Interpretacja Chamy - Jan Marczewski, Hugo Tarres

Utwór „Chamy” autorstwa Jana Marczewskiego i Hugo Tarresa to dźwiękowa pocztówka z dynamicznej, spontanicznej i nieco hedonistycznej podróży przez miejski poranek po upojnej nocy. Piosenka, będąca trzecim singlem z nadchodzącej EP-ki Marczewskiego „Na koniec lata”, doskonale oddaje letni vibe i indie luz, który zresztą sami twórcy podkreślają w zapowiedziach. Wibrujący rytm, otwierający się frazą „Biorę kurs, taksa w ruch, czuję puls, ziomalu wsiadaj no wsiadaj no wsiadaj już”, natychmiast wrzuca słuchacza w wir akcji, sugerując spontaniczną kontynuację przygody, która właśnie się rozkręca, a nie kończy.

Centralnym punktem narracji jest stan „kaca w Warszawie” i niechęć do poddania się rutynie dnia, co jasno wskazują wersy „My wczorajsi, a wy przyszli”. To rozróżnienie podkreśla poczucie bycia poza głównym nurtem, w kontraście do tych, którzy dopiero zaczynają swój „przyszły” dzień. Wyrażenie „Wypełniamy prawie wszystkie, po samą szyję wypełnione łyżki” jest poetyckim obrazem nasycenia doświadczeniami, wrażeniami, a być może i używkami z poprzedniej nocy, z ironicznym zaproszeniem słuchacza do zrozumienia: „Chyba dobrze wiesz co mam na myśli”. To swoiste mrugnięcie okiem, tworzące nić porozumienia między artystami a odbiorcą, który być może sam zna podobne poranki.

Refren, powtarzający się niczym mantra, stanowi manifest odrzucenia konwencji: „Zmieniamy plany, bujamy się jak chamy, no bo z papierosami ładniej wyglądamy”. Zmiana planów świadczy o luzie i miejskim snuciu się bez konkretnego celu, co jest jednym z kluczowych motywów utworu. Słowo „chamy” użyte jest tu prowokacyjnie, z autoironicznym dystansem, ale i z pewną dumą. Oznacza to przyjęcie swobodnego, niekiedy może nawet nieokrzesanego stylu bycia, który jest świadomym wyborem w kontrze do wyśrubowanych oczekiwań. Najbardziej zapadający w pamięć fragment – „z papierosami ładniej wyglądamy” – to bezpośrednie nawiązanie do oświadczenia samych autorów, o którym wspominały media, podkreślając estetykę buntu i niekonwencjonalnego piękna w tej niedoskonałości. To nie jest promocja nałogu, lecz artystyczne uchwycenie ulotnego momentu i estetyki, która, choć społecznie piętnowana, w ich świecie staje się atrybutem stylu. W kontekście indie klimatu, o którym również wspomina się w informacjach prasowych, linia ta nabiera sensu jako wyraz nonkonformizmu i estetyzacji codzienności.

Dalsze wersy, takie jak „Późna pora jest już dzisiaj, miałem już zawijać, ale nie zawijam, i tak miałem już zasypiać, ty wiesz, że ja nie zasypiam”, doskonale oddają motyw niekończącej się imprezy i chęć przedłużenia wolności, zanim dopadnie szara rzeczywistość. To ciągłe odkładanie momentu powrotu do normalności, napędzane duchem przyjaźni i wspólnie spędzanego czasu. Hugo Tarres, znany przede wszystkim jako aktor z "genialnym głosem", między innymi z ról w "Hamlecie" czy filmie "Pieprzyć Mickiewicza", wnosi do tego utworu niezwykłą ekspresję, która sprawia, że to poczucie luzu i beztroski jest wiarygodne. W połączeniu z muzyczną wrażliwością Jana Marczewskiego, autora albumu „Momenty”, tworzą duet, który z łatwością oddaje te ulotne „momenty” życia.

Finał utworu stawia czoła konsekwencjom, ale wciąż z przymrużeniem oka: „Będą boleć głowy wszystkich, głupio, że o piątej rano nie mam bliskich, podkrążone oczy, mam odbite szminki, kiedy gasną latarnie mamy tylko głupie myśli”. Mimo świadomości bólu i zmęczenia, pojawia się nuta melancholii – „głupio, że o piątej rano nie mam bliskich” – która na chwilę przerywa beztroskę, ukazując samotność w obliczu wyczerpania. Jednak nawet wtedy, w świetle gasnących latarni, pozostają „głupie myśli”, symbolizujące dalszą pogardę dla powagi i konwenansów. „Chamy” to hołd dla nieplanowanych przygód, dla bycia sobą, nawet jeśli oznacza to „bujanie się jak chamy” z papierosami, które „ładniej wyglądają”. To hymn młodości, wolności i miejskiej bohemy, gdzie chwila jest ważniejsza niż przyszłość, a autentyczność cenniejsza niż pozory.