Utwór "Maybe" łotewskiego zespołu Brainstorm (znanego również pod oryginalną łotewską nazwą Prāta Vētra) to intrygująca ballada pop-rockowa, wydana jako drugi singiel z ich drugiego anglojęzycznego albumu Online 13 sierpnia 2001 roku. Piosenka stała się międzynarodowym hitem, zajmując pierwsze miejsce w Polsce i ósme w Grecji, co świadczy o jej uniwersalnym przesłaniu i chwytliwej melodii. Teledysk do utworu, nakręcony w Pradze i wyreżyserowany przez Szweda Magnusa Rosmana, zdobył nawet łotewską nagrodę muzyczną dla najlepszego teledysku 2001 roku, przedstawiając historię miłosną ze szczęśliwym zakończeniem.

Głęboko zakorzeniona w dialektyce emocjonalnej, piosenka "Maybe" rozgrywa się jako dialog między dwoma perspektywami – zaciętej indywidualności i pragnienia dzielenia się. Już od pierwszych wersów, "My body, my hand / My heaven, my land / My guardian angel is mine", tekst stanowi deklarację samostanowienia i posiadania wszystkiego, co stanowi o tożsamości podmiotu lirycznego, zarówno w sferze fizycznej, jak i duchowej. To podkreślenie osobistej własności rozciąga się na najbardziej prozaiczne aspekty życia, takie jak "My dreams, my head / My sex, my bed / And it's my Corona with lime", co, jak zauważają niektórzy, może być interpretowane jako żartobliwa krytyka przesadnego indywidualizmu i obsesji na punkcie kontroli.

W odpowiedzi na tę manifestację autonomii, refren przynosi zasadniczą zmianę perspektywy: "Maybe we could divide it in two / Maybe my animals live in your zoo". Ten wers jest sercem utworu, otwierając drzwi do kompromisu i połączenia. "Moje zwierzęta w twoim zoo" to urocza metafora, sugerująca możliwość oddania swoich dzikich, indywidualnych części w opiekę drugiej osobie, wskazując na poświęcenia i zmiany, które niesie ze sobą bliskość w miłości. To jest moment, w którym Brainstorm zadaje pytanie, czy miłość to coś, co można podzielić, czy wręcz przeciwnie, wymaga jedności.

Dalsze zwrotki wzmacniają ten konflikt. Druga osoba (adresat "You say") również uparcie trzyma się swoich "My hate, my frown / My kingdom, my crown", podkreślając kontrolę nad własnymi emocjami, władzą i rozwojem ("My lights, my show / My years to grow"). Dopiero powrót refrenu, a następnie wyznanie "Maybe I'm in love with you", ujawnia prawdziwą motywację do poszukiwania wspólnej przestrzeni. Miłość staje się siłą napędową do przełamywania barier indywidualności.

W końcowej części, wersy takie jak "My coat, my hat / My bones, my fat / My zipper is shut by me" oraz "My skin, my blood / My devil, my god / My freedom is what you see" dodatkowo ilustrują głębokie poczucie osobistej kontroli nad ciałem, przekonaniami i percepcją wolności. Jednak kulminacja następuje w ostatnich linijkach: "My beginning, my end / My nuclear bomb to pretend, to pretend, to pretend". Ten enigmatyczny fragment może symbolizować potencjalnie destrukcyjną moc egoizmu i iluzji absolutnej kontroli nad własnym życiem i losem, lub też strach przed ujawnieniem pełni swojej tożsamości. "To pretend" może sugerować, że ta "nuklearna bomba" – ostateczna forma samowystarczalności – jest często jedynie groźbą, narzędziem do utrzymania dystansu, którego jednak nie chce się faktycznie odpalić. Prawdziwa intymność wymaga bowiem wrażliwości i gotowości do dzielenia się tym, co "moje".

Ciekawostką jest fakt, że zespół Brainstorm nie od razu planował "Maybe" jako główny singiel. W wywiadzie Renārs Kaupers wspomina, że początkowo promowali utwór "Online". Dopiero gdy polska telewizja zaprosiła ich na koncert i poinformowała, że to właśnie "Maybe" robi furorę w Polsce, zespół zdecydował się zmienić singiel wiodący. Kaupers określił to jako "magiczne" i "błogosławieństwo z góry", co ostatecznie przyczyniło się do międzynarodowego sukcesu piosenki. Utwór został napisany przez Renārsa Kaupersa i Ojārsa Kalniņša, a wyprodukowany przez Tony'ego Mansfielda z New Musik. Nagrano go w 2001 roku w Ridge Farm Studio w Anglii.

Podsumowując, "Maybe" to poetycka eksploracja delikatnej równowagi między niezależnością a współzależnością w związku. To opowieść o negocjacjach, jakie prowadzimy między naszym "ja" a pragnieniem "nas", gdzie ostatecznie to miłość staje się impulsem do otwarcia i podjęcia ryzyka podziału swojego świata na dwie części, nawet jeśli wiąże się to z niepewnością.