Interpretacja Tanatofobia - Mortal

Utwór "Tanatofobia" autorstwa Mortala to głębokie i niezwykle osobiste studium lęku przed śmiercią, naznaczone bólem, osamotnieniem i niezrozumieniem. Artysta otwiera się przed słuchaczem, dzieląc się doświadczeniami, które dla wielu mogą być trudne do pojęcia, a dla innych stanowią odbicie ich własnych, ukrytych zmagań. Cały tekst przesiąknięty jest poczuciem beznadziei i walki z wewnętrznymi demonami, które definiują codzienne życie podmiotu lirycznego.

Piosenka rozpoczyna się od empatycznego zrozumienia stanu, w którym "nie ma chęci życia" i lęku przed przyszłością, który przysłania teraźniejszość. Mortal odważnie opisuje uczucie izolacji, nawet gdy bliscy są obok, podkreślając, jak "zaślepieni smutkiem często nie widzimy". To odzwierciedla powszechne doświadczenie depresji, gdzie otoczenie może nie dostrzegać głębi cierpienia. Artysta zwraca uwagę na rozbieżność między swoją internetową personą, gdzie jest "głupkiem" oczekiwanym do ciągłego uśmiechu, a prawdziwymi, wewnętrznymi myślami o śmierci, które nawiedzają go, gdy zostaje sam. Ta dysonans między wizerunkiem publicznym a prywatnym jest powracającym motywem w twórczości wielu artystów, którzy zmagają się z presją bycia "zawsze na plusie".

Kluczowym momentem utworu jest paradoks tanatofobii: "No bo jakbym miał się zabić skoro, tak się boje śmierci". To zdanie doskonale oddaje istotę lęku, który, mimo że paraliżujący i wyniszczający, jednocześnie stanowi barierę przed najtragiczniejszymi decyzjami. Ataki paniki i wszechobecny strach to fizyczne i psychiczne konsekwencje tego stanu, prowadzące do poczucia ciągłego krwawienia – symbolu nieustannego cierpienia. Mortal wyraża odwagę w dzieleniu się tą prawdą, jednocześnie obawiając się niezrozumienia i oceny ze strony tych, którzy "nie wiedzą nic, ale dalej oceniają". To poczucie bycia niezrozumianym w obliczu tak głębokiego cierpienia jest dodatkowym obciążeniem.

Refren z powtarzającym się "Moja, moja tanato tanatofobia / Goni mnie jak cień, kiedy znów próbuję odejść" dobitnie obrazuje obsesyjny charakter tego lęku. Tanatofobia staje się cielesną manifestacją, nieustannie podążającą za artystą, nawet gdy próbuje uciec od wszystkiego, zamykając się w sobie.

Druga część utworu ujawnia źródło traumy, czyniąc interpretację jeszcze bardziej wstrząsającą. Mortal opisuje tanatofobię jako "najgorsze co mnie spotkało w życiu", opowiadając o "pierwszym spotkaniu" ze śmiercią, które miało miejsce w dzieciństwie. Otwarta trumna dziadka, zamiast być pożegnaniem, stała się źródłem lęku i traumy, która od tej pory go definiuje: "Otwarta trumna narodziła traumę / A ja tylko chciałem pożegnać się z dziadkiem". To zdarzenie, choć niewinne w intencji, odcisnęło na nim niezatarte piętno. Wzmianki o "toksycznych słowach" i "kłótniach" oraz "płaczu i krzyku", które wybudzają go w nocy, gdy śmierć śni się bliskim, pogłębiają obraz chronicznego cierpienia i wpływu, jaki trauma wywiera na jego życie.

Piosenka "Tanatofobia", wydana między innymi 5 marca 2021 roku, rezonuje z wieloma słuchaczami, co widać po licznych komentarzach wsparcia i utożsamiania się z treścią utworu. Jest to nie tylko wyraz osobistej walki Mortala, ale także potężne przesłanie o potrzebie empatii i zrozumienia dla osób zmagających się z chorobami psychicznymi i fobiami. Artysta pragnie żyć, mimo że "umiera na twoją myśl", a jego opór przed utratą siebie świadczy o wewnętrznej sile, która każe mu walczyć z cieniem goniącej tanatofobii. Utwór ten jest głośnym wołaniem o pomoc i jednocześnie odważnym manifestem o akceptacji własnych słabości.