Window to utwór z albumu Tylera, The Creatora Goblin z 2011 roku, chociaż warto wspomnieć, że Goblin jest kontynuacją dialogów z jego fikcyjnym terapeutą Dr. TC, które rozpoczęły się na debiutanckiej płycie Bastard z 2009 roku. Piosenka ta, cechująca się mrocznym, melancholijnym, a momentami chaotycznym brzmieniem, stanowi szczególny moment introspekcji w dyskografii artysty. Na początku utworu, który rozpoczyna się od krótkiej interludii, słyszymy postać (prawdopodobnie Dr. TC) mówiącą Tylerowi, że przyprowadziła jego przyjaciół, ponieważ są o niego zaniepokojeni i chcą z nim porozmawiać. To ustawia scenę dla reszty piosenki, gdzie każdy z członków Odd Future – Domo Genesis, Frank Ocean, Hodgy Beats, Mike G, a na końcu sam Tyler – przedstawia swoją „perspektywę” na życie, ambicje i problemy.

Pierwsza zwrotka Domo Genesisa jest odzwierciedleniem klasycznej opowieści o spełnieniu marzeń. Nawiązując do słynnego tekstu Notoriousa B.I.G. ("It was all a dream"), Domo opowiada o swoich aspiracjach do luksusowego życia, sukcesu i hedonizmu – marzeniach o zdjęciach w magazynach High Times, paleniu najlepszych używek i podbojach miłosnych. Jego wers to typowa opowieść o wspinaczce na szczyt, o tym, jak Odd Future dąży do realizacji swoich celów i osiąga pozycję "na szczycie świata" ("on top of the world").

Następnie pojawia się Frank Ocean, którego zwrotka wprowadza znacznie ciemniejszy ton. Frank rapuje o byciu "pięć minut od samobójstwa" ("And five minutes from suicide, I biked it to the park"), co wskazuje na jego głębokie zmagania emocjonalne. Wers ten był często interpretowany przez fanów jako odniesienie do jego osobistych problemów, a niektórzy sugerowali, że Tyler odegrał rolę w jego "uratowaniu". Mimo to, w tekście Frank opisuje również materialny sukces – posiadanie Amex Green czy luksusowego samochodu – oraz wspomina o członkach Odd Future, takich jak Earl, Gilbert, Hodgy, Domo, Left, Taco, Nakel, Sydney, Lionel, Juan, Michael, Jasper, Hal i Matt, podkreślając tym samym siłę i jedność grupy. Prowokacyjna linia "Deep inside the ear canals of Bill O'Reilly's daughter" stanowi charakterystyczny dla Odd Future wyraz buntu przeciwko głównemu nurtowi i autorytetom.

Zwrotka Hodgy'ego Beatsa kontynuuje temat dążenia do sukcesu i hedonizmu, ale dodaje również element deziluzji. Mówi o promocjach dla całego zespołu i paleniu marihuany ("Hell yeah I smoke weed cause I like to go green"). Jednak najbardziej intrygujące są wersy o "zapłodnieniu snu, aż do aborcji" ("Impregnate the dream 'til it has an abortion"). Może to symbolizować utratę niewinności marzeń, ich zniszczenie lub po prostu fakt, że nie wszystkie aspiracje są w stanie się zrealizować, albo że ich realizacja nie przynosi oczekiwanej satysfakcji.

Mike G w swojej zwrotce koncentruje się na triumfie nad krytykami i osiągniętym sukcesie. Podkreśla, jak daleko zaszli, udowadniając sceptykom, że się mylili. Wersy o "zarabianiu połowy Maserati na każdym show" i "złotych Rolexach" symbolizują finansowy sukces, który stał się namacalnym dowodem ich ciężkiej pracy. Podobnie jak inni, Mike G również kończy swoją zwrotkę stwierdzeniem, że są "na szczycie świata", co tworzy spójny motyw w całym utworze, zanim głos przejmuje Tyler.

Interludium Tylera, gdzie z frustracją pyta "Where the fck we at, man? You nggas don't know me, huh?", zapowiada jego eksplozję emocji. Ostatnia zwrotka jest najbardziej osobista i brutalna. Tyler wylewa swoją złość na krytyków, nazywając ich "f*cking perverts". Odsłania swoje problemy finansowe, wspominając o nieopłaconym rachunku za telefon matki, co kontrastuje z obrazem bogactwa i sukcesu przedstawionym przez jego przyjaciół. Wyraża również obawy związane ze zmianą, jaką postrzegają w nim inni, jednocześnie broniąc swojej autentyczności: "People begin to feel like I'm changing, but their complaining making big f*cking deals". Tyler kwestionuje oczekiwania fanów, którzy żądają dostępu za kulisy, i buntuje się przeciwko szufladkowaniu (np. przez kolegów, którzy mówią "A leopard can't change it's spots"), odpowiadając zuchwale "But I'm a f*cking unicorn". To jest moment, w którym podkreśla swoją unikalność i niezgodę na bycie definiowanym przez innych.

Tyler, który w szkole czuł się "zerem" ("At school I was a zero"), teraz widzi siebie jako "bohatera każdego chłopca" ("now I'm every boy's hero"). Jego muzyka rezonuje z młodymi, zbuntowanymi słuchaczami, którzy "recytują jego teksty". Odwołanie do Nirvany i "Smells Like Teen Spirit" ("It's smelling like teen spirit"), z której zsamplowano "Window", podkreśla pokoleniowy bunt i poczucie alienacji, które Tyler uosabia. Całość kończy się dramatycznym stwierdzeniem "Elvis has left the building", co symbolizuje nagłe i definitywne wycofanie się z dyskusji, ale także poczucie bycia legendą, która odchodzi na własnych warunkach.

Utwór jest metaforycznym "oknem" w duszę Tylera i jego bliskich, ukazującym złożoność życia artystów, którzy zmagają się z sukcesem, oczekiwaniami, problemami osobistymi i presją bycia sobą w obliczu sławy. "Window" jest jednym z najbardziej cenionych utworów z Bastard i Goblin, często wyróżnianym za surowość emocji i różnorodność perspektyw Odd Future. Albumy te są również znane z tego, że były przedmiotem kontrowersji, a brytyjska minister spraw wewnętrznych, Theresa May, zakazała Tylerowi wjazdu do kraju na kilka lat, powołując się na "obraźliwe teksty", co Tyler i jego fani odebrali jako rasistowskie uprzedzenia. Mimo to, utwory takie jak "Window" pozostały kluczowe dla zrozumienia początków twórczości Tylera i jego ewolucji jako artysty.