Interpretacja Feel feat. Sena Sener - Mahmut Orhan

Piosenka „Feel” Mahmut Orhana z gościnnym udziałem Seny Şener, wydana w 2016 roku, stała się globalnym hitem, podbijając listy przebojów w Grecji, Niemczech, Polsce i Rumunii, a także zdobywając pierwsze miejsce na iTunes. To utwór, który w niezwykły sposób łączy głębokie, emocjonalne przesłanie z hipnotyzującym brzmieniem deep house'u, gatunku, z którym Sena Şener, jak sama przyznała, wcześniej nie była związana. Ich współpraca rozpoczęła się, gdy Sena miała zaledwie 17 lat, a Mahmut około 20. Orhan wysłał jej podkład instrumentalny, a Şener napisała do niego angielski tekst. Utwór, wgrany na platformę bez większych oczekiwań, niespodziewanie stał się fenomenem, osiągając blisko miliard odtworzeń na różnych platformach.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się słowo „Stay” (zostań) i „Slow” (zwolnij), które od razu wprowadza słuchacza w stan pewnej kontemplacji. To niemal mantra, wezwanie do zatrzymania się w biegu codziennego życia i poszukiwania wewnętrznego spokoju. „Stay still until they find it out” – to zagadkowe wezwanie sugeruje chęć ukrycia lub zachowania cennego momentu ciszy i spokoju, dopóki jego istota nie zostanie w pełni odkryta lub zrozumiana. Jest w tym pragnienie izolacji, ucieczki od zgiełku, aby móc w pełni doświadczyć chwili, być może chroniąc pewną wrażliwość przed osądem lub pośpiechem zewnętrznego świata.

Następnie pojawia się prośba o spowolnienie: „Slow down the sunrise and keep the tone” (Zwolnij wschód słońca i zachowaj ton). To poetycka wizja kontroli nad czasem, próba rozciągnięcia pięknych, ulotnych chwil. Pragnie się zatrzymać ulotność wschodu słońca, symbolizującego nowy początek, aby dłużej cieszyć się jego pięknem i harmonią. Kolejne wersy, „Put the cold in my bones, watch as the fear is flown / And your mind is beautiful child, stay still until they find it out” (Wpuść chłód w moje kości, patrz, jak lęk odlatuje / A twój umysł jest piękny, dziecko, zostań w bezruchu, dopóki tego nie odkryją), mówią o uwalnianiu się od strachu i lęku. Chłód w kościach może symbolizować oczyszczenie, a odlatujący lęk — proces zrzucania ciężarów emocjonalnych. Zwrot do „beautiful child” (pięknego dziecka) podkreśla niewinność i czystość umysłu, zachęcając do pozostania w tym stanie aż do momentu, gdy ta wewnętrzna piękność zostanie dostrzeżona, zarówno przez siebie, jak i przez innych.

Najbardziej intrygującym elementem tekstu jest wprowadzenie atmosfery z innej epoki: „Smell of wood is in the air. Nineteen century atmosphere / My hair is up, my feet are bare. The nineteen century atmosphere” (Zapach drewna w powietrzu. XIX-wieczna atmosfera / Włosy upięte, stopy bose. XIX-wieczna atmosfera). To ucieczka od nowoczesności, pragnienie powrotu do prostszego, bardziej naturalnego świata. Zapach drewna przywołuje obrazy natury, tradycji, ciepła i autentyczności. Nagie stopy i upięte włosy tworzą obraz kobiety połączonej z ziemią, zmysłowej, ale jednocześnie skromnej i zakorzenionej w przeszłości. Ta XIX-wieczna atmosfera symbolizuje ucieczkę od chaosu współczesności do miejsca, gdzie czas płynie wolniej, a zmysły są bardziej wyostrzone na proste przyjemności. Mahmut Orhan, znany z łączenia nowoczesnych brzmień z tradycyjnymi elementami muzyki Bliskiego Wschodu i Europy Wschodniej, doskonale odzwierciedla to przesłanie w swojej produkcji. Te tradycyjne odniesienia w warstwie lirycznej są pięknie uzupełniane przez jego charakterystyczne, eteryczne brzmienie deep house’u, które nadaje całości oniryczny, ponadczasowy wymiar. Utwór sam w sobie staje się mostem między epokami, zapraszając słuchacza do podróży w głąb siebie i w przeszłość. Klip do utworu również wykorzystuje to połączenie, pokazując piękno Stambułu, miasta będącego pomostem między kulturami i wiekami.

Wielokrotne powtórzenia fraz „Stay” i „Smell of wood is in” w zakończeniu utworu potęgują wrażenie transu, zawieszenia i utrwalenia tej pożądanej atmosfery. To nie tylko chwila, to stan, który ma trwać, być odkrywany i celebrowany. „Feel” to zatem nie tylko piosenka, ale muzyczna medytacja nad potrzebą spokoju, autentyczności i powrotu do korzeni w pędzącym świecie. To prośba o ciche, introspektywne przeżywanie życia, o docenianie prostoty i piękna, które tkwią w każdej, celowo spowolnionej chwili.