Interpretacja Football Song - Matt Fishel

Matt Fishel's "Football Song" to utwór niezwykle osobisty i poruszający, który zadebiutował 7 czerwca 2010 roku jako jego pierwszy singiel, a później znalazł się na debiutanckim albumie Not Thinking Straight wydanym w 2013 roku. Piosenka opowiadana jest z perspektywy młodego, homoseksualnego chłopca szkolnego, który skrycie podkochuje się w kapitanie drużyny piłkarskiej. Tekst ukazuje wewnętrzny konflikt, osamotnienie i marzenia o akceptacji w środowisku, które wydaje się być zdominowane przez stereotypową męskość.

Utwór rozpoczyna się sceną na tylnej części autobusu piłkarskiego, gdzie narrator czuje się obco wśród rówieśników, "w tym całym pokazie męskości", który sprawia, że "robi mu się niedobrze". Ten fragment od razu zarysowuje jego poczucie inności i alienacji. Nie pasuje do świata sportowej rywalizacji, a wręcz ironicznie przyznaje, że jest "zbyt paranoiczny, jak wygląda, kiedy biegnie". Zamiast angażować się w męskie gry, "siedzi i czesze włosy", próbując nie gapić się, ale zarazem pragnie być dostrzeżony, co sugeruje napięcie między pragnieniem bycia niewidzialnym a potrzebą bliskości. Matt Fishel sam przyznał w wywiadzie, że chciał odtworzyć doświadczenie bycia młodym chłopcem z ogromną sympatią do kapitana drużyny piłkarskiej, a piosenka opowiada o tym, "co robisz w tajemnicy z kimś, o kim nigdy nikomu nie możesz powiedzieć".

Refren to manifest indywidualności i aspiracji narratora: "Nigdy nie będę Kapitanem, ale będę Królem / I osiągnę najwspanialsze rzeczy / Które nie wiążą się z graniem w piłkę w deszczu". Jest to deklaracja siły i niezależności, afirmacja własnej ścieżki poza narzuconymi normami społecznymi. Obiecuje sobie, że "podbije system i będzie walczyć o swoje marzenia", nawet jeśli nie wie, czy "kiedykolwiek wygra". To uniwersalne przesłanie o byciu najlepszym, kim się da, niezależnie od oczekiwań otoczenia.

Druga zwrotka wprowadza postać Johnny'ego, kapitana drużyny, który publicznie chełpi się "kobietami", ale w sekrecie "ubiera inny uśmiech", kiedy przychodzi do narratora. Ten kontrast podkreśla hipokryzję i podwójne życie, które często charakteryzują relacje homoseksualne w środowiskach nieakceptujących. Zwrot "zdejmuje bieliznę" dodaje intymności i realności tej ukrytej relacji, a poczucie, że "robi się cieplej", symbolizuje zarówno fizyczne zbliżenie, jak i emocjonalne rozgrzanie wbrew panującemu na zewnątrz chłodowi braku akceptacji. Matta Fishela, jako otwartego artystę queer, cechuje celowe tworzenie "autentycznej muzyki queer bez kompromisów", co widać w tym odważnym i szczerym przedstawieniu.

Refren powraca, tym razem jednak z gorzkim posmakiem. Johnny jest "Kapitanem i Królem", a jego rodzice "mają nadzieję na wspaniałe rzeczy / Które nie wiążą się z pieprzeniem się z nim". Ten fragment niezwykle silnie akcentuje presję społeczną i rodzinne oczekiwania, które zmuszają Johnny'ego do ukrywania swojej prawdziwej natury. Podkreśla również bezsilność narratora w obliczu tych zewnętrznych sił. Mimo że Johnny jest "najprzystojniejszym chłopakiem w drużynie", "marzeniem każdej dziewczyny", narrator nadal powtarza swoją mantrę: "nie sądzę, że kiedykolwiek wygram / Ale będę najlepszym, jakim kiedykolwiek byłem". To pokazuje, że choć świadomość jego sytuacji jest bolesna, to nie rezygnuje z poczucia własnej wartości i aspiracji.

Piosenka kończy się powtórzeniem początkowej sceny w autobusie, z melancholijnym pytaniem: "i zastanawiam się... czy to się kiedykolwiek zmieni?". Ta otwarta konkluzja pozostawia słuchacza z poczuciem niepewności, ale jednocześnie z nadzieją na przyszłość. Matt Fishel, który musiał założyć własną wytwórnię Young Lust Records, gdy duże wytwórnie wymagały od niego usunięcia treści queer z piosenek, konsekwentnie tworzy muzykę, która celebruje jego tożsamość queer i opowiada historie "o tym, jak to było być uciskanym wiele lat temu" oraz "zabawnych, pozytywnych piosenkach o życiu teraz jako gej". "Football Song" jest właśnie taką historią – jest hymnem dla wszystkich, którzy czują się na uboczu, a jednocześnie dążą do samorealizacji i akceptacji, zarówno ze strony świata, jak i siebie samych. Wideo do utworu, wyreżyserowane przez Dana Shiptona, zawierało nawet członków pierwszej brytyjskiej drużyny piłki nożnej dla gejów, Stonewall F.C., co dodatkowo podkreśla jego autentyczny i społecznie zaangażowany charakter. Utwór zebrał pozytywne recenzje, a brytyjski aktor Stephen Fry publicznie go pochwalił, nazywając go "sensacją YouTube". Magazyn Attitude nazwał go "naszym hymnem Mistrzostw Świata 2010", a PinkNews dostrzegł "echa Beautiful Thing Jonathana Harveya", co świadczy o jego znaczeniu w kulturze queer.