Interpretacja Fairytale (Eurovision 2009) - Alexander Rybak

Piosenka Alexandra Rybaka „Fairytale”, triumfatorka Konkursu Piosenki Eurowizji w 2009 roku, to utwór, który z miejsca podbił serca publiczności swoją chwytliwą melodią, charakterystycznymi skrzypcami i bajkową, lecz zarazem melancholijną opowieścią. Tekst piosenki, napisany i skomponowany przez samego Rybaka, jest głęboko osobisty i stanowi poetycki zapis wspomnień o minionej, intensywnej miłości.

Już pierwsze wersy – "Years ago, when I was younger / I kinda liked a girl I knew / She was mine and we were sweethearts / That was then, but then it's true" – wprowadzają słuchacza w nastrój nostalgii i sentymentalnego powrotu do przeszłości. Mimo młodego wieku Rybaka (miał 23 lata w momencie wygranej na Eurowizji), fraza "years ago, when I was younger" podkreśla intensywność i wagę młodzieńczego uczucia, które pozostawiło trwały ślad. Alexander Rybak potwierdził, że piosenka ta opowiada o jego byłej dziewczynie, Ingrid Berg Mehus, którą poznał w Barratt Due Institute of Music w Oslo. Jest to więc bardzo autentyczna i osobista historia.

Centralnym punktem utworu jest refren: "I'm in love with a fairytale even though it hurts / 'Cause I don't care if I lose my mind / I'm already cursed". Ten fragment doskonale oddaje wewnętrzny konflikt podmiotu lirycznego. Miłość, choć wyidealizowana do rangi bajki, jest źródłem bólu. Uczucie to jest tak silne i wszechogarniające, że bohater nie boi się szaleństwa, czując się już "przeklętym". Alexander Rybak w wywiadzie z maja 2009 roku ujawnił, że inspiracją do tego motywu była postać huldry, pięknej istoty ze skandynawskiego folkloru, która wabi młodych mężczyzn, a następnie może ich przekląć na całe życie. To połączenie osobistych doświadczeń z nordycką mitologią nadaje piosence głębię i uniwersalny, folkowy charakter, który był również podkreślony przez włączenie norweskiego tańca ludowego "halling" w wykonaniu grupy Frikar podczas występu na Eurowizji.

Kolejna zwrotka – "Every day we started fighting / Every night we fell in love / No one else could make me sadder / But no one else could lift me high above" – maluje obraz związku pełnego sprzeczności, burzliwego, ale jednocześnie niezwykle namiętnego i uzależniającego. Codzienne kłótnie przeplatały się z nocnymi pojednaniami, pokazując, że mimo negatywnych aspektów, żadna inna osoba nie była w stanie wzbudzić w nim tak skrajnych, ale i intensywnych emocji. Ta dynamika jest typowa dla wielu młodzieńczych miłości, gdzie emocje są często spotęgowane.

Ostatnia zwrotka wprowadza element żalu i niezrozumienia: "I don't know what I was doing / When suddenly we fell apart / Nowadays, I cannot find her / But when I do, we'll get a brand new start". Podmiot liryczny przyznaje, że nie rozumie w pełni przyczyn rozstania, co sugeruje pewną bezradność wobec losu. Mimo to, w jego słowach pobrzmiewa nieustająca nadzieja i wiara w możliwość ponownego rozpoczęcia tej bajkowej historii. Alexander Rybak skomponował tę piosenkę po rozstaniu, będąc w podróży przez norweskie góry, gdzie grając na skrzypcach i obserwując otoczenie, zaczął układać melodię i słowa. To doświadczenie samotności i refleksji z pewnością przyczyniło się do tak szczerego i emocjonalnego przekazu utworu.

„Fairytale” nie tylko porusza tematyką utraconej miłości i nieśmiertelnych wspomnień, ale także stała się fenomenem kulturowym, zdobywając rekordowe 387 punktów w Konkursie Piosenki Eurowizji 2009 i dając Norwegii trzecie zwycięstwo w historii konkursu. Alexander Rybak, urodzony na Białorusi, ale wychowany w Norwegii, często wspominał, że jego białoruskie korzenie wniosły do piosenki nutę melancholii, która dobrze komponowała się z norweskim tłem. W wywiadzie z 2009 roku, zapytany, czy nadal jest zakochany w bajce, Rybak odpowiedział, że jest dumny z tej pierwszej miłości, choć jego obecna bajka to podróże po Europie i kariera. Dodał również, że byłby szczęśliwym człowiekiem, gdyby postawił na miłość do Ingrid zamiast na karierę. Utwór ten do dziś jest często uznawany za jeden z najlepszych w historii Eurowizji, co świadczy o jego ponadczasowym uroku i zdolności do rezonowania z szeroką publicznością, która potrafi odnaleźć w nim własne echa utraconych, ale wciąż żywych, „bajkowych” miłości.