on przyjdzie. To zaproszenie do intymnej przestrzeni, gdzie fizyczna odległość nie ma znaczenia. Jest to obietnica bezwarunkowego wsparcia w chwilach tęsknoty („kad zazelis da me vidis”), kiedy ukochana czuje się samotna („kad si tuzna i kad places u samoci”) lub potrzebuje pocieszenia, którego nie znajduje nigdzie indziej („a nje nema ni sa zemlje ni sa neba”). Powtarzające się „i ne brini, ja cu doci” (i nie martw się, ja przyjdę) działa jak kojąca mantra, utwierdzająca w przekonaniu o niezłomnej lojalności i bliskości, która przekracza zwykłe granice obecności. To obietnica duchowego wsparcia, silniejszego niż wszelkie ziemskie i niebiańskie siły, dostępnego na każde zawołanie serca.

Jednakże, piosenka przyjmuje zaskakujący zwrot w ostatnich zwrotkach. Ton staje się nagle bardziej ostrzegawczy i bolesny. Podmiot liryczny stawia jasną granicę tej pozornie nieograniczonej miłości. Mówi, że jeśli ukochana zdecyduje się szukać szczęścia „s nekim drugim” (z kimś innym), wtedy wszelkie próby przywołania go poprzez zamknięcie oczu okażą się daremne („Uzalud ces oci sklapat' / i uzalud ces mene zvati”). Ostatnia zwrotka jest definitywnym i nieodwołalnym pożegnaniem z tą magiczną więzią: „Jer kad jednom ipak krenes / s nekim drugim trazit' srecu / znaj da vise, nikad vise / ja ti doci necu” (Bo gdy raz jednak pójdziesz / szukać szczęścia z kimś innym / wiedz, że nigdy więcej / ja do ciebie nie przyjdę). To moment, w którym iluzja bezwarunkowości zostaje zburzona, ukazując głębokie zranienie i poczucie zdrady. Piosenka subtelnie podkreśla, że choć miłość może być głęboka i oferować pocieszenie, ma swoje zasady i nie przetrwa, jeśli zostanie zastąpiona innym uczuciem.

„Sklopi oci” to nie tylko piękna ballada, ale także utwór z ciekawą historią. Piosenka wygrała festiwal w Opatii w 1979 roku, a Novi Fosili mieli nią reprezentować Jugosławię na Konkursie Piosenki Eurowizji w Jerozolimie. Jednakże, Jugosłowiańska Radiotelewizja (JRT) podjęła decyzję o rezygnacji z udziału w konkursie w tym roku, tłumacząc, że zwycięska piosenka nie była „wystarczająco dobra” do reprezentowania kraju na tak prestiżowej imprezie. Mimo tej kontrowersji, piosenka zdobyła ogromną popularność i stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych przebojów Novi Fosili, umacniając ich pozycję jako jednej z najpopularniejszych grup popowych w byłej Jugosławii w latach 70. i 80.. Ich styl często porównywano do szwedzkiej Abby, co przyniosło im miano „jugosłowiańskiej Abby”.

Utwór znalazł się na kompilacyjnym albumie „Hitovi sa singl ploča” z 1981 roku, a także na późniejszej „Zlatnej kolekcji” z 2009 roku, co świadczy o jego trwałym miejscu w historii jugosłowiańskiej i chorwackiej muzyki pop. Rajko Dujmić, klawiszowiec i główny kompozytor Novi Fosili, był prawdziwą siłą napędową grupy, odpowiedzialną za wiele ich sukcesów. Jego kompozytorski geniusz w połączeniu z poetyckim tekstem Dei Volarić stworzył utwór, który do dziś porusza swoją głębią i uniwersalnym przesłaniem o miłości, zaufaniu i niebezpieczeństwach związanych z jego utratą. Interpretacja tego tekstu pozostaje aktualna, dotykając strachu przed utratą bliskiej osoby i konsekwencji podjęcia decyzji o odejściu, które mogą na zawsze zamknąć drzwi do powrotu do dawnej, magicznej więzi.