Interpretacja Never Never Comes - Classix Nouveaux

Piosenka „Never Never Comes” autorstwa Classix Nouveaux, wydana w 1983 roku na albumie „Secret”, to utwór nasiąknięty poczuciem niespełnienia, utraconych szans i ukrytych prawd. Tekst, na pozór prosty, kryje w sobie głęboką refleksję nad ludzką naturą i relacjami. Już pierwsze wersy – „Imagery / We never come to see is blind / Far outside / The covers we hide behind” – wprowadzają słuchacza w świat niedostrzegalnych obrazów i zasłon, za którymi ukrywamy nasze prawdziwe „ja”. Jest to metafora niemożności pełnego zrozumienia siebie nawzajem lub nawet siebie samych, co prowadzi do swego rodzaju duchowej ślepoty.

Refren, powtarzane wielokrotnie „Never never comes”, staje się mantrą braku spełnienia, odwlekania lub niemożności osiągnięcia czegoś istotnego. Może to odnosić się do upragnionego spotkania, zrozumienia, a może nawet do samego dnia, w którym „zasłony” zostaną zdjęte, a prawda ujawniona. Przemiana „Daylight / Turning into deep night” doskonale oddaje ten nastrój. Światło dzienne, symbol jasności i objawienia, ustępuje głębokiej nocy, która może symbolizować niewiedzę, żal lub trwanie w cieniu. W tym kontekście „Insight / Forever you know” brzmi ironicznie – wiedza, która jest zawsze dostępna, pozostaje poza zasięgiem, zepchnięta na dalszy plan przez wszechobecne „nigdy”.

Druga zwrotka rozwija ten temat, wspominając o przeszłości: „Somewhere far / We used to be we are and proud”. Sugeruje to utratę dawnej tożsamości, poczucia dumy lub wspólnego celu. To, kim kiedyś byliśmy, tożsamość, z którą czuliśmy się dumnie, stała się odległym wspomnieniem. „Visions we can / Never come to see are loud” podkreśla paradoks – te niewidzialne wizje, potencjały czy prawdy, których nie jesteśmy w stanie dostrzec, są jednocześnie na tyle mocne i natarczywe, że dają o sobie znać w jakiś inny, „głośny” sposób. Być może są to wewnętrzne konflikty, niespełnione pragnienia, które mimo stłumienia wciąż dają o sobie znać.

Co ciekawe, mimo że w Wielkiej Brytanii utwór „Never Never Comes” nie odniósł sukcesu, częściowo z powodu braku promocji ze strony wytwórni, która rozwiązała kontrakt z zespołem po wydaniu albumu „Secret”, to zyskał on status kultowego na wschodzie Europy, a w Polsce stał się nawet hitem numer jeden. Sal Solo, wokalista Classix Nouveaux, wspominał w wywiadzie, że piosenka „dotknęła serc Polaków jak żadna inna” i wyniosła zespół na „inny poziom” w Polsce. Ten fenomenalny sukces w Polsce w latach 80. jest niezwykłą ciekawostką i świadczy o tym, jak uniwersalne przesłanie utworu mogło rezonować z publicznością w innej części świata, być może w kontekście ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej, gdzie poczucie niemożności, ukrywania się i tęsknoty za czymś, co „nigdy nie nadchodzi”, było szczególnie silne.

Classix Nouveaux, zespół new romantic i new wave z lat 80., charakteryzujący się wyrazistym wizerunkiem i syntetycznym brzmieniem, zdołał stworzyć utwór, który przekroczył bariery kulturowe. W 2023 roku, wraz z ponownym zjednoczeniem zespołu, „Never Never Comes” doczekało się nowej wersji na albumie „Battle Cry”, opisanej jako „lento funk” i brzmiącej cieplej niż oryginał, co potwierdza jej trwałe znaczenie dla członków zespołu i fanów. Sal Solo wciąż podkreśla, że to „ogromna i nadal ogromna piosenka w Polsce”. To świadectwo, że choć pewne rzeczy mogą „nigdy nie nadejść” w jednym sensie, to ich wpływ i rezonans mogą trwać przez dekady, przybierając nowe formy i znaczenia, a ukryte pod „zasłonami” obrazy w końcu odnajdują swoje miejsce w kolektywnej pamięci.