Interpretacja Amnesia - 5 Seconds of Summer

„Amnesia” zespołu 5 Seconds of Summer to emocjonalna ballada pop-rockowa z 2014 roku, stanowiąca trzeci singiel z ich debiutanckiego albumu. Jest to utwór wyjątkowy w ich dyskografii, ponieważ, w przeciwieństwie do większości piosenek na płycie, nie został napisany przez członków zespołu. Za jego powstanie odpowiadają utalentowani twórcy: Michael Biancaniello, Louis Biancaniello, Benji i Joel Madden z zespołu Good Charlotte oraz Sam Watters. Jak opowiadał zespół, bracia Madden mieli tę piosenkę „zachowaną dla tego jednego zespołu”, dla „tych specjalnych ludzi”. Co ciekawe, gdy członkowie 5SOS po raz pierwszy usłyszeli demo w hotelowym pokoju w Montrealu, podczas bitwy na pistolety Nerf, nie zwrócili na nią większej uwagi. Dopiero po miesiącu, gdy przesłuchali ją ponownie, zdali sobie sprawę, jak „niesamowita” jest ta piosenka.

Utwór zagłębia się w bolesne i uniwersalne doświadczenie rozstania, widzianego z perspektywy osoby porzuconej, która nie może poradzić sobie z utratą ukochanej osoby. Otwierające wersy zaśpiewane przez Caluma natychmiast wprowadzają słuchacza w stan głębokiej nostalgii i żalu. Podmiot liryczny powraca myślami do wspólnych miejsc i ostatniego pocałunku, odczuwając jego smak i wspomnienie. Kontrastuje to z informacjami od wspólnych znajomych, którzy twierdzą, że jego była partnerka ma się dobrze. To poczucie sprzeczności – „Are you somewhere feeling lonely / Even though he’s right beside you” – podkreśla jego własny ból i niemożność pogodzenia się z jej szczęściem. Rodzi się pytanie: „Was it just a lie? If what we had was real, How could you be fine?” – to zwątpienie w prawdziwość minionego uczucia, które jest niczym cios dla zranionego serca.

Refren, śpiewany przez Luke’a, jest esencją rozpaczy i pragnienia ucieczki od bolesnych wspomnień. Centralnym motywem jest tu tytułowa amnezja – „I wish that I could wake up with amnesia / And forget about those stupid little things”. Podmiot liryczny pragnie zapomnieć o pozornie „głupich drobnostkach”, takich jak zasypianie u boku partnerki, bo to właśnie te szczegóły, te ulotne chwile, stają się po rozstaniu najbardziej nieznośne i niemożliwe do ucieczki. Wspomina dzień rozstania, widok spływającego makijażu i porzucone marzenia, co potęguje uczucie straty i braku zrozumienia.

Druga zwrotka, ponownie w wykonaniu Caluma, pogłębia poczucie samotności i niemożności pójścia naprzód. Zdjęcia na telefonie, pomimo bólu, są wciąż przeglądane, świadcząc o trwającej tęsknocie. Pytania przyjaciół o jego nieobecność tylko wzmacniają świadomość, że on utknął w przeszłości, podczas gdy świat idzie dalej. „It hurts to know you’re happy, / And it hurts that you moved on”. Te wersy są boleśnie szczere w oddawaniu cierpienia z powodu szczęścia byłej ukochanej. Słyszenie jej imienia po tak długim czasie jest jak przypomnienie o czymś, co „nigdy się nie wydarzyło”, kwestionując samą istotę ich związku.

W moście Luke wyobraża sobie, co by było, gdyby rozstanie okazało się jedynie „jakimś pokręconym snem”. To desperacka fantazja o drugiej szansie, obietnica trzymania jej bliżej i niepozwolenia, by odeszła. Jest to moment, w którym podmiot liryczny konfrontuje się z niewyobrażalną ulgą, jaką przyniosłoby zmazanie całej tej traumy, a jednocześnie z nierealnością tego pragnienia. Cały utwór podkreśla, jak silne jest to uczucie, wyrażone wielokrotnie: „’Cause I’m not fine at all” – to nie tylko stwierdzenie, ale wręcz krzyk rozpaczy, który rezonuje z każdym, kto doświadczył podobnego bólu. Ashton Irwin w wywiadach podkreślał, że utwór ten jest „bardzo szczery” i „bardzo ważny” dla zespołu, co potwierdza jego emocjonalną wagę. Podkreślał również jego akustyczny charakter, co sprawia, że jest to jedna z najbardziej serdecznych piosenek na ich albumie.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Isaaca Rentza, w kreatywny sposób przedstawia tęsknotę, ukazując członków zespołu i trzy dziewczyny w beztroskich, choć momentami absurdalnych scenach, takich jak nurkowanie w basenie w ubraniach czy gra w golfa na samochodach. Szczególnie interesujący jest fakt, że czwarta dziewczyna w teledysku to symbolicznie sam widz lub fanka, ponieważ wideo jest nagrane z jej perspektywy, co buduje poczucie bliskości i intymności. Ten zabieg sprawia, że historia staje się jeszcze bardziej osobista i angażująca dla słuchacza, pozwalając mu wczuć się w emocje podmiotu lirycznego, który rozpaczliwie pragnie zapomnieć o „głupich drobnostkach”, które tak mocno zraniły jego serce.