Interpretacja Please don't go (여보나리) - Leenalchi

Piosenka "Please don't go (여보나리)" autorstwa Leenalchi stanowi fascynującą fuzję tradycyjnej koreańskiej sztuki pansori z nowoczesnym, alternatywnym popem, co jest znakiem rozpoznawczym tego zespołu. Utwór czerpie inspirację z jednej z pięciu zachowanych historii pansori, a mianowicie z Sugunggi (Opowieści o Pałacu Smoczego Króla). Jest to satyryczna opowieść o Królu Smoków, który choruje i potrzebuje wątroby królika, by wyzdrowieć. Wysyła zatem żółwia na ląd, by sprowadził królika. Leenalchi, nazwa zespołu nawiązująca do słynnego śpiewaka pansori z epoki Joseon, świadomie reinterpretuje te klasyczne narracje, nadając im nowy, współczesny puls.

W tekście piosenki, zwłaszcza w początkowych linijkach, słyszymy powtarzające się, retoryczne pytania: "dangsang hakbal neulgeun mochin joseokgongdaereul mot ijeoyo? (Nie zapomnisz starej matki, która czekała na ciebie rano i wieczorem?), gunshinyuui janghan chungseong jojeong sajigeul mot ijeoyo? (Nie zapomnisz swojej głębokiej lojalności wobec monarchy i narodu?), gyujungui jeolmeun anae jeolhaengjisareul mot ijeoyo? (Nie zapomnisz swojej młodej, wiernej żony?)". Te wersy, nasycone nostalgią i poczuciem obowiązku, oddają wewnętrzny konflikt żółwia, który ma wyruszyć w niebezpieczną misję. Symbolizują one głębokie więzi i powinności, które wiążą każdego z jego rodziną, władcą i krajem. To moment refleksji nad tym, co w życiu jest najcenniejsze i najtrudniejsze do opuszczenia.

Centralnym punktem utworu jest powtarzający się refren "yeobo nari, yeobo nari. sesang gandan mari wen mario?" (Mój panie, mój panie. Co to za mowa o odejściu ze świata?). Ten fragment pochodzi z dialogu między żoną Smoczego Króla a żółwiem (lub samą żoną, błagającą męża, by nie opuszczał jej). Przesycony dramatyzmem i emocjonalnym apelem, oddaje rozpacz i próbę zatrzymania ukochanej osoby przed podjęciem brzemiennej w skutki decyzji. W kontekście Sugunggi, może to być głos żółwia, który nie chce wracać do świata ludzi, lub żony Smoczego Króla, która widząc gniew męża (żółwia), próbuje go udobruchać. Leenalchi, ze swoim charakterystycznym składem – czterema wokalistami pansori, dwoma basistami i perkusistą – potrafi doskonale oddać tę emocjonalną złożoność, jednocześnie nadając jej taneczny, niemal hipnotyzujący rytm.

Ciekawym elementem piosenki jest fragment, w którym pojawia się humorystyczny zwrot akcji. Żółw, starając się przekonać swoją żonę lub innego bohatera, by rozpoznała go w przyszłości, mówi: "geo, dareun geoshi anira, jeo geonneo byeonsan jinteolbat namsaengiran nomi na heogo biseutheoge saenggyeotneundi naega jibe eopseumyeon nae jibeul jongjong chajadaenggineun geoshi heumiran mariyeo. keureona keu nomeun eoduun bamjungerado norangnaega shimhi nago nae momeseoneun goseunnega nani janeneun kkok naemsaero bun.ganheoso." (Cóż, to nic innego, tylko że po drugiej stronie, na polu błota Byeonsan, jest ktoś, kto wygląda podobnie do mnie. Jeśli mnie nie ma w domu, często przychodzi do mojego domu, co jest wadą. Ale nawet w środku ciemnej nocy, ten ma mocny "żółty zapach", a z mojego ciała unosi się "smakowity zapach", więc koniecznie rozpoznaj mnie po zapachu.). Ten fragment, pełen absurdalnego humoru, jest typowy dla pansori, które często wykorzystuje komiczne elementy do komentowania ludzkich zachowań i społecznych norm. Leenalchi zręcznie wplata te anegdotyczne detale, czyniąc je przystępnymi i zabawnymi dla współczesnego słuchacza, jednocześnie zachowując esencję tradycyjnej opowieści.

Filozofia Leenalchi to nie tylko odświeżenie pansori, ale także dążenie do uczynienia go muzyką popularną i taneczną. Zespół celowo wybiera fragmenty pansori, które nie są zbyt smutne i zawierają wiele postaci zwierzęcych, takich jak Sugungga, ponieważ są one "mniej poważne i bardziej przyjemne". Chcą, aby ich muzyka była po prostu dobrą muzyką pop, niekoniecznie z góry etykietowaną jako "tradycyjna". Ich unikalne aranżacje, często oparte na rytmach 130 uderzeń na minutę, są idealne do tańca, a występy z Ambiguous Dance Company dodatkowo podkreślają ich wizję, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnym ruchem. W ten sposób Leenalchi nie tylko oddaje hołd bogatej spuściźnie kulturowej Korei, ale także aktywnie ją kształtuje, wprowadzając pansori na światowe sceny popkultury i udowadniając, że tradycyjna muzyka może być komercyjnie żywotna i inspirująca dla nowych pokoleń.