Interpretacja Mindenféle emberek - Locomotiv GT

Utwór „Mindenféle emberek” (Wszelkiego rodzaju ludzie) węgierskiej supergrupy rockowej Locomotiv GT, pochodzący z wydanego w 1978 roku albumu Mindenki (Wszyscy), stanowi swoisty manifest muzycznej wspólnoty i afirmacji indywidualnej ekspresji w ramach zbiorowego doświadczenia. Autorem muzyki do tej kompozycji jest Gábor Presser, jeden z najbardziej płodnych i wpływowych węgierskich twórców muzyki rozrywkowej, natomiast tekst napisał Dusán Sztevanovity, który od około 1977 roku zaczął odgrywać coraz większą rolę w pisaniu tekstów dla zespołu.

Piosenka otwiera się refleksem na uniwersalne pytanie o znaczenie twórczości artystycznej – „Wszelkiego rodzaju ludzie, jednym słowem – wszyscy pytali, co to znaczy – że w moich wszelkich piosenkach to głoszę: to dla każdego znaczy co innego”. Ten wstęp od razu wskazuje na subiektywność odbioru sztuki, podkreślając, że prawdziwa wartość piosenki leży w jej zdolności do rezonowania z indywidualnymi doświadczeniami słuchaczy. To przekonanie było szczególnie istotne w kontekście ówczesnych Węgier, gdzie swoboda artystyczna często bywała ograniczana, a sztuka poddawana oficjalnej interpretacji.

Kluczowe przesłanie utworu wybrzmiewa w refrenie: „Nie szkodzi, jeśli wszyscy śpiewają / Nie szkodzi, jeśli niezbyt dobrze / Nie szkodzi, jeśli wszyscy staną się wszystkimi / Nie szkodzi, bo sam nie potrafię dobrze”. Słowa te są potężnym wezwaniem do masowego, nieskrępowanego uczestnictwa w muzyce, niezależnie od umiejętności czy perfekcji. Idea, że „wszyscy staną się wszystkimi”, sugeruje utratę indywidualnych barier i zjednoczenie w zbiorowym, radosnym akcie śpiewania. Jest to pochwała demokratyzacji sztuki, gdzie każdy głos ma znaczenie, a wspólne doświadczenie przewyższa perfekcję jednostki. Presser, znany z wszechstronności i eksperymentowania z różnymi stylami, od rocka progresywnego po jazz, funk i pop, potrafił przekazać to przesłanie w przystępnej formie.

Trzecia zwrotka rozwija tę myśl, kreśląc obraz ludzi śpiewających w różny sposób – „jednocześnie lub na wyrywki, szeptem lub do mikrofonu, dla siebie lub dla wielkiego świata, w górę lub w inną stronę” – i podkreślając, że ci, którzy nie są częścią tego chóru, nie przeszkadzają, ponieważ dla podmiotu lirycznego „tylko ten, kto słyszy i śpiewa – jest wszystkim”. To wyraz akceptacji dla różnorodności form zaangażowania i ostateczne potwierdzenie, że liczy się przede wszystkim aktywne uczestnictwo i dzielenie się emocjami. W czasach, gdy wolność słowa była często ograniczona, taki hymn do swobodnego wyrażania się i wspólnotowego działania mógł być odczytany jako subtelna forma sprzeciwu wobec narzuconych norm. Sam album Mindenki napotkał zresztą problemy z władzami, a jego pierwotna okładka została zakazana.

Piosenka „Mindenféle emberek” jest nie tylko świadectwem muzycznego talentu Locomotiv GT, ale także kulturowym artefaktem odzwierciedlającym tęsknotę za wolnością ekspresji i siłą wspólnoty w trudnych czasach. Jej uniwersalne przesłanie o radości płynącej ze wspólnego śpiewania, akceptacji i indywidualnej interpretacji muzyki, pozostaje aktualne i inspirujące. Utwór ten, obok innych znanych piosenek z albumu Mindenki, stał się klasykiem węgierskiego rocka.