Interpretacja piosenki "You'd Be Paranoid Too (If Everyone Was Out To Get You)" autorstwa Waterparks wnika głęboko w psychikę artysty, przede wszystkim wokalisty Awstena Knighta, który otwarcie mierzy się z ciężarem sławy, oczekiwań fanów i nieustannej publicznej oceny. Utwór ten, wydany jako czwarty singiel z albumu "Greatest Hits" w kwietniu 2021 roku, jest w pewnym sensie rozwinięciem tematów poruszanych w poprzednim albumie "FANDOM", skupiającym się na toksyczności niektórych aspektów bycia celebrytą i relacji z fanami. Co ciekawe, tytuł piosenki jest tożsamy z autobiograficzną książką Awstena Knighta, wydaną w 2019 roku, która opisywała jego osobiste zmagania, doświadczenia życiowe i miłosne, a także zawierała pytania do autorefleksji dla czytelników, co świadczy o głębokim i osobistym podłożu tej tematyki w jego twórczości.

Głównym motywem, jak sugeruje refren "You'd be paranoid too / If everyone you knew / Was out to get you", jest wszechobecna paranoja wynikająca z poczucia bycia stale obserwowanym i osądzanym. To nie tylko ogólna obawa, ale przekonanie, że każda znana osoba, a nawet każdy, kogo zna, może mieć wobec niego ukryte, negatywne zamiary. Awsten Knight wielokrotnie wypowiadał się na temat swojego dyskomfortu związanego z tym, że fani i osoby z zewnątrz często kwestionują jego autentyczność, postrzegając jego barwną osobowość jako wyolbrzymioną rolę. Czuł się oskarżany o nieszczerość, co było dla niego męczące i prowadziło do poczucia, że musi nieustannie udowadniać, iż jest sobą.

Wersy takie jak "People treat me like I'm an asshole / But I don't text when I drive, though" ukazują wewnętrzny konflikt między publicznym wizerunkiem a prywatnymi wartościami artysty. Nawet drobne przewinienia, jak używanie słomek "on the down-low", stają się pretekstem do samokrytyki, sugerując, że każde działanie jest poddawane ocenie i może zostać wykorzystane przeciwko niemu. Ten fragment odzwierciedla także kulturę "cancel culture" i bycia w centrum uwagi mediów społecznościowych, gdzie błędy są szybko wyłapywane i nagłaśniane.

Obraz "I learned to live with these eyes in my closet / Hands in my pockets / Alone, but surrounded / I'm breathing, I'm drowning" doskonale oddaje izolację pomimo otoczenia ludźmi. "Oczy w szafie" to potężna metafora nieustającej inwigilacji, poczucia, że nawet w prywatnej przestrzeni jest się podglądanym. Stan "oddycham, tonę" to klasyczny opis przeciążenia emocjonalnego i psychicznego, gdy zewnętrzne pozory normalności kryją wewnętrzne cierpienie. W wywiadach Knight podkreślał, że tworzenie sztuki w 2020 roku, w okresie pandemii, było dla niego bardzo izolujące. To poczucie osamotnienia w tłumie, czy też niezdolność do snu, co jest częstym objawem lęku i paranoi ("I haven't slept in days, but who's counting?"), wzmacniają centralny temat utworu.

Odniesienia do "renting a hotel room / Light a couple candles / Find out that I'm cancelled" oraz "lose my shit off of the balcony, room 103" to mroczne, niemal desperackie fantazje o ucieczce od presji lub o dramatycznym jej zakończeniu. "Room 103" jest intrygującym szczegółem; Awsten Knight, zapytany o znaczenie tego numeru, odpowiedział z humorem, nawiązując do filmu "Numer 23", co jest typowe dla jego ekscentrycznej osobowości i może być kolejnym przykładem jego „geniuszu w ukrywaniu” znaczeń. Określenie pokoju jako "purgatory" (czyśćca) podkreśla stan zawieszenia i cierpienia, z którego trudno się wydostać.

Fragment "Have Britney moment, had to cut it off" to jednoznaczne odwołanie do słynnego załamania nerwowego Britney Spears, które stało się symbolem presji, z jaką mierzą się celebryci. To pokazuje obawę Awstena przed utratą kontroli i publicznym upadkiem, ale też sugeruje, że potrafił "odciąć się" od pewnych aspektów tej presji. Ostatnie wersy "Yeah, I'm a little bit of a little bitch, so? / I might turn around and say some stupid shit" to wyraz buntu i prowokacji, a także obronny mechanizm. Artysta zdaje sobie sprawę z tego, jak jest postrzegany przez niektórych, ale jednocześnie daje sobie prawo do bycia niedoskonałym, a nawet do popełniania błędów, które mogą zostać ocenione jako "głupie". To świadectwo jego niechęci do toksyczności fanów, którzy tworzą wokół niego nierealistyczne oczekiwania.

Podsumowując, "You'd Be Paranoid Too (If Everyone Was Out To Get You)" to wielowymiarowa opowieść o życiu w blasku fleszy, gdzie sukces idzie w parze z paranoją, izolacją i nieustanną walką o zachowanie autentyczności. Waterparks, a zwłaszcza Awsten Knight, wykorzystują ten utwór do przetworzenia swoich doświadczeń z toksycznymi aspektami sławy i mediów społecznościowych, jednocześnie oferując intymny wgląd w cenę bycia publiczną postacią.