Interpretacja Love song sad - NIKOŚ

Utwór "Love song sad" autorstwa NIKOSIA to głęboka i niezwykle intymna spowiedź młodego człowieka, uwikłanego w skomplikowane uczucia i zmagającego się z bólem nieodwzajemnionej miłości lub rozstania. Piosenka, wydana 27 września 2024 roku, doskonale wpisuje się w melancholijną, jesienną aurę, co zresztą zostało podkreślone w materiałach promocyjnych jako "akustyczny, sentymentalny utwór świetnie współgrający z jesienną aurą". Artysta, Nikodem Florek, jest jednym z "najgłośniejszych debiutantów 2023 roku" i najmłodszym reprezentantem SBM Label, który wcześniej zdobył uznanie za utwory o lżejszym, bardziej letnim brzmieniu, takie jak "Hipnoza" czy "Plaża i Randka". "Love song sad" stanowi więc znaczące odejście od dotychczasowej, słonecznej stylistyki, ukazując NIKOSIA w bardziej refleksyjnym i wrażliwym świetle. Sam artysta, na platformie TikTok, opisał utwór jako "emotional love song by nikoś expressing heartbreak and longing, accompanied by guitar vibes", używając również hasztagów takich jak #brokenheart i #sadmood. Co więcej, w opisie do teledysku na YouTube, artysta określa siebie jako "smutny ja", co jest bezpośrednim odniesieniem do refrenu i stanowi klucz do zrozumienia jego emocjonalnego stanu.

Tekst rozpoczyna się obrazem introspekcji i bezsilności: "Leżę wpatrzony w sufit, chociaż jest już ciemno / Chciałbym napisać do Ciebie, dam sobie czas". Podmiot liryczny tkwi w zawieszeniu, pragnąc kontaktu, ale jednocześnie obawiając się podjęcia działania. To poczucie wewnętrznego konfliktu potęgują "rady z zewnątrz", które wydają się kiepskie i odciągają go od słuchania własnego serca. To jest uniwersalny dylemat – podążać za intuicją czy za tym, co podpowiada otoczenie. W tym przypadku, zewnętrzne głosy najwyraźniej zniechęcają go do otwartości.

Następnie pojawia się problem komunikacji: "Nie wiem, w jaki sposób mogę Ci to powiedzieć / Bo zawsze gdy coś powiem, no to bierzesz to za żart". Jest to poczucie niezrozumienia, przekonanie, że jego prawdziwe uczucia są bagatelizowane, co prowadzi do frustracji i niemożności wyrażenia siebie. Nadzieja, że "może przez tą piosenkę w końcu zmądrzeję / I zacznę gadać jak ludzie, za dawnych lat", wskazuje na pragnienie powrotu do prostoty i autentyczności w relacji, do czasów, gdy komunikacja była łatwiejsza i pozbawiona udawania. Refren – "Uuu, smutne życie - smutny ja / Uuu, chciałbym Ciebie, ale nie wiem jak" – to esencja utworu, powtarzający się niczym mantra wyraz głębokiego żalu i bezradności, podkreślający tożsamość podmiotu lirycznego z jego smutkiem i niewiedzę, jak zmienić ten stan. To bezpośrednio koresponduje z tym, jak sam NIKOŚ podpisał się pod utworem jako "smutny ja".

Druga zwrotka zanurza nas w obsesyjne wręcz śledzenie aktywności drugiej osoby: "Przeglądam Twe reposty z myślą, że coś będzie o mnie / A może Ty po prostu chcesz tylko o tym zapomnieć". To klasyczny obraz miłosnego cierpienia w dobie mediów społecznościowych, gdzie każde cyfrowe ślad może stać się źródłem nadziei lub rozczarowania. Następuje brutalna konfrontacja z rzeczywistością, gdy podmiot liryczny dochodzi do wniosku, że druga strona pragnie zapomnieć. Metafora "wbiłaś mi nóż" i pozostawienie "z niedosytem" to bolesne podkreślenie zdrady emocjonalnej i pęknięcia w relacji. Deklaracja "a ja niby tak mówię, że się pogodziłem (to nie prawda)" ujawnia maskę, za którą kryje się prawdziwy ból i niemożność zaakceptowania straty. Pojawia się także poczucie winy i retrospekcja: "Może to moja wina i mogłem nie zaczynać / Bo jakoś było fajnie gdy nie znałaś prawdy / Jakoś fajnie było gdy ukryłem prawdę". To świadectwo żalu, że odkrycie prawdy zniszczyło iluzję szczęścia i prostoty, które istniały wcześniej.

Ostatnia część piosenki kontynuuje ten motyw rozczarowania. "Myślałem, że to znaki, ale jednak me delulu" to sarkastyczne odniesienie do własnej naiwności i błędnej interpretacji sytuacji. Podmiot liryczny próbuje "przykleić plaster, by zapomnieć o temacie", spalić go i "zgubić się w swym uczuciu", co może oznaczać zarówno próbę ucieczki w wewnętrzny świat, jak i poddanie się emocjom. Zrozumienie, że "Każdy pójdzie w swój świat, każdy zrobi co woli / Niby kontakty mamy, ale wiem, że nie zadzwonisz", świadczy o akceptacji rozpadu relacji i świadomości nieuchronnego dystansu. Porównanie "Czuję się jak piach, bo wszystko się mi tak / Bo wszystko się tak sypie" jest potężną metaforą rozpadu i bezradności, gdzie podmiot liryczny czuje się niczym bezkształtna materia, której świat rozsypuje się w rękach. Piosenka kończy się kilkukrotnym powtórzeniem refrenu i frazy "Chciałbym Ciebie - to jest love song sad", podkreślając trwałość tego bolesnego pragnienia i ostatecznie definiując utwór jako "smutną piosenkę o miłości", która stała się symbolem wewnętrznego cierpienia artysty i jego słuchaczy.