Utwór „Suicidal Thoughts” Jake’a Hilla, z udziałem Josha A, to dogłębna i brutalnie szczera eksploracja wewnętrznych zmagań zmagających się z trudnościami psychicznymi, depresją i lękiem. Piosenka doskonale oddaje paradoks towarzyszący wielu osobom doświadczającym poważnych problemów ze zdrowiem psychicznym: powtarzający się refren Jake’a Hilla „I'm not suicidal I don't wanna fucking die / Just wanna be able to close my eyes and feel alright / But every day I feel like dying” (Nie jestem samobójczy, nie chcę kurwa umierać / Chcę tylko móc zamknąć oczy i poczuć się dobrze / Ale każdego dnia czuję, jakbym umierał) nie jest wyrazem pragnienia śmierci, lecz desperackiej tęsknoty za ulgą i wewnętrznym spokojem w obliczu codziennego cierpienia. To metafora mentalnego wyczerpania, odczuwanego jako powolne umieranie w środku, pomimo braku faktycznego pragnienia zakończenia życia.

Tekst piosenki ukazuje walkę z demonami własnego umysłu, która jest głównym tematem utworu. W pierwszej zwrotce Josh A zadaje pytania „Why do I even try? / Why do I even write lyrics about how I'm living the life when I'm battling pain and my demons at night” (Po co w ogóle próbuję? / Po co w ogóle piszę teksty o tym, jak żyję, skoro nocami walczę z bólem i demonami), podkreślając rozbieżność między publicznym wizerunkiem a prywatną męką. Jego wersy malują obraz uwięzienia w spirali negatywnych myśli, gdzie „devil pounced in / I hear him howling, my vision clouded” (diabeł rzucił się / Słyszę, jak wyje, mój wzrok zamglony), a próby ucieczki są daremne.

Jednakże, zwrotka Josha A zawiera również mocne oświadczenie o sprzeciwie wobec samobójstwa, motywowane poczuciem odpowiedzialności. Słowa „Put a bitch in the coffin, so my family has options / Gonna work till' I'm dead / So that they get the best / Don't wanna set up a bad example cause' kids looking up / Can't leave them in shambles can't make them think clocking out is ok / So fuck suicide I'm here to stay” (Wsadź sukę do trumny, żeby moja rodzina miała opcje / Będę pracować, aż umrę / Żeby mieli najlepiej / Nie chcę dawać złego przykładu, bo dzieci patrzą / Nie mogę ich zostawić w rozsypce, nie mogę sprawić, by myślały, że odejście jest w porządku / Więc pierdolić samobójstwo, zostaję) są manifestem determinacji, by walczyć dla rodziny, dla pozostawienia dziedzictwa i odrzucenia myśli samobójczych jako wyjścia. To kluczowy element, który ukazuje, że mimo wewnętrznego piekła, istnieje siła napędowa, by trwać. Refren Josha A, „I'll be out here running, I'll be running from myself now / Gunning demons down find my way out of this cell now” (Będę tu biegał, będę uciekał od samego siebie teraz / Strzelając do demonów, znajdę drogę z tej celi teraz), symbolizuje aktywną walkę z wewnętrznymi demonami i autodestrukcyjnymi tendencjami, będącą obietnicą wyjścia z tego „mentalnego więzienia”.

Jake Hill otwarcie dzieli się swoimi osobistymi zmaganiami z lękiem i depresją, które często stanowią inspirację dla jego twórczości. W drugiej zwrotce raper pogłębia ten emocjonalny obraz, opisując skumulowane, negatywne myśli: „One too many bad thoughts inside me / Got a hole in my heart put the past behind me” (Zbyt wiele złych myśli we mnie / Mam dziurę w sercu, zostawiłem przeszłość za sobą). Obrazowe wyrażenia takie jak „I'm pressed with time, I'm stressed with life, my breath is ice” (Jestem pod presją czasu, zestresowany życiem, mój oddech jest lodowaty) ukazują ekstremalne ciśnienie i emocjonalne chłód, podczas gdy „I guess I might just bottle it up some more just like always / Barely standing, crawling down the hallways / Sink into my bed, with death inside my head” (Chyba znowu to stłumię, jak zawsze / Ledwo stojąc, czołgam się po korytarzach / Zapadam się w łóżko, ze śmiercią w głowie) oddają fizyczne manifestacje psychicznego wyczerpania i typową strategię radzenia sobie – tłumienie emocji.

Jednym z najbardziej poruszających momentów jest przyznanie się Jake’a: „That note you found I didn't mean it / Just wish I had a better sense of meaning” (Tego listu, który znalazłeś, nie miałem na myśli / Chciałbym po prostu mieć większe poczucie sensu). Ta linia silnie sugeruje przeszłe, poważne myśli samobójcze lub próbę, jednocześnie podkreślając, że jego prawdziwym pragnieniem nie jest umrzeć, lecz znaleźć sens i ulgę od cierpienia. Przesłanie utworu jest jasne: mimo rozpaczliwych pragnień ucieczki od bólu, a nawet zwracania się do niewierzącego boga, jak w wersie „no matter how many times I pray to a god / I don't believe in just to see if I will never wake up / But he called my bluff” (nieważne, ile razy modlę się do boga / W którego nie wierzę, tylko po to, żeby zobaczyć, czy nigdy się nie obudzę / Ale on blefował), finalnie następuje odrzucenie rezygnacji. Jake Hill odnalazł sposoby na poprawę swojego stanu, takie jak działania prozdrowotne (ćwiczenia, regularny sen, słońce, picie wody, zdrowa dieta) i zaleca słuchaczom znalezienie kreatywnych zajęć jako sposobu na radzenie sobie z problemami.

Piosenka jest wyrazem wspólnego doświadczenia wielu ludzi walczących z niewidzialnymi chorobami umysłu. Zarówno Jake Hill, jak i Josh A, poprzez swoją muzykę, dają głos tym, którzy czują się zagubieni i samotni w swoich wewnętrznych zmaganiach, oferując jednocześnie przesłanie nadziei i wytrwałości. To nie promowanie samobójstwa, lecz głębokie zrozumienie i wsparcie dla tych, którzy czują się „martwi w środku”, a jednak walczą, by pozostać.