Interpretacja Between Me&You (마주보며 서 있어) - Infinite

Utwór „Between Me&You (마주보며 서 있어)” grupy Infinite to poruszająca rockowa ballada, która maluje obraz niezwykle bolesnego i trudnego rozstania. Wydany na ich piątym minialbumie „Reality” w 2015 roku, utwór ten jest przykładem charakterystycznego dla Infinite stylu muzycznego, który łączy dramatyzm z głębokimi emocjami. Piosenka rozpoczyna się od sceny, w której dwoje kochanków stoi naprzeciwko siebie w ciszy, otoczonych chłodnym wiatrem, a ich wzajemne spojrzenia pełne są smutku. Ten obraz od razu wprowadza słuchacza w melancholijny nastrój, sugerując nieunikniony koniec.

Centralnym punktem narracji jest wewnętrzna walka podmiotu lirycznego, który nie chce pozwolić ukochanej odejść, ale wie, że musi dokonać trudnego wyboru „dla niej, dla siebie”. Jest to moment, w którym miłość, mimo że wciąż silna, ustępuje miejsca konieczności. W tekście pojawia się przejmujące zdanie: „Love is gone, but there’s only you in my heart”, co doskonale oddaje ten paradoks – rozum podpowiada koniec, ale serce wciąż jest zajęte przez tę jedną osobę. Podmiot liryczny przyznaje się do tchórzostwa, próbując odejść z absurdalnym pretekstem „odchodzę, bo cię kocham”, i staje się „złym facetem”, który kłamie, by zerwać tę więź. To świadome przyjęcie na siebie winy, by, być może, ułatwić rozstanie drugiej osobie, choć jest to wybór gorzki i pełen wyrzutów sumienia.

W tekście pojawia się intrygująca metafora papierosa: „Boję się, jak papierosa, do którego nawykowo sięgałem, byliśmy razem, kiedy gorąco gryzłem i wciągałem, gryzie mnie to jeszcze mocniej, jakby mnie spalało”. To porównanie miłości do nałogu, który jednocześnie pali i koi, podkreśla niszczycielski, ale jednocześnie uzależniający charakter ich związku. Mimo bólu i trudności, bohater przyznaje, że „trudno było kochać, ale było dobrze”, co pokazuje, że nawet cierpienie było częścią wartościowej relacji. Pozostają jedynie „samotne popioły” wspomnień, które bohater próbuje strząsnąć, by znaleźć spokój.

„Between Me&You” jest utworem, który został bardzo dobrze przyjęty za swoją głębię emocjonalną i wokalne popisy członków Infinite. Piosenka jest uznawana za jedną z najmocniejszych ballad w dyskografii grupy, a wokaliści, w tym Sunggyu, lider Infinite i główny wokalista, oraz raper Dongwoo, zaprezentowali w niej swoje imponujące umiejętności. Niektórzy recenzenci nawet określili występ wokalny Sunggyu w tym utworze jako „prawdopodobnie najbardziej imponujący w jego karierze”. Co ciekawe, raperzy Hoya i Dongwoo brali udział w pisaniu tekstów do niektórych piosenek z albumu „Reality”, co mogło dodać osobistego wymiaru ich interpretacji. Dodatkową ciekawostką jest fakt, że utwór ten pierwotnie miał być wykonany przez inną grupę, B.A.P, ale ostatecznie trafił do Infinite.

Piosenka kończy się w sposób szczególnie wzruszający i dający do myślenia. Mimo że podmiot liryczny robi pierwszy krok i odchodzi z zamkniętymi oczami, to ostatecznie głosy wołające siebie nawzajem sprawiają, że znowu stają naprzeciwko siebie. Ta powtarzająca się fraza „Majubomyeo seoisseo” (Stojąc naprzeciwko siebie) na końcu piosenki, powtórzona kilkakrotnie, symbolizuje nie tylko fizyczną bliskość, ale także nierozerwalną więź emocjonalną. Może to oznaczać, że mimo rozstania, pamięć o tej miłości i o ukochanej osobie będzie wiecznie wracać, tworząc cykliczny, nieskończony powrót do wspólnego stania naprzeciw siebie, w bólu, ale i w wiecznym przypomnieniu o tym, co było. Utwór ten to więc nie tylko opowieść o końcu, ale o miłości, która, mimo wszystko, pozostaje niezatarta.