Interpretacja Mistletoe And Wine - Cliff Richard

Piosenka „Mistletoe And Wine” autorstwa Cliffa Richarda to utwór, który niezmiennie kojarzy się ze świątecznym czasem, będąc prawdziwym klasykiem brytyjskich Bożego Narodzenia. Jej wszechobecność w radiu i sklepach w grudniu sprawiła, że stała się niemalże synonimem zimowego okresu radości i refleksji. Jednakże, mało kto wie, że geneza tej świątecznej ballady jest znacznie bardziej złożona i pierwotnie daleka od sielankowego obrazu, który przedstawia wersja Richarda.

Utwór został napisany przez Jeremy'ego Paula, Lesliego Stewarta i Keitha Strachana w 1976 roku na potrzeby musicalu zatytułowanego Scraps, który był adaptacją baśni Hansa Christiana Andersena „Dziewczynka z zapałkami”. Musical osadzony był w wiktoriańskim Londynie, a piosenka miała pierwotnie charakter satyryczny. Miała być śpiewana ironicznie przez zamożnych kolędników, którzy pozostawali obojętni na los głodującej dziewczynki z zapałkami, podkreślając hipokryzję klasy średniej i brak troski o ubogich. Leslie Stewart, jeden ze współautorów, przyznał, że początkowo był „przerażony” pomysłem nagrania piosenki przez Cliffa Richarda, ponieważ czuł, że straci ona swój pierwotny, ostry wydźwięk.

Kiedy jednak Cliff Richard usłyszał piosenkę, spodobała mu się, ale postanowił wprowadzić pewne zmiany. Przekształcił tekst, aby nadać mu bardziej religijny wydźwięk, co było zgodne z jego publicznym wizerunkiem i świątecznym charakterem wydania. W efekcie powstała pieśń, która idealnie wpasowała się w tradycyjne, chrześcijańskie postrzeganie Bożego Narodzenia. Co ciekawe, aby wczuć się w świąteczny nastrój podczas nagrywania w lecie 1988 roku, Richard nawet owinął mikrofon świątecznym łańcuchem.

Liryka utworu w wersji Cliffa Richarda odzwierciedla głębokie, tradycyjne wartości świąteczne. Rozpoczyna się od słów „The child is a king, the carollers sing, / The old is past, there's a new beginning” (Dziecko jest królem, kolędnicy śpiewają, / Stare minęło, jest nowy początek), co od razu nawiązuje do narodzin Chrystusa jako centralnego punktu świąt, symbolizującego nadzieję i odrodzenie. Wersy te ustanawiają sakralny, a jednocześnie radosny ton. Motywy takie jak „Dreams of Santa, dreams of snow, / Fingers numb, faces aglow” (Marzenia o Świętym Mikołaju, marzenia o śniegu, / Zdrętwiałe palce, rozpromienione twarze) malują obraz idyllicznej, zimowej aury, pełnej dziecięcej ekscytacji i ciepła rodzinnego ogniska, mimo chłodu na zewnątrz.

Refren „Christmas time, mistletoe and wine / Children singing Christian rhyme / With logs on the fire and gifts on the tree / A time to rejoicing in the good that we see” (Czas Bożego Narodzenia, jemioła i wino / Dzieci śpiewające chrześcijańskie rymowanki / Z kłodami w ogniu i prezentami na choince / Czas na radość z dobra, które widzimy) to esencja świątecznej sielanki. Wskazuje na wspólne celebrowanie, tradycyjne symbole takie jak jemioła i wino, oraz obecność dzieci, które niosą ze sobą niewinność i radość śpiewania chrześcijańskich kolęd. Obraz płonącego kominka i prezentów pod choinką buduje poczucie bezpieczeństwa i dostatku, a przede wszystkim podkreśla „czas na radość z dobra, które widzimy” – celebrowanie pozytywnych aspektów życia i wspólnoty.

Kolejna zwrotka rozszerza to przesłanie, mówiąc o „A time for living, a time for believing / A time for trusting, not deceiving, / Love and laughter and joy ever after, / Ours for the taking, just follow the master” (Czas na życie, czas na wiarę / Czas na zaufanie, nie oszukiwanie / Miłość i śmiech i radość na zawsze / Nasze do wzięcia, wystarczy podążać za Mistrzem). Podkreśla ona moralne i duchowe aspekty świąt: znaczenie wiary, zaufania, uczciwości oraz wiecznej miłości i radości, które są dostępne dla tych, którzy podążają za naukami Chrystusa. Wpleciona fraza „(Silent night, holy night)” dodatkowo wzmacnia religijny kontekst, nawiązując do jednej z najbardziej znanych kolęd.

Ostatnia zwrotka: „It's a time for giving, a time for getting, / A time for forgiving and for forgetting. / Christmas is love, Christmas is peace, / A time for hating and fighting to cease” (To czas dawania, czas otrzymywania / Czas przebaczenia i zapominania / Boże Narodzenie to miłość, Boże Narodzenie to pokój / Czas, by nienawiść i walka ustały) to mocny apel o pojednanie i pokój. Przypomina o idei bezinteresownego dawania, wzajemnego przebaczenia i odpuszczenia urazów. Wersy te jasno definiują Boże Narodzenie jako czas miłości i pokoju, w którym wszelkie konflikty powinny ustąpić, promując harmonię i zgodę.

Piosenka odniosła ogromny sukces komercyjny. Wydana 21 listopada 1988 roku, szybko wspięła się na szczyty list przebojów, spędzając cztery tygodnie na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii w grudniu 1988 roku. Stała się najlepiej sprzedającym się singlem 1988 roku w Wielkiej Brytanii, rozchodząc się w ponad 750 000 egzemplarzy. W następnym roku autorzy otrzymali Nagrodę Ivor Novello za najlepiej sprzedający się singiel A-side. Niedawno, w grudniu 2024 roku, singiel otrzymał status Platinum, co świadczy o jego trwałej popularności, nawet 36 lat po premierze. Szacuje się, że utwór generuje około 100 000 funtów tantiem rocznie. Co ciekawe, piosenka została również wykorzystana w brytyjskim spocie informacyjnym dotyczącym prowadzenia pojazdów pod wpływem alkoholu, w ramach kampanii "Drinking And Driving Wrecks Lives".

Pomimo początkowych obaw Lesliego Stewarta o utratę oryginalnego, ironicznego kontekstu, wersja Cliffa Richarda stała się ukochanym klasykiem, który dla wielu ucieleśnia ducha Bożego Narodzenia, koncentrując się na cieple, wspólnocie, wierze i nadziei. To świadectwo siły muzyki w transformowaniu przekazu i dostosowywaniu go do potrzeb słuchaczy, tworząc dzieło, które, jak przyznał Keith Strachan, "wżera się w mózg i nie można się go pozbyć" – piosenkę, którą się albo kocha, albo nienawidzi, ale której nie da się zignorować.