Interpretacja Prayer In C - Lilly Wood & The Prick and Robin Schulz

Piosenka "Prayer In C" duetu Lilly Wood & The Prick, zyskała ogromną popularność dzięki remixowi niemieckiego DJ-a i producenta Robina Schulza, wydanemu w czerwcu 2014 roku. Oryginalna wersja utworu, utrzymana w folkowo-popowym klimacie, pochodzi z ich albumu "Invincible Friends" z 2010 roku. Co ciekawe, Robin Schulz pierwotnie udostępnił swój remix za darmo, co wywołało konsternację właściciela praw autorskich, Wagram Music. Pomimo tej początkowej sytuacji, remix stał się globalnym hitem, zdobywając szczyty list przebojów w ponad 35 krajach, w tym w Polsce, Niemczech, Francji i Wielkiej Brytanii, a także osiągnął top 10 w Australii i Nowej Zelandii oraz top 40 w Brazylii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. W 2020 roku utwór zajął drugie miejsce na liście najczęściej wyszukiwanych piosenek w aplikacji Shazam.

Tekst piosenki, autorstwa wokalistki Nili Hadidy i gitarzysty Benjamina Cotto, ma głębokie, melancholijne przesłanie, które kontrastuje z taneczną, energiczną aranżacją remixu. Nili Hadida, francusko-izraelska wokalistka, otwarcie mówiła w wywiadach o swoim osobistym zmaganiu z życiem i ogólnym poczuciu smutku, co z pewnością wpłynęło na liryczną warstwę utworu. Jak sama stwierdziła, „mam bardzo ciężko, będąc przy życiu” i „nie jestem zbyt szczęśliwą osobą. Nie jestem zbyt dobra w życiu”. Jej refleksje na temat cierpienia, w tym narastającego antysemityzmu we Francji czy problemów w Afryce, gdzie spędziła miesiąc nagrywając trzeci album, przenikają do twórczości duetu.

Głównym motywem tekstu jest poczucie zawodu i niemożności wybaczenia, skierowane do bliżej nieokreślonego adresata – być może do Boga, ludzkości, a nawet do samego siebie. Powtarzające się frazy: "Yah, You never said a word / You didn't send me no letter / Don't think I could forgive you" (Nie odezwałeś się ani słowem / Nie wysłałeś mi żadnego listu / Nie sądzę, żebym mógł ci wybaczyć) podkreślają poczucie opuszczenia i braku odpowiedzi w obliczu wszechobecnego cierpienia. Narrator zdaje się oskarżać o milczenie w obliczu problemów, które trawią świat.

Tekst ewoluuje, prezentując różne „poziomy zbliżenia” na świat, od osobistego rozczarowania do globalnych problemów. Początkowo jest to osobiste rozgoryczenie, które przechodzi w szerszą obserwację: "See our world is slowly dying / I'm not wasting no more time / Don't think I could believe you" (Widzę, że nasz świat powoli umiera / Nie marnuję już więcej czasu / Nie sądzę, żebym mógł ci uwierzyć). W miarę upływu czasu, symbolizowanego przez zmarszczki na dłoniach i siwiejące włosy, pojawia się poczucie, że pewne krzywdy są nieodwracalne i niemożliwe do wybaczenia: "Yah, our hands will get more wrinkle / And our hair it will be grey / Don't think I could forgive you".

Najmocniej wybrzmiewa krytyka w obliczu globalnych tragedii: "And see the children are starving / and their houses were destroyed / Don't think they could forgive you" (I widzę, że dzieci głodują / a ich domy zostały zniszczone / Nie sądzę, żebym mógł im wybaczyć). Te słowa wskazują na uniwersalne cierpienie, za które nikt nie bierze odpowiedzialności, a „milczenie” tego, kto mógłby pomóc, jest niewybaczalne. W dalszej części tekstu, wizja apokalipsy, gdzie morza pokrywają lądy, a ludzkość zanika, prowadzi do ostatecznego przesłania: "Hey, when seas will cover lands / And when men will be no more / Don't think you can forgive you" oraz "Yeah, when there'll just be silence / And when life will be over / Don't think you will forgive you". W tym kontekście, ostatecznym adresatem niemożliwego do wybaczenia staje się sam podmiot liryczny, a może nawet cała ludzkość, która nie zdołała zapobiec katastrofie. To ostrzeżenie przed samotnością i wyrzutami sumienia w obliczu ostatecznej ciszy, gdy będzie już za późno na działanie i refleksję.

Tytuł utworu "Prayer In C" (Modlitwa w tonacji C) jest ironiczny, biorąc pod uwagę jego wydźwięk. Choć sugeruje modlitwę, jest to raczej gorzkie spostrzeżenie, jak wiele modlitw pozostaje bez odpowiedzi. Tonacja C-dur, często kojarzona z prostotą i nadzieją, może tu kontrastować z molowym, smutnym brzmieniem utworu, jak zauważają niektórzy, wskazując, że w muzyce bywa odbierany jako w tonacji a-moll. Remix Robina Schulza, choć nadaje piosence taneczny rytm deep house, zachowuje melancholijny wydźwięk, tworząc intrygujący paradoks między euforią muzyki klubowej a dramatycznym przesłaniem tekstu. To właśnie ten kontrast, łączący apokaliptyczne obrazy z lekkością elektronicznych brzmień, sprawił, że "Prayer In C" stało się utworem, który porusza i skłania do refleksji, jednocześnie porywając do tańca.