Interpretacja Chirpy Chirpy, Cheep Cheep - Middle Of The Road

"Chirpy Chirpy, Cheep Cheep" w wykonaniu szkockiego zespołu Middle Of The Road to piosenka, która od ponad pięćdziesięciu lat fascynuje słuchaczy swoją pozorną lekkością, skrywającą zaskakująco melancholijny przekaz. Utwór, wydany w 1971 roku, stał się numerem jeden w Wielkiej Brytanii i jednym z mniej niż pięćdziesięciu singli, które sprzedały się w ponad dziesięciu milionach egzemplarzy na całym świecie. Mimo że melodia i refren są niezwykle chwytliwe i wpadają w ucho, tekst piosenki opowiada smutną historię porzucenia, co stanowi intrygujący kontrast.

Centralną postacią piosenki jest "little baby Don", dziecko, które z niepokojem pyta: "Where's your momma gone, where's your poppa gone?" [tekst utworu]. Odpowiedź, powtarzana wielokrotnie, jest enigmatyczna i niepokojąca: "far, far away" [tekst utworu]. Ten prosty, powtarzalny tekst, niczym dziecięca rymowanka, buduje poczucie zagubienia i tęsknoty. Ostatniej nocy dziecko słyszało, jak mama śpiewała piosenkę: "Ooh wee Chirpy Chirpy, Cheep Cheep", a rano matki już nie było [tekst utworu]. Obraz ten, choć osadzony w pozornie niewinnym śpiewie ptaków, ewokuje poczucie straty i samotności. Niektórzy interpretują to jako opowieść o pisklęciu porzuconym w gnieździe, inni – o dziecku, które zostało opuszczone przez rodziców i znajduje pocieszenie lub identyfikuje się z opuszczonym ptakiem.

Co ciekawe, piosenka została skomponowana przez Liverpudczyka Lally'ego Stotta, którego oryginalna wersja ukazała się we Włoszech w 1970 roku. Middle Of The Road, pierwotnie znani jako Los Caracas i grający muzykę latynoamerykańską, nagrali swoją wersję we Włoszech po tym, jak Philips, wytwórnia płytowa Stotta, niechętnie wypuściła jego nagranie na rynki zagraniczne. Szkocki zespół, choć początkowo sceptycznie nastawiony do "bubblegumowej" piosenki, przyjął ją. Perkusista Ken Andrew wspominał, że wraz z kolegami z zespołu byli "zniesmaczeni myślą o nagrywaniu tego, tak jak większość ludzi myślących o kupowaniu tego", i zgodzili się to nagrać tylko pod warunkiem, że dostaną wystarczająco dużo alkoholu. Wokalistka Sally Carr i Ken Andrew z Middle Of The Road, w wywiadzie z 2023 roku, opowiedzieli o początkowej niechęci do utworu, który uważali za "głupi", ale ostatecznie uznali go za "chwytliwy" i "zabawny".

Utwór szybko zdobył popularność w kontynentalnej Europie, a następnie w Wielkiej Brytanii, częściowo dzięki wsparciu DJ-a Tony'ego Blackburna z BBC Radio 1, który preferował wersję Middle Of The Road nad nagraniem bratersko-siostrzanego duetu Mac and Katie Kissoon. Wersja Mac and Katie Kissoon odniosła sukces w Ameryce Północnej, osiągając 20. miejsce na liście Billboard Hot 100. Krytycy często lekceważyli piosenkę jako "bubblegum pop", co jest określeniem dla lekkich, komercyjnych utworów. Mimo to, jej uniwersalny przekaz o utracie i dziecięcej perspektywie, w połączeniu z chwytliwą melodią, sprawił, że przetrwała próbę czasu. Co więcej, w 2006 roku "Chirpy Chirpy Cheep Cheep" znalazło się na liście "nieumyślnie przerażających piosenek" w The Observer, co podkreśla dwuznaczność utworu. Niektórzy wręcz sugerowali, że dziś piosenka mogłaby zostać zakazana ze względu na tematykę zaniedbania dziecka.

Charakterystyczne bębny wprowadzające i skandujący refren sprawiają, że "Chirpy Chirpy, Cheep Cheep" to utwór, który nie tylko bawi, ale też prowokuje do refleksji nad jego głębszym znaczeniem. Sally Carr, zapytana o trwałą popularność piosenki, z humorem zauważyła, że "wasze babcie i wasze mamy i tatusiowie, i wasze maluchy znają 'Chirpy Chirpy Cheep Cheep'", dodając: "Tak, jestem chirpy, ale nie jestem cheap". Fenomen piosenki, która pomimo smutnej tematyki zyskała status popowego hymnu, leży w jej zdolności do łączenia niewinności i powagi, tworząc dzieło, które wciąż rezonuje z różnymi pokoleniami słuchaczy.