Fragment tekstu piosenki:
Brought blood, lust, hatred, and scorn
Sorry now you trusted me
Now I command that you get down on your knees for
Hell the deceiver, Satan’s child
Brought blood, lust, hatred, and scorn
Sorry now you trusted me
Now I command that you get down on your knees for
Hell the deceiver, Satan’s child
Utwór "Sons Of Satan" zespołu Venom to esencja wczesnego, prowokacyjnego black metalu, który kładł podwaliny pod cały nurt muzyki ekstremalnej. Pochodzący z wczesnych nagrań demo, utwór ten, pierwotnie zarejestrowany w 1980 roku, był jednym z kluczowych elementów, które ukształtowały styl i wizerunek zespołu. Warto zaznaczyć, że początkowe nagrania z 1979 roku, znane jako "Church Hall Rehearsals", zawierały jeszcze wokal Clive'a "Jesus Christa" Archera, podczas gdy na późniejszych demach z 1980 roku, w tym "Sons Of Satan", na wokalu pojawia się już legendarny Cronos.
Tekst piosenki rozpoczyna się od deklaracji ciemnego pochodzenia: „Somewhere in time, we were born / Brought blood, lust, hatred, and scorn”. To natychmiastowo ustanawia ton, prezentując zespół (lub postacie, które ucieleśniają) jako istoty zrodzone z destruktywnych i transgresywnych emocji. Sugeruje to wrodzone zło lub z góry ustalone, złowrogie skłonności, które są niczym nieokiełznana siła. Następujące po tym wersy „Sorry now you trusted me / Now I command that you get down on your knees for” to bezpośrednia, konfrontacyjna wiadomość do słuchacza, implikująca zdradę zaufania i przejęcie kontroli. Mówca jawi się jako potężna, podstępna i manipulująca siła, która wymaga podporządkowania.
Centralnym punktem utworu jest refren: „Hell the deceiver, Satan’s child / You’re a believer and we’re going wild”. Fraza „Hell the deceiver” podkreśla uwodzicielską i mylącą naturę zła, podczas gdy „Satan’s child” utożsamia narratora (i sam zespół) z siłami piekielnymi. Stwierdzenie „You’re a believer” sugeruje, że słuchacz jest już podatny na te mroczne wpływy, a „we’re going wild” obiecuje niepohamowany chaos i rozpasanie. Venom, jak sam Cronos wielokrotnie podkreślał, używał satanistycznej i okultystycznej estetyki głównie dla szoku i buntu, aby wyróżnić się od innych zespołów New Wave of British Heavy Metal. Ich celem było stworzenie „diabelskiej muzyki”, która byłaby naprawdę zła i stanowiła przeciwieństwo ówczesnych, bardziej tradycyjnych nurtów.
Kolejne wersy, takie jak „Put away all your virtues, stop your climbing the walls / Just sign your name on the paper, we’ll have ourselves a ball”, są jawnym zaproszeniem do porzucenia moralności, przyjęcia hedonizmu i zawarcia paktu – symbolicznego podpisania cyrografu. Jest to wyraźne wezwanie do przyłączenia się do „legionów” Venoma i oddania się rozpustnemu szaleństwu. Tekst kontynuuje refleksją nad wcześniejszym stanem słuchacza: „Was it the battle or envy? You were so mighty and brave / But your foolish compulsions sent you to the grave”. Sugeruje to, że niegdyś silny człowiek został ostatecznie pokonany przez własne wewnętrzne słabości, a jego „cnoty” czy „odwaga” okazały się bezużyteczne wobec nieposkromionych „głupich impulsów”, prowadzących do duchowej lub moralnej śmierci.
„Hell has deceived you, you were so blind / Just like mortals, you’ll lose your mind” wzmacnia ideę oszustwa i nieuniknionego upadku dla tych, którzy ulegną mrocznym siłom. Porównanie do „śmiertelników” podkreśla powszechną podatność na to oszustwo. Piosenka kończy się ostatecznym wezwaniem do działania: „Join Venom’s legions, we’re going wild, wild / We’re gonna destroy you / WILD”. To jawne zaproszenie do przyłączenia się do metaforycznych „legionów” zespołu, by doświadczyć destrukcyjnego i nieokiełznanego szaleństwa. Ostatnie, wielokrotnie powtórzone „WILD” podkreśla niepohamowany chaos.
Cronos w wywiadach często wyjaśniał, że ich „satanizm” to przede wszystkim symbolizm – chodzi o indywidualizm, bunt i odrzucenie narzuconych autorytetów, a nie o dosłowne czczenie diabła przy świecach. Mówił o tym jako o „posiadaniu własnych myśli, niebyciu prowadzonym” i byciu „własnym bogiem”. Zespół dążył do przywrócenia „metalu w metalu”, tworząc muzykę agresywną i przerażającą, w opozycji do tego, co uważali za „łamagów” w ówczesnej scenie. Ta surowa, nieprzepraszalna postawa, połączona z prymitywną, ale potężną muzyką, sprawiła, że Venom, a wraz z nim utwory takie jak „Sons Of Satan”, wywarł kolosalny wpływ na rozwój ekstremalnych gatunków metalu, w tym thrash, death i black metalu. Był to zespół, który śmiało przesuwał granice tego, co w muzyce mogło być uznane za „ciężkie” i „złe”.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?