Utwór „Kingdom Come” niemieckiego zespołu Lord Of The Lost to potężny manifest buntu, nihilizmu i wezwanie do działania tu i teraz, w obliczu nieuchronnej śmierci i zmierzchu czasu. Powtarzające się jak mantra zdanie „We cannot wait till kingdom come” stanowi rdzeń przesłania, odrzucając pasywne oczekiwanie na zbawienie, raj czy jakiekolwiek przyszłe rozliczenie. Zamiast tego, piosenka promuje aktywne kształtowanie własnego losu, w duchu radykalnego indywidualizmu i sprzeciwu wobec ustalonych norm.

Pierwsza zwrotka natychmiast narzuca ton bezkompromisowości: „Naked I came from mother's womb / And dressed to kill I will depart” sugeruje, że życie jest podróżą od niewinności do stanu gotowości do walki lub wyjścia z niego z hukiem. Wyrażenie „dressed to kill” oznacza nie tylko gotowość do śmierci, ale i do pozostawienia po sobie znaczącego śladu, być może nawet destrukcyjnego. Deklaracja „I will not give but I will take / And may my people's names be praised” podkreśla egoizm, ambicję i lojalność wobec własnej grupy, kosztem poświęcenia dla innych. To odrzucenie chrześcijańskiej idei ofiary na rzecz samostanowienia i celebracji własnej tożsamości.

Piosenka kontynuuje ten buntowniczy ton, stawiając retoryczne pytania: „Where is the wise? Where is the scribe? / Where the disputer of this world? / Who finds delight in killing scum?” Te wersy stanowią wyzwanie rzucone autorytetom, intelektualistom i tym, którzy czerpią przyjemność z osądzania i eliminowania „marginesu” społecznego. Kwestionują moralność i celowość działań tych, którzy uzurpują sobie prawo do decydowania o losie innych.

Refreny, takie jak „Blow me a kiss before I leave / Before we're running out of time / Give me a reason to believe / Before, before I die” wprowadzają nutę pilności i egzystencjalnej melancholii. Pomimo ogólnego buntu, podmiot liryczny szuka sensu i nadziei, pragnąc znaleźć powód do wiary i siły, zanim nadejdzie koniec. To paradoksalne połączenie nihilizmu z głęboką potrzebą sensu, która musi zostać zaspokojona natychmiast, a nie w odległej przyszłości.

Najbardziej prowokacyjne fragmenty pojawiają się w zwrotce „You say the foolishness of God / Is so much wiser than all men / So may my God's will always be punned / And fucking shallowed be thy name”. To bezpośrednia profanacja i wyśmiewanie religijnych dogmatów, w szczególności biblijnego twierdzenia o wyższości boskiej mądrości nad ludzką. Poprzez zniekształcenie świętej frazy „hallowed be thy name” (święć się imię Twoje), utwór aktywnie deprecjonuje i znieważa tradycyjne pojęcie Boga i wiary. Jest to silna deklaracja antyklerykalizmu i odrzucenia autorytetu religijnego.

W kulminacyjnym momencie piosenki, wersy „Let loose and jump the gun / Until our worlds collide / Let’s fuck the priests and nuns / And nail them to the cross of light” są najbardziej szokujące i bezpośrednie. „Jump the gun” symbolizuje gwałtowne, przedwczesne działanie, a „worlds collide” zapowiada radykalną konfrontację. Ostatnie zdanie to jawny akt bluźnierstwa i przewrotne wykorzystanie chrześcijańskiej symboliki. Krzyż, zazwyczaj symbol męki i zbawienia, staje się narzędziem wymierzenia sprawiedliwości lub zemsty na przedstawicielach instytucji religijnych. „Cross of light” może sugerować, że ten akt buntu jest jednocześnie aktem oświecenia, odsłaniającym prawdę i obnażającym hipokryzję. Chris Harms, lider Lord Of The Lost, często podkreśla w wywiadach, że ich muzyka jest formą ekspresji, która nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów i kwestionować status quo, co idealnie pasuje do tych słów.

Piosenka „Kingdom Come” pochodzi z albumu „Thornstar” z 2018 roku, który, jak wielu krytyków zauważyło, eksploruje głębokie i często mroczne aspekty ludzkiej natury i duchowości, z perspektywy często kontrowersyjnej. Sam tytuł „Thornstar” (gwiazda z cierni) niesie w sobie dwoistość, łącząc ból i cierpienie z nadzieją i blaskiem, co odzwierciedla skomplikowaną naturę przesłania „Kingdom Come”. W kontekście tego albumu, utwór ten jest świadectwem ewolucji artystycznej zespołu, który konsekwentnie buduje swoją tożsamość na przekraczaniu granic i wyzwaniach rzucanych konwencjom.

Podsumowując, „Kingdom Come” to potężny hymn o wyzwoleniu, osobistej suwerenności i pilnej potrzebie życia pełnią życia, zanim czas się skończy. To radykalne odrzucenie pasywnej wiary i wezwanie do aktywnego buntu przeciwko wszelkim formom opresji – czy to religijnej, czy społecznej – w poszukiwaniu autentycznego sensu i siły w obliczu nieuchronnej śmierci.