Interpretacja Hymn - Ultravox

"Hymn" Ultravox to utwór z 1982 roku, pochodzący z szóstego albumu studyjnego zespołu, Quartet. Wydany jako drugi singiel z płyty 19 listopada 1982 roku, osiągnął 11. miejsce na brytyjskiej liście przebojów UK Singles Chart oraz znalazł się w pierwszej dziesiątce w Niemczech i Szwajcarii. Za produkcję odpowiadał legendarny George Martin, znany z pracy z The Beatles, który, jak sam przyznał w 1983 roku, przyjął to zlecenie, ponieważ jego córka była fanką Ultravox.

Tekstowo, "Hymn" jest utworem refleksyjnym i introspekcyjnym, eksplorującym tematy władzy, wiary i upływu czasu. Piosenka, mimo tytułu, nie jest hymnem w tradycyjnym religijnym sensie, lecz raczej pieśnią rozrachunkową o moralności, która posługuje się językiem liturgicznym, aby obnażyć pustkę sukcesu opartego na egoizmie i własnych interesach. Zespół opisuje faustowską trajektorię – duchowe poddanie przebrane za społeczną wspinaczkę.

Refren „Give us this day all that you showed me – The power and the glory till my kingdom comes. Give me all the storybook told me the faith and the glory till my kingdom comes.” czerpie inspirację z biblijnych fraz, zwłaszcza Modlitwy Pańskiej, jednak przetwarza je na świecką prośbę o światowe ambicje. Wyraża tęsknotę za czymś większym, poszukiwanie sensu i celu w życiu oraz pragnienie wyższej mocy lub czegoś, co wykracza poza codzienność. Powtórzenia podkreślają tę potrzebę mocy, chwały i wiary, które zostały obiecane, sugerując nadzieję na lepszą przyszłość lub duchowe spełnienie.

Wersy takie jak „And they said that in our time all that's good will fall from grace. Even saints would turn their face in our time.” oraz „Different words said in different ways have other meanings from he who says in our time” wyrażają poczucie rozczarowania i sceptycyzmu wobec obecnego stanu świata. Sugerują, że nawet dobro może stracić swój urok, a święci mogą odwrócić twarz, a znaczenie słów i nauk mogło ulec zniekształceniu lub zagubieniu w czasie. Piosenka odnosi się również do idei czerpania z przeszłości i podążania za dziedzictwem poprzedników, lecz jednocześnie stawia pytanie, czy ta wiedza i mądrość mogą nas naprawdę prowadzić w naszych czasach.

Kluczowy fragment „Faithless in faith we must behold the things we see.” sugeruje, że mimo wątpliwości i braku wiary, musimy nadal konfrontować się z rzeczywistością świata wokół nas i ją obserwować. Implikuje to potrzebę odnalezienia sensu i zrozumienia w naszych własnych doświadczeniach i obserwacjach.

Interesującym faktem jest, że autorem tekstu "Hymn" jest Warren Cann (odpowiedzialny za refren), Chris Cross (wersy, z pomocą Midge'a Ure'a) i Billy Currie (sekcja bridge). Midge Ure, frontman Ultravox w tym okresie, śpiewa w tym utworze. Mimo braku słowa "hymn" w tekście piosenki, jej melodia rzeczywiście przypomina hymn lub patetyczny utwór. Kompozycja jest wzbogacona o liczne syntezatory, takie jak PPG Wave, Minimoog, ARP Odyssey, E-mu Emulator i Yamaha CS-80, tworzące "technologiczno-duchową" teksturę. W wywiadzie dla E&MM Midge Ure wspomina, że linia wokalna była dla niego wyzwaniem, zwłaszcza z powodu zmiany tonacji, a jej dopracowanie zajęło sporo czasu w Montserrat. Ostatecznie inspiracją było brzmienie rosyjskiego chóru męskiego.

Teledysk do utworu, współreżyserowany przez Midge'a Ure'a i Chrisa Crossa, przedstawia diabelską postać (graną przez Olivera Tobiasa), która uwodzi mężczyzn zmagających się w swoich dziedzinach (aktora, polityka, muzyka i pracownika biurowego – granych przez członków Ultravox). Po podpisaniu kontraktu wszyscy odnoszą sukces, choć – jak sugerują sceny końcowe – ma to swoją cenę. Okładka singla i albumu zawiera symbolikę masońską, w tym cyrkiel i węgielnicę, co dodatkowo osadza piosenkę w metaforach tajnych umów i utraconych wartości moralnych. Całość tworzy swoiste postmodernistyczne wezwanie do refleksji nad utraconymi ideałami w epoce, która gloryfikowała wizerunek, zysk i awans społeczny.