Interpretacja All Of The People - Grian Chatten

Grian Chatten, znany przede wszystkim jako charyzmatyczny frontman post-punkowego zespołu Fontaines D.C., w piosence „All Of The People” z debiutanckiego albumu solowego Chaos For The Fly (2023) prezentuje nam swoje najbardziej misantropijne oblicze. Utwór jest ciemnym i gorzkim rozliczeniem z ludzką naturą, stanowiąc swoistą katharsis dla artysty, który zmagał się z poczuciem samotności i rozczarowania. Chatten stworzył ten utwór w trudnym okresie, kiedy poczuł się zdradzony przez fałszywego przyjaciela, co wzbudziło w nim gorycz i podejrzenia wobec całej ludzkości.

Tekst rozpoczyna się od bezpośredniego odrzucenia czyjejś domniemanej roli w życiu podmiotu lirycznego: „You think I'm about you / Well, I'm not / The center of my world, is a hotspot”. To zdanie od razu ustawia ton — odrzucenia, samoświadomości, a może i pewnej arogancji. „Hotspot” może tu symbolizować intensywność wewnętrznego świata artysty, jego nieustanny ruch i koncentrację na własnych doświadczeniach, co wyklucza skupienie na innych. W kontekście wypowiedzi Chattena, że album powstał w czasie, gdy jego życie osobiste legło w gruzach, a on nie miał do kogo się zwrócić, poczucie samotności doprowadziło do goryczy, sceptycyzmu i paranoi. Ta deklaracja na początku utworu jest więc nie tylko odrzuceniem, ale i obroną przed potencjalnym zranieniem.

Refren, „All of the people / They can fly / Straight to the white hotel / Up In the sky / I'm hard as my money / Yeah, you're soft as a lie”, wprowadza obraz „białego hotelu na niebie”, który może być metaforą ucieczki, odległego ideału, a może nawet cynicznego spojrzenia na koncepcję raju lub urojonej szczęśliwości, do której dążą inni. Kontrast między twardością pieniędzy a miękkością kłamstwa podkreśla materialistyczną perspektywę podmiotu lirycznego, jego pragmatyzm i nieufność wobec fałszu, jaki dostrzega w otoczeniu. To również świadczy o doświadczeniu fałszu, który doprowadził do tak radykalnego wniosku.

Kolejne wersy, „Well, a smile could be made so endless / Just happy, free and friendless / No paper lending / Just time, spending”, malują obraz idealnej, choć cynicznej, wizji szczęścia – szczęścia osiągalnego w samotności, z dala od wszelkich zobowiązań i transakcyjnych relacji. „Friendless” (bez przyjaciół) staje się synonimem wolności, co jest uderzającym komentarzem do wartości relacji międzyludzkich. Chatten w wywiadach przyznawał, że bywał zawstydzony niektórymi, zbyt misantropijnymi, jak sam określił, fragmentami tekstu, w tym linią „people are scum”, ale uznał je za ważne, ponieważ odzwierciedlały jego uczucia w danym momencie. Ten fragment tekstu, mówiący o samotności jako drodze do szczęścia, jest bezpośrednim echem tych uczuć.

Wiersze takie jak: „Did you know I'm into your brother? / Did you know that I hated your show? / Tell me who exactly do you think you know?” są prowokacyjne, mają na celu obnażenie ignorancji osoby, do której się zwraca, i podkreślenie głębokiej przepaści między ich percepcją a prawdziwą naturą podmiotu lirycznego. To akt złości, służący podważeniu wszelkich iluzji bliskości i zrozumienia. Jak Chatten sam stwierdził, utwór jest „linią kredy nakreśloną wokół świata”, oznaczającą dystans i ostrzeżenie.

Najbardziej uderzająca i cytowana przez samego artystę linia „People are scum, I will say it again” jest esencją misantropii utworu. Jest to wyraz głębokiej nieufności, przekonania, że ludzie z natury są podstępni, dążą do wykorzystania i zniszczenia innych, a ich komplementy są fałszywe i służą celebrowaniu tego, „co czyni cię kimś, kim nie jesteś”. W dalszej części piosenki Chatten powtarza wizję szczęścia w izolacji, co podkreśla, że to nie jest chwilowa myśl, ale głęboko zakorzeniona perspektywa.

Finałowa zwrotka: „She's standing in line now / At the funfair / Fistful of tokens / And charm to spare / What kind of fool would follow signs that were never there?” wprowadza postać „jej”, symbolizującą być może naiwność, nadzieję, lub po prostu kolejną osobę w tłumie, która próbuje znaleźć sens tam, gdzie go nie ma, lub ulega iluzjom. Jarmark może być metaforą życia, gdzie ludzie podążają za pustymi obietnicami. Pytanie retoryczne „Jaki dureń podążałby za znakami, których nigdy nie było?” wzmacnia cyniczny ton, sugerując, że wiele ludzkich dążeń jest daremnych i opiera się na nierealnych podstawach.

„All Of The People” to piosenka „napisana w miejscu, gdzie wszystko jest ponure i każdy jest kłamcą”. Jest to introspektywna podróż w głąb osobistego cierpienia i gorzkiej oceny świata, której Chatten nie chciał dzielić z kolegami z zespołu Fontaines D.C., ponieważ czuł, że potrzebuje całkowitej kontroli twórczej dla tych osobistych opowieści. Jest to zapis emocjonalnego „oczyszczenia”, gdzie artysta wyrzucił z siebie „truciznę” goryczy. Jak wyjaśnił w wywiadzie, miesiąc po napisaniu utworu, osoba, która zainspirowała ten tekst, wydawała mu się już tylko „migawką kogoś innego”, co świadczy o terapeutycznym wymiarze tego, jak surowo misantropijnego, utworu. Cały album Chaos For The Fly to zanurzenie się w motywach na pozór melancholijnych, lecz przepełnionych „poetyckim liryzmem” i „intensywnością”. Piosenka, podobnie jak cały album, jest dowodem na to, że Chatten potrafi eksplorować mroczne zakamarki ludzkiej psychiki z niezwykłą szczerością i poetyckim zacięciem.