Utwór „Puk Puk” zespołu Brokies to dynamiczny hymn hedonizmu i swobodnego stylu życia, który jednocześnie z dużą dozą autoironii punktuje stereotypy współczesnego rapu. Piosenka, wykonana przez członków grupy – Dajczmana, Pirlo i DiscoKarola – szybko zyskała popularność, zwłaszcza na platformie TikTok, stając się jednym z wiralowych hitów. Brokies, wywodzący się ze środowiska polskiego Twitcha, co bywa podkreślane jako „nowy wave” tej platformy, przełamują konwencje, tworząc muzykę, która balansuje między przechwałkami a świadomym obnażaniem pozorów.

Głównym motywem, powracającym w refrenie Dajczmana, jest nonszalanckie podejście do relacji damsko-męskich. Linijki „Ona chce uprawiać seks ze mną / A udaje niedostępną / Myślała, że jest pierwszą – jest następną” ukazują kobietę, która pozornie stawia opór, ale w rzeczywistości pragnie zbliżenia, a dla podmiotu lirycznego jest jedynie kolejną w ciągu przelotnych znajomości. Repetytywne „Puk, puk, puk, puk” z zarefrenu, uzupełnione o wulgarną, lecz dosadną metaforę „pukać ją jak dzięcioł”, wprost odnosi się do aktu seksualnego, podkreślając czysto fizyczny wymiar tych interakcji.

Zwrotki Pirlo i DiscoKarola rozwijają tę narrację, dodając jej warstwy ironii i dystansu do wizerunku „bogatego rapera”. Pirlo bez ogródek przyznaje: „Podrobione chain'y i pierścionki”, a także „Z Zary mam nową koszulę / I wypożyczoną furę”. Te wersy to jawne przyznanie się do utrzymywania fasady, co jest interesującym komentarzem do często spotykanych w rapie klipów, gdzie artyści wypożyczają drogie ubrania czy samochody, by stworzyć iluzję bogactwa. Brokies otwarcie demaskują tę praktykę, czyniąc ją integralną częścią swojej tożsamości „BROKIES” – „W portfelu dalej zero, ale dla niej to nic”. Mimo braku rzeczywistego majątku, ich urok i status wydają się wystarczające, by przyciągać kobiety. Aspiracje do „Miami Beach” z „nowego domu w Warszawie” pokazują dążenie do luksusu, ale i zakorzenienie w obecnej, mniej glamour rzeczywistości.

DiscoKarol w swojej zwrotce kontynuuje ten bezpretensjonalny, a jednocześnie ostentacyjny styl. Jego wersy „Spierdala mi oko na jej dupę / Niby mam wadę, dla niej jest super / Jest jedna, widzę dwie – to mi pasuje” są bardzo osobiste. Jak zauważają komentatorzy, DiscoKarol faktycznie ma zeza, co w piosence obraca w swój atut i element humorystyczny, pokazując, że każdą cechę można przekuć w zaletę. Fragment o „dwóch tygodniach niezmienianej pościeli, która widziała pięć dupek” to kolejny przykład surowego realizmu i braku dbałości o konwenanse, kontrastującego z wyidealizowanym wizerunkiem, jednocześnie podkreślając ich rozwiązły styl życia. Przyznanie, że „brak siana na hotel Hilton”, dlatego zabiera dziewczynę do domu, jest potwierdzeniem ich deklarowanego statusu „BROKIES” – świadomych swojej, co najmniej tymczasowej, sytuacji finansowej.

„Puk Puk” to piosenka, która zręcznie łączy prostolinijną seksualność z dowcipną autoironią, typową dla twórców internetowych. Brokies nie tylko celebrują swoje podboje i beztroskie życie, ale także świadomie bawią się wizerunkiem, odzierając rap z części jego sztuczności. Ich teksty są bezpośrednie, bezkompromisowe i pełne slangu, co rezonuje z młodszą publicznością. Utwór jest wyrazem pewności siebie, która nie potrzebuje potwierdzenia w drogocennych przedmiotach, a opiera się na charyzmie i braku zahamowań. To swoisty manifest pokolenia, które jest online, tworzy własne zasady i potrafi śmiać się z własnych „niedostatków”, zamieniając je w element swojej autentyczności i rozpoznawalności.