Piosenka „Dicka włożyłem do kranu” duetu Boobek i Chujan to utwór, który z pewnością nie pozostaje obojętny. Jego ekstremalnie wulgarny i prowokacyjny charakter natychmiast narzuca ton interpretacji, zmuszając do spojrzenia na niego przez pryzmat świadomej transgresji i estetyki szoku. Na pierwszy rzut oka, tekst piosenki wydaje się być chaotycznym strumieniem świadomości, przepełnionym obscenicznymi obrazami i bezpośrednimi odniesieniami do aktów seksualnych, głównie o charakterze homoseksualnym i oralnym. To jednak właśnie ta bezkompromisowość stanowi o jego sile i – być może – celu.

Utwór rozpoczyna się od deklaracji „Wyruchałem świat, w dildowicach mały ja”, co natychmiast ustanawia podmiot liryczny jako postacię dominującą, o gargantuicznych rozmiarach seksualnych, która przekracza wszelkie granice intymności, nawet te symboliczne. Stwierdzenie o babce, która „miała w mordzie mego dicka cały czas”, to celowe naruszenie tabu związanego z szacunkiem do osób starszych i więzami rodzinnymi, mające na celu maksymalne zszokowanie odbiorcy. Powtórzenia „Cały czas, dicka. Ja tu jem dicka. Cała moja gej orgia tylko dicka chce” wzmacniają motyw wszechobecności męskiego członka i nienasyconego, niemal obsesyjnego pożądania, co może być przejaskrawioną manifestacją lub prowokacyjnym komentarzem do wszechobecnej seksualności we współczesnej kulturze. Obraz przewiercania „fujary” „jak chinol” i tworzenia „cumu tylko ze spermy ojca” to kolejne groteskowe i perwersyjne wizje, które zdają się rzucać wyzwanie konwencjonalnym wyobrażeniom o płynach ustrojowych i pochodzeniu życia, wprowadzając element absurdu i bluźnierczej kreatywności. Marzenie o szybkim i zawsze pełnym „dochodzeniu do końca” zdaje się być ironicznym komentarzem do nieustannej pogoni za przyjemnością.

Refren, powtarzany wielokrotnie niczym mantra – „Dicka włożyłem do kranu. Do kranu włożyłem, do kranu włożyłem go” – stanowi centralny, surrealistyczny punkt piosenki. Dosłowne rozumienie tego obrazu jest oczywiście niemożliwe i absurdalne. Można go interpretować na wiele sposobów: jako symbol przepełnienia seksualnością, która wylewa się poza wszelkie normy i granice, dosłownie „zaczopowując” codzienne życie. Kran, będący źródłem wody – symbolu czystości i życiodajności – zostaje skażony, wypełniony obscenicznością, co może odzwierciedlać poczucie zepsucia lub celowego profanowania tego, co zazwyczaj uchodzi za niewinne. Może to być również metafora aktu desperacji, próbą znalezienia ujścia dla niezaspokojonego popędu w najbardziej niekonwencjonalny i zaskakujący sposób. Powtarzalność frazy buduje uczucie obsesji i nieuchronności tej perwersyjnej czynności.

Druga zwrotka kontynuuje ten festiwal obsceniczności. Stwierdzenia „Każdy był jebany w dupę i każdy w spermę się zmieni” to ekstremalna wizja uniwersalnej penetracji i transformacji w substancję seksualną, co może być postrzegane jako nihilizm seksualny, gdzie wszystko sprowadza się do aktu płciowego i jego fizycznych konsekwencji. Obrazy takie jak „Opierdalam kolbę, łapię za cyca, widzę kutas stoi i ciągle się mieni” są bezpośrednie, fizjologiczne i pozbawione jakiejkolwiek romantyzacji. Linia „z ziomami nie dzielę się spustem, bo beze mnie ruchali tych cweli” może sugerować rywalizację lub poczucie wykluczenia w tym świecie hiperseksualności, a także podkreśla indywidualistyczny, wręcz egoistyczny wymiar tej przyjemności. Zmęczenie wyrażone w „Już mam to w piździe” oraz sugestia aktu z Boobkiem „na blacie” to kolejne przykłady ekstremalnej intymności i braku jakichkolwiek barier. Pytanie „Co dadzą ci dwa jaja, gdy nie masz komu ich ssać?” ironicznie wskazuje na potrzebę odbiorcy w akcie seksualnym, nawet w najbardziej samolubnej formie. Porównanie „Zaczynam się ruchać, niczym Gejlon z całym światem” jest najprawdopodobniej wewnętrznym żartem lub odniesieniem do konkretnej postaci internetowej w ich kręgu, zważywszy na to, że w sieci istnieją reakcje użytkownika o nicku Gejlon na trailer piosenki. Zakończenie tej części frazą „Bez dicka nie istnieje przecież żaden cum!!!” to fundamentalne, aczkolwiek wulgarne, stwierdzenie o nierozerwalnym związku męskiego członka z ejakulacją, podkreślające centralną rolę penisa w tej seksualnej narracji.

Zakończenie piosenki przybiera formę dialogu między artystami, który wprowadza element lżejszego, niemal komediowego tonu po fali brutalnej obsceniczności. Wyznanie „Ja chyba jednak polubiłem tego dicka” to rodzaj uznania, akceptacji, a nawet czułości wobec obiektu wcześniejszej obsesji. Pomysł „udekorowania cumem twojego dicka” to kolejna groteskowa wizja estetyzacji płynów ustrojowych, która jednak zostaje odrzucona ze względu na rzekomą „wielkość” członka podmiotu lirycznego, co może być ironiczną hiperbolą lub wyrazem pewnej dominacji. Kulminacją jest jednak pomysł „udekorowania co innego?” i finalne, dramatyczne „Może twojego teścia!!! Nieee tylko nie mój teściu!! Nieeee!!!!!!”. Jest to ostatni, uderzający element szokujący, przekraczający ostatnią barierę – profanację osoby bliskiej, ale zarazem spoza bezpośredniego kręgu seksualnych aktów. Ten humorystyczny element strachu i protestu wprowadza pewien rozładowanie napięcia, kończąc utwór z ironicznym, zapadającym w pamięć akcentem.

Podsumowując, „Dicka włożyłem do kranu” to utwór, który w swojej bezkompromisowości i wulgarności jest raczej performance’em artystycznym niż tradycyjną piosenką. Działa na zasadzie szoku, absurdu i hiperboli, celowo prowokując i naruszając tabu. Brak łatwo dostępnych wywiadów czy szczegółowych informacji na temat genezy utworu czy intencji artystów utrudnia ostateczną interpretację, ale jednocześnie otwiera przestrzeń dla domysłów. Prawdopodobnie jest to część internetowej subkultury, gdzie granice są celowo zacierane, a wulgarność służy jako narzędzie ekspresji, buntu lub po prostu czarnego humoru. To utwór, który nie próbuje być subtelny; jest krzykiem seksualnego nadmiaru i perwersji, zapisanym w najbardziej dosadny i pamiętny sposób.