Interpretacja A gdy jest już ciemno - Feel

Utwór "A gdy jest już ciemno" zespołu Feel to piosenka, która w 2007 roku szturmem podbiła polskie listy przebojów, stając się niekwestionowanym hitem i wizytówką grupy. Wydany 14 sierpnia 2007 roku jako pierwszy singel z debiutanckiego albumu "Feel", utwór szybko zdobył uznanie, zapewniając zespołowi zwycięstwo na Sopot Festival 2007, gdzie uhonorowano go zarówno Bursztynowym Słowikiem, jak i Słowikiem Publiczności. Co ciekawe, utwór został napisany przez lidera zespołu Piotra Kupichę jeszcze w czasach studenckich.

Tekst piosenki rozpoczyna się od refleksyjnego stwierdzenia: "Jest już ciemno, ale wszystko jedno. Pytam siebie, czym jest piękno". Te słowa wprowadzają słuchacza w intymny, wieczorny nastrój, gdzie granice dnia i nocy zacierają się, ustępując miejsca głębokim rozważaniom na temat uczuć i pragnień. Podmiot liryczny zastanawia się nad naturą piękna, szybko jednak przechodzi od abstrakcyjnej definicji do bardzo konkretnego obrazu ukochanej osoby: "Piękne usta, jasne dłonie, czyste myśli / O, Boże i mówi tak, jak ja". To idealizowanie drugiej osoby, dostrzeganie w niej nie tylko fizycznej doskonałości, ale także głębokiego duchowego i intelektualnego pokrewieństwa, jest kluczowe dla emocjonalnego przekazu utworu.

W dalszej części pojawia się element wewnętrznej walki i samokrytyki: "Myślę sobie, jesteś słaby, to patrz, to patrz". To zdanie sugeruje walkę z własnymi słabościami, niepewnością i być może lękiem przed odrzuceniem, typowym dla osoby głęboko zaangażowanej emocjonalnie. Kontrastuje ono z powtarzającym się, pełnym nadziei i zaproszenia refrenem: "Chodź tu do mnie, Poczuj się swobodnie, przy mnie bądź, A przy mnie bądź". To powtórzenie podkreśla pragnienie bliskości i bezpieczeństwa, jednocześnie wskazując na wewnętrzne wołanie, które choć silne, pozostaje na razie w sferze myśli.

Drugi fragment utworu podtrzymuje ten ton, z ponownym "Jest już ciemno, ale wszystko jedno", co wzmacnia poczucie, że zewnętrzny świat traci na znaczeniu w obliczu wewnętrznych przeżyć. Pojawia się także nuta gorzkiej samoświadomości: "Mam nadzieję, ale głupi jestem, że ją mam". To wyznanie ujawnia lęk przed zawodem i zranieniem, typowy dla kogoś, kto boi się otworzyć na miłość.

Najbardziej intensywny i bezpośredni staje się most, który rozpoczyna się od słów: "Wiesz, zaufaj mi, jak chcesz, Zaczaruj mnie, jak chcesz. Pokochaj, kiedy ja sam ze sobą kłócę się". To prośba o bezwarunkowe zaufanie i miłość, która ma być antidotum na wewnętrzne rozterki podmiotu. Słowa "Oddychaj dla mnie, Spójrz czasem w oczy me / Zastanów się, No, zastanów się i..." są niemal błaganiem o głęboką więź, o uwagę i zrozumienie w chwilach, gdy podmiot liryczny sam sobie nie radzi. Podkreślają potrzebę, by druga osoba stała się jego oparciem i źródłem siły, co jest centralnym punktem całego tekstu.

Warto wspomnieć, że sukces utworu "A gdy jest już ciemno" wywołał w pewnym momencie kontrowersje. Po Sopot Festival 2007 pojawiły się podejrzenia o plagiat piosenki "Coming Around Again" Carly Simon. Zespół Feel zlecił jednak sporządzenie opinii prawnej i specjalistycznej analizy porównawczej, która wykluczyła plagiat, potwierdzając, że Piotr Kupicha jest prawowitym autorem utworu. Sam Kupicha w wywiadzie dla "Gazety Wyborczej Katowice" podkreślał: "Wiedziałem od samego początku, że piosenka jest mojego autorstwa. Dźwięki, linia melodyczna, tekst - to wszystko czułem i sam pisałem". Te okoliczności tylko dodały piosence rozgłosu, cementując jej miejsce w historii polskiej muzyki popularnej. W teledysku do utworu wystąpiła z kolei popularna tancerka Aneta Piotrowska.

Mimo że "A gdy jest już ciemno" stało się ikonicznym hitem, sam Piotr Kupicha przyznał w 2009 roku, że to nie jest jego "najfajniejsza" piosenka, co wskazuje na jego artystyczne dążenie do tworzenia i promowania nowszych utworów. Niemniej, dla wielu słuchaczy pozostaje ona symbolem początkowego sukcesu Feel i utworem, który idealnie oddaje emocje związane z nadzieją, wrażliwością i głębokim pragnieniem bliskości w ciemnościach nocy, zarówno tych dosłownych, jak i metaforycznych.