Interpretacja All I Do - Kevin Holliday

Kevin Holliday, artysta z Brooklynu, znany jest z tego, że w swojej twórczości łamie bariery gatunkowe, łącząc alt R&B z wpływami funku, R&B z lat 70. i 80., a nawet punku, czerpiąc inspiracje od takich ikon jak Prince, Solange, Pharrell Williams czy Tyler, The Creator. Podkreśla, że jego muzyka ma być jak woda, która dopasowuje się do każdego naczynia, a celem jest tworzenie czegoś zupełnie w swoim własnym stylu, inspirując innych do bycia autentycznymi. Holliday w swoich utworach często odnosi się do uniwersalnych doświadczeń miłosnych, wierząc, że każdy może odnaleźć cząstkę siebie w jego tekstach. W wywiadach wspomina, że pisze zarówno o konkretnej osobie, jak i czerpie z historii zasłyszanych od przyjaciół czy z własnych życiowych i związkowych doświadczeń.

Piosenka "All I Do" to klasyczna, ponadczasowa oda do głębokiego zauroczenia i tęsknoty, przesiąknięta idealizmem i deklaracją oddania. Już od pierwszych wersów: "You made my soul a burning fire / You're getting to be my one desire / You're getting to be all that matters to me", podmiot liryczny wyraża intensywną fascynację, która sprawia, że osoba ukochana staje się centrum jego wszechświata. To uczucie jest tak wszechogarniające, że jego myśli nieustannie krążą wokół niej, co idealnie oddaje refren "All I do is think about you".

Kevin Holliday w wywiadzie z "Session Stories" ujawnił, że "All I Do" jest samplingiem klasycznego utworu Steviego Wondera o tym samym tytule - "All I Do Is Think of You". Przyznał, że było to jego ulubiona piosenka wszech czasów, co sprawiło, że bardzo się denerwował podczas pracy nad nią, właśnie ze względu na ogromny sentyment. To nawiązanie dodaje głębi interpretacji, ponieważ oryginał Wondera również jest pełen słodkiego, choć nieco melancholijnego, oddania. Holliday, czerpiąc z takich źródeł, pokazuje swój szacunek dla klasyki i zdolność do przetwarzania ponadczasowych motywów w nowoczesny sposób. W rozmowie z PhotoBook Magazine wspomniał, że czerpie inspiracje od artystów takich jak Stevie Wonder, Marvin Gaye czy Prince, dążąc do tworzenia muzyki, która jest ponadczasowa, ale w nowoczesnym kontekście.

W tekście pojawia się również życzenie trwałej i rosnącej miłości: "I hope and pray each day I live / A little more love I'll have to give / A little more love that's devoted and true". To nadzieja na uczucie, które będzie się pogłębiać i pozostanie wierne. Następnie podmiot liryczny snuje hipotetyczny, marzycielski scenariusz, w którym jego uczucia zostają odwzajemnione: "Baby, just suppose I should just happen to cross your mind, mind / And by some chance, a boy like me you're really been trying to find / Think of how exciting it would be / If you should discover you feel like me / If you should discover this dream is for two". Te wersy sugerują, że w chwili pisania piosenki, miłość może być nieodwzajemniona lub jej wzajemność pozostaje w sferze domysłów i pragnień.

Dopełnieniem tej deklaracji oddania są symboliczne gesty: "I'd light a candle every day / And pray that you'll always feel this way / And pray that our love will forever be new". To obietnica ciągłego pielęgnowania uczucia, aby zawsze było świeże i niezmienne. Kulminacja następuje w poruszającym oświadczeniu: "If I cannot have you for my own / I'd rather be lonely, all alone / I'd rather keep thinking the way that I do / All I do is think about you". Ten fragment podkreśla absolutne poświęcenie – nawet idea tej miłości, choćby nieodwzajemnionej, jest dla niego cenniejsza niż jakikolwiek inny związek czy próba zapomnienia. To świadectwo głębi jego uczuć.

Zakończenie utworu, powtarzające frazy "I'm thinking, baby, 'bout you, baby / I'm thinking, baby, give it to me, baby", staje się bardziej bezpośrednie, niemal błagalne, ukazując surową ekspresję pragnienia. Ta piosenka, z jej nostalgicznym brzmieniem i szczerymi tekstami, doskonale wpisuje się w to, co Kevin Holliday często podkreśla w swojej twórczości – autentyczność i emocjonalną otwartość. Jego muzyka, często opisywana jako "anti-pop", ma za zadanie poruszać ludzi i sprawiać, by czuli się dobrze, nawet jeśli utwór jest smutny, ważne jest, by wywoływał emocje. "All I Do" jest tego doskonałym przykładem, angażując słuchacza w uniwersalne doświadczenie miłości i tęsknoty.