Interpretacja Bacteria - Hide

hide's utwór "Bacteria", pochodzący z pośmiertnie wydanego albumu Ja, Zoo z 1998 roku, jest fascynującą, wielowarstwową refleksją nad ludzką naturą i społeczeństwem. Album, choć przypisywany Hide, został ukończony bez jego udziału po jego śmierci w maju 1998 roku, co dodaje utworom posmak niepokoju i ostatniego przesłania. Tytułowy motyw "bakterii" i powtarzające się określenie "slimey" (oślizgły, lepki) służą jako potężne metafory dla wszechobecnych, często niewidzialnych, aspektów ludzkiej egzystencji – od konformizmu i obłudy, po prymitywne instynkty i bezmyślność mas.

Początek piosenki z powtarzającym się "SUPER SONIC SLIMEY DANCE / SUPER SONIC SLIMEY GO GO" natychmiast wprowadza w transowy, niemal mechaniczny rytm, sugerując nieustanny, bezrefleksyjny ruch społeczeństwa w kierunku czegoś lepkiego, nieokreślonego, ale wszechogarniającego. Słowa takie jak "gucha gucha gucha shaberu" (mamrocą, paplają) i "gera gera hashi korogari warau" (śmieją się z byle czego) malują obraz ludzi uwięzionych w pustej, powierzchownej komunikacji i śmiechu bez powodu, zadowolonych z byle czego. To echo japońskiego powiedzenia o śmianiu się z przewracających się pałeczek, oznaczającego śmiech z niczego. Ci "uja uja NAZO no ikimono" (roje zagadkowych stworzeń) są przedstawieni jako bezwolne jednostki, które "gimu no youni SUYA SUYA onen ne" (śpią spokojnie, jakby to był ich obowiązek), poddane bierności i pragnące jedynie "atama naderaretai" (by głaskano je po głowie) za swoją pasywność. Z kolei frazy "Slimey boys, Slimey girls, Slimey babe, Slimey men" oraz "Slimey face, Slimey mind, Slimey brain, Slimey you and me" podkreślają uniwersalność i wszechobecność tej "oślizgłej" natury, wskazując, że jest ona integralną częścią każdego człowieka.

Chór, "Bacteria bacteria", intensyfikuje ten obraz, opisując ludzi jako "choi to demashita MUNYO MUNYO yarou ga" (obślizgłych drani, którzy pojawiają się od czasu do czasu) i "AMEEBA no ame areba" (szkołę ameb), które "anata mo watashi mo becho becho" (ty i ja jesteśmy lepcy i mokrzy). To skojarzenie z bakteriami i amebami, jednokomórkowcami, które są wszechobecne, adaptują się do ekstremalnych warunków i często pozostają niewidzialne, wzmacnia wrażenie, że ludzkość, w swojej masie, jest amorficzną, bezmyślną masą, która łatwo się rozpuszcza i rozpływa, stając się "tokete nagarete shimaeba hai sore made yo" (jeśli się rozpuszczą i rozpłyną, to już koniec). Ciekawostką jest, że bakterie potrafią się "ukrywać" przed systemem odpornościowym, co może stanowić dodatkową metaforę dla ukrywanej ludzkiej hipokryzji.

W dalszej części utworu Hide odwołuje się do baśni "Nowe szaty cesarza" ("ano hadaka no ousama HADAKA no OSSAN") oraz motywu oślich uszu króla Midasa ("ano hadaka no ousama ROBA no mimi da ne"), aby skrytykować społeczne milczenie i ignorowanie niewygodnej prawdy. Podkreśla, że "iccha nara nee koto mo aru / kikarecha ike nee koto mo aru" (są rzeczy, których nie należy mówić / są rzeczy, których nie należy słuchać), a nawet jeśli dziecko "kodomo kokoro de kizuite ite mo" (zauważy to dziecięcym sercem), to i tak "GUTto koraete ana no naka" (powstrzyma się i pozostanie w dziurze). Ten fragment doskonale oddaje strach przed wyłamaniem się z konformizmu i obnażeniem zbiorowej hipokryzji.

Przedostatnia zwrotka, zawierająca słowa "PARANOIA HISUTERIA" i wezwanie "kitare mirai no wakoudotachi yo" (przybywajcie, młodzi ludzie przyszłości!), brzmi jak ostrzeżenie i prośba skierowana do następnego pokolenia. Hide zdaje się pytać, czy młodzi odważą się przerwać ten cykl "oślizgłej" egzystencji, czy też sami zostaną wchłonięci przez "hakidame no tsuru mushirare korosareta" (żurawie wyrwane i zabite na wysypisku), czyli "diamenty w błocie" wykorzystywane i niszczone przez system. Ostateczne przesłanie utworu jest jednak mocno zbuntowane i katartyczne: "nozomu nozomazu ni wa kakawarazu / yuku michi hitotsu to satotta kara nya / kono yo no ma to michi tede tsunai de / subete hakidase" (niezależnie od tego, czy tego pragniesz, czy nie / skoro zdałeś sobie sprawę, że jest tylko jedna droga / połącz zło i ścieżkę tego świata swoimi rękoma / wypluj to wszystko). Jest to apel o bezwzględną szczerość, o konfrontację z nieprzyjemnymi aspektami rzeczywistości i ludzkiej natury, a następnie o całkowite ich ujawnienie, niczym wyrzucenie z siebie toksyn.

"Bacteria" to zatem nie tylko komentarz na temat japońskiego społeczeństwa, ale uniwersalna refleksja nad kondycją ludzką, jej ukrytymi słabościami i możliwością buntu. Piosenka, mimo mrocznego tonu, zawiera iskierkę nadziei na uświadomienie i wyzwolenie, nawet jeśli jest to wyzwolenie przez bolesną prawdę. Utwór został później także nagrany w coverze przez duet SexFriend (Aina the End z BiSH i UK z Moroha) na album Tribute Impulse, co świadczy o jego trwałym wpływie i sile przekazu.